Tíminn - 05.02.1982, Qupperneq 1

„Helgarpakkirm” fylgir Tímanum í dag
— — ----- -*= 8 —■*—^——----------—— ---------------- ---------- -- -
TRAUST OG
FJÖLBREYTT
FRÉTT ABLAÐ!
Föstudagur 5. febrúar 1982
27. tölublað—66. árg.
■ Feðgarnir Sigurjön Þorbergsson og Þorbergur Pétur nutu þess vei að fá hressingu á lögreglustöðinni i Arbæ klukkan tvö i nótt eftir
hrakningarnar. Timamynd: Róbert
EKKERT HRÆDDUR EN
SVOLÍTIÐ KALT
— sagði Þorbergur Pétur klukkan tvö í nótt, en þá höfðu hann
og faðir hans staðið í sex klukkustunda hrakningum
■ „Við ætluðum að komast i
þetta hesthús, sem var svona
50—100 metra frá þeim stað sem
biliinn stöðvaðist. Ég þurfti að
vaða upp að mitti til að komast að
húsinu og siðan að klifra inn um
glugga og okkur var orðið ansi
kalt þegar við loks náðum að hús-
inu” sagði Sigurjón Þorbergsson i
samtali við Timann um tvö Ieytið
i nótt, en Sigurjón var þá staddur
ásamt syni sinum Þorbergi Pétri
á lögreglustöðinni i Árbæ, þar
sem þeir fengu hressingu eftir
giftusamlega björgun.
„Þegar við vorum komnir inn i
húsið grófum við okkur niður i
heyið og Þorbergur Pétur sofn-
aði. Ég varð var við að björgun-
armennirnir voru aö lýsa á hús-
gaflinn og kallaði til þeirra, en
þeir hafa örugglega ekki heyrt i
mér þvi þeir fóru framhjá. Siðan
þegar þeir komu til baka urðu
þeir okkar varir. Ég hélt fyrst
þegar þeir fóru framhjá að þeir
væru að bjarga einhverjum öör-
um þarna rétt hjá.
Við vorum á leiðinni heim kl.
19.30 og mér fannst tilvalið að
fara þennan veg. Ég sá að bill
hafði farið þarna á undan mér svo
mér fannst mér vera óhætt að
fara þarna.
Vatnið var alveg yfir veginn og
ég álpaðist út af og festi bilinn og
ákvað ég þá að reyna að komast
inn i hesthúsið”.
„Ég var ekkert hræddur en mér
var orðið svolitið kalt” sagði Þor-
bergur Pétur, sem drakk sjóðandi
heitt kaffi á lögreglustöðinni i
Árbæ og virtist óðum að hressast
eftir hrakningarnar -röp./—p.m.
MIKIL LEIT
■ Það var um klukkan 19.40 i
gærkvöldi sem lögreglan i
Reykjavik fékk boð um að tveir
menn væru i vanda staddir á
Lada-jeppa við efstu trébrúna i
Elliðaánum. Þegar lögreglan
kom á staðinn um átta leytið voru
mennirnir farnir úr bílnum, sem
virtist hafa farið dálltið út af veg-
inum, en 30—40 sentimetra djúp-
ur vatnsflaumur gekk þá yfir
veginn á þessu svæði. Talið var að
það heföi verið tiltölu lega
vandræðalitið fyrir mennina að
komast á þurrt land þannig að
ekkert frekar var aðhafst á þessu
stigi málsins.
Klukkan að ganga tiu hringdi
svo eiginkona mannsins til lög-
reglunnar i þvi skyni að spyrjast
fyrir um feðgana, en þá hefðu
þeir að öllu eðlilegu átt að vera
komnir heim fyrir löngu. Fjöl-
skyldan býr á Vatnsendabletti.
Þegar hér var komið sögu var
ljóst að feðgarnir höfðu lent i
vandræðum og auk lögreglunnar
hófu nú Björgunarsveitin Ingólfur
og Hjálparsveit skáta i Reykjavik
viðamikla leit. Gengið var i
brekkurnar bæði Árbæjar- og
Breiðholtsmegin við Elliðaárnar
auk þess sem leitað var i sumar-
bústöðum i nágrenni Kópavogs.
Það var svo laust fyrir klukkan
hálf tvö sem kafari fann þá feðga
i bragga nokkrum, um 50—100
metra frá þeim stað þar sem bill
þeirra hafði stöðvast.
—P.M./-röp.

vfirlit:
Jr * ■■ ** *■*
Kvik-
mynda-
hátíðin
Hvað
kostar
mjóikin?
Björgunarmenn búa sig I leitarleiðangur. Timamynd: Sverrir
prófin
— fols. 27