Fréttablaðið - 23.10.2007, Blaðsíða 46

1
6 7 8
10
13
119
12
15
16
18
21
20
17
14
19
2 3 4 5
„Af svona mat til að grípa með
sér standa Bæjarins bestu og
Grænn kostur alltaf fyrir sínu,
eins ólíkt og það nú er. En ef ég
ætti allan pening í heiminum
myndi ég fara á Sjávarkjallar-
ann og fá mér seðilinn sem
kokkurinn velur.“
Íslendingar ætla að gefa stærri og
flottari demantshringa en áður
fyrir þessi jól. Íslenska þjóðin
virðist gripin demantsæði og ekki
er lengur óalgengt að gefa dem-
antshring í morgungjöf á tylli-
dögum eða jafnvel bara sem
tækifærisgjöf. Demantar eru enda
ágætis fjárfesting.
„Við gullsmiðir höfum puttann á
púlsinum og erum þeir fyrstu sem
finna fyrir því ef það harðnar á
dalnum og svo öfugt,“ segir Sig-
urður Steinþórsson hjá Gulli &
silfri á Laugaveginum. Hann
hyggst panta meira af demöntum
fyrir þessi jól en oft áður enda sé
mjög mikil sala á þessu eftirsóknar-
verða djásni um þessar mundir og
steinarnir sem fólk vill fá í hring-
ana sína stækka og stækka. Sig-
urður segist jafnframt nýlega
hafa fengið fyrirspurnir og jafn-
vel pöntun um að smíða demants-
hring handa nýfæddum korna-
börnum þannig að það eru ekki
bara konurnar sem skreyta sig
með gimsteininum.
Helga Jónsdóttir í Gullkúnst
tekur undir orð Sig-
urðar og hún telur
sig þurfa að vera
betur undirbúna
fyrir þessi jól.
„Ég býst því
að það verði
meiri dem-
antssala fyrir
þessi jól en oft
áður,“ segir
Helga, sem
nýlega fékk pönt-
un upp á hálfrar
milljónar króna
giftingarhring.
„Þetta er alls ekki
algengt en vissu-
lega hefur komið
fyrir að ég hafi ekki
átt nægilega stóra
demanta og ég finn
fyrir því að fólk vill
stærri og stærri dem-
anta,“ útskýrir Helga
og bætir því við að
þjóðin virðist jafnframt
hafa miklu meira vit á
þeim demöntum sem hún
vilji. „Fólk virðist vera
aðeins meira upplýst,“
segir Helga.
Jón Sigurjónsson hjá
Jóni & Óskari hefur
verið að í demants-
bransanum í þrjátíu
ár og segir að
þótt hann
finni
kannski
ekki fyrir
því að meira
seljist af
demöntum
þá finni hann
mikið fyrir því
að fólk vilji
meiri íburð en
áður. „Fólk
vill hafa
hringana
stærri og
glæsilegri,“
segir Jón og
sannast þar
kannski hið forn-
kveðna sem Lorel-
ei Lee færði í söng að
demanturinn væri besti
vinur konunnar.
„Ég er bara með nokkuð stífa dagskrá fram að
jólum,“ segir Þorgrímur Þráinsson en óhætt er
að segja að mikil spenna ríki fyrir bókinni
hans, Hvernig gerirðu konuna þína
hamingjusama: Skemmtilegra kynlíf,
fallegri samskipti, meira sjálfsöryggi.
Fjölmörg félagasamtök hafa haft
samband við Þorgrím síðan Fréttablaðið
birti frétt um að hann væri að skrifa
umrædda bók og hafa beðið rithöfundinn
um að lesa upp úr bókinni og miðla af
reynslu sinni.
Þorgrímur var staddur á Akureyri þegar
Fréttablaðið náði tali af honum en þar var
hann að fara að lesa upp á kvennakvöldi fyrir
norðankonur. „Þetta hafa verið ýmsir hópar;
foreldrafélög og rótarýhópar og allt þar á
milli. Og það hefur yfirleitt verið mikil
stemning, gleði og fjör.“
Þorgrímur segir að þessi athygli sem bókin
og hann hafi fengið hafi komið honum
skemmtilega á óvart. Og þó. „Þetta sýnir
bara svart á hvítu hversu mikil þörf var
fyrir opna umræðu um samskipti
kynjanna,“ segir rithöfundurinn og
bætir því við að kynbræður hans hafi
ekki verið alveg jafn opnir fyrir
upplestrinum og konurnar. „Nei, þeir
virðast vera eitthvað aðeins við-
kvæmari og maður þarf að fara aðeins
aðrar leiðir að þeim,“ segir Þorgrímur,
sem fær fyrsta eintakið af bókinni í
hendurnar um miðja næsta viku.
„Ég er kominn með eintök og það
er óneitanlega dálítið sérstakt að
sjá nafn sitt í fyrsta skipti á bóka-
titli,“ segir Bárður Ragnar Jóns-
son en í dag kemur út bókin
Breiðavíkurdrengur: Brotasaga
Páls Elísonar. Eins og nafnið gefur
til kynna eru þetta minningar Páls
frá tíma hans á Breiðavík og ein-
skorðast hún nánast eingöngu við
dvölina á betrunarheimilinu sem
stóð yfir í rúm þrjú ár.
„Hún hefst í flugvél þegar Páll
er á leiðinni og henni lýkur í flug-
vél þegar Páll er að koma heim,“
segir Bárður, sem vill þó ekki
kalla sig höfund bókarinnar held-
ur sé hann miklu meira skrásetj-
ari. „Páll var búinn að skrifa
megnið af þessu en við ákváðum
í samstarfi við forlagið að ég
myndi raða brotunum niður,“
útskýrir Bárður, sem var sjálfur
á Breiðavík á sama tíma og Páll
dvaldist þar og kemur eilítið við
sögu í bókinni. „Menn muna ævi
sína á mismunandi hátt og og ég
hugsa að ef ég hefði farið í að
skrá æviminningar mínar þá
væru þær öðruvísi,“ segir Bárður.
„En það er hvert orð satt, eins og
Páll segir sjálfur.“
Varla hefur það farið framhjá
neinum að heimildarmyndin um
Breiðavík, Syndir feðranna, var
frumsýnd í síðustu viku og Bárður
var viðstaddur forsýninguna.
Hann segir að það hafi verið erf-
itt að horfa á myndina en hann sé
ákaflega sáttur við hvernig leik-
stjórunum Ara Alexander og
Bergsteini Björgúlfssyni tókst
til. „Ég byrjaði að tala við þá í
kringum árið 2004 þannig að þetta
var ákveðinn hátindur,“ segir
Bárður en bætir því síðan við að
það hafi reynt ansi mikið á hann
þegar málið komst í hámæli og
allir vildu fá að ræða um þetta.
„Þeir sem þarna voru höfðu ekki
haft neinn sérstakan áhuga á því
áður,“ segir Bárður.
Hvert orð satt í Breiðavíkurbók
Toggi bókaður fram að jólum