Tíminn - 02.08.1981, Qupperneq 29

Sunnudagur 2. áeúst 1981
Hún gekk i áttina aö bilnum sem beið hennar, og Peters hélt
opnum fyrir henni dyrunum. Hann var brosandi, eins og hann
hefði skemmt sér vel i siðdegisheimsókninni hjá gömlu vinunum
sinum.
— Peters, mig langar til þess að koma við heima hjá mér rétt
sem snöggvast, sagði hún allt i einu. — Væri erfitt fyrir þig, að
koma aftur og sækja mig klukkan átta? Ég get auðvitað b'ara
tekið mér leigubil.
— Það kemur ekki til greina, ungfrú. Það er mér sönn ánægja
að koma og ná i þig, sagði Peters ákveðinn á svipinn. Fáeinum
minútum siðar opnaði hann fyrir henni dyrnar aftur og hún fór út
úr bilnum fyrir framan húsið sitt.
Henni var fagnað ákaft, einhverjir hrópuðu, — Hæ, velkomin
afturungfrú Andy. Það voru börn, sem voru þarna að leik. Fólk,
sem gekk framhjá heilsaði henni einnig.
Þegar hún gekk upp tröppurnar og stakk lyklinum i skrána á
hurðinni fann hún yndislega tilfinningu vegna þess að nú var hún
komin heim til sin. Ibúðin virtist bjóða hana velkomna rétt eins
og fólkið fyrir utan hafði gert.
Sautjándi kafli
Hún var önnum kafin frammi i eldhúsi, þegar dyrabjöllunni
var hringt. Hún fór fram með sleifina sina i hendinni og potta
leppa i hinni til þess að opna dyrnar. Hún var siður en svo undr-
andi, þegar hún sá Steve standa fyrir framan, og enn var hann
með svörtu töskuna i hendinni, og ákafinn skein úr augum hans.
— Mér varsagt fyrir utan.aðþú værir komin heim. Ég varð að
fá að sjá þig með eigin augum sagði hann ánægjulegur i bragði.
— Mikið er dásamlegt að sjá þig aftur.
— Þakka þér fyrir Steve. Ég er búin að hafa það gott i dag. Ég
fór i Sjúkraskýlið og — já, það er svo gaman að heyra að fólki
skuli þykja vænt um að sjá mig aftur.
3. hluti.
— Ertu eitthvað hissa á að svo skuli vera. Þú ættir ekki að vera
það. Steve var ákveðinn i bragði. — Ertu komin aftur fyrir fullt
og allt? Eða er þetta bara stutt fri?
— Stutt fri, svaraði Andrea. — Ég þarf að vera komin aftur á
sjúkrahúsið klukkan átta.
— Komdu þá og leyfðu méraðbjóða þér i mat.
Andrea benti með sleifinni i átt að eldhúsinu.
— Finnurðu ekki lyktina af kvöldmatnum, spurði hún. — Ég er
rétt aðljúka viðað undirbúa steikina áðuren ég sting henni i ofn-
inn, og svo er kál og ostsósa, salat og jarðarberjakaka. Og ég er
með nóg handa tveimur, ef þú vilt borða með mér.
— Ef ég vil borða með þér, sagði hann himinn lifandi. — Ég get
ekki hugsað mér neitt, sem ég vildi heldur á þessari stundu.
— Komdu þá inn fyrir alla muni, sagði hún svolitið fljótmælt og
færði sig frá, svo hann gæti gengið inn fyrir.
— Ég ætla að bregða mér inn til min örstutta stund, og hressa
svolitið upp á útlitið sagði hann og snéri sér við og fór inn til sin.
Þegarhann kom aftur voru tvö glös með isköldum tómatasafa
á borðinu, þar sem hún var búin að leggja á borð fyrir tvo, og
ilmurinn af steikinni var dásamlegur.
— Ég var að frétta, að Merry McCullers vinni aldeilis gott
starf við kennsluna i Sjúkraskýlinu, byrjaði hún.
— Já, ég hef frétt það sagði Steve, eins og hann hefði ekki mik-
inn áhuga á að ræða málefnið. — Við skulum frekar tala um
sjálfa þig. Hvernig gengur að vinna með McCullers?
29
krossgátan
uer-
ssörz
V "''.r / /
'^mim
__ 1 "jii,.."'. v'Íi.'/j

m

T1
*

T
OFFW
KPFP
r> -
LAUfffi
HLp-
£LL-
smu>
MOftfí
V'ftTT
ÚB-
KBMST
0RUG6
VM
MHM.
óxd'rr
up.

/0
C5>
-tt
HúS-
Pý'Rf!
FU6L
UH
H'fíLH-
UR
st-e>-
&K.Ð1
/BS>fí
/y
S ÖDD
,TF£
1
5Í
HEYI
ELPUR
LIF1
fjE/T-
UH
HEST

MftNH
ÍKKl
Fftofip
flMNi
BftUSft
LftKft
508
U£>
BY&Gt-
ING
•//
ffOpW’
(7R-
ZAHtí
U R
ftÚLL-
moR
jam
ToN-
StíMT.
99
V3
ÍFNl
KIMP
mftK
1
vzrr
fíHOX
TUL
S Vl K
flti
LftSTl
roM
/OSY
NÖftD

MJUK
M'SK-
UMM
RE/P.
IMU
i5
KONfí
IÐ
fíSJcr
WN
YF/tft-
KftLL

EIH l
STPR
ift
eT/N
IpVe>

£
/2
FÍ/6LS
mm
iTíLPfl
f/Tr
ÍNN-
YF/-1
8

/o
77
/2
Ö
/Y
/5
Lausn á siðustu krossgátu er i dagbókaropnu laugardagsblaðsins.

Verið velkomin -
Reynið viðskiptin
GRUNDFIRÐINGA, GRUNDARFIRÐI
býður allar nauðsynjavörur -
Búsáhöld, fatnað, vefnaðarvörur, snyrtivörur,
einnig mikið úrval gjafavara