Tíminn - 17.02.1982, Blaðsíða 2

í spegli Tfmans
Miðvikudagur 17. febrúar 1982
Umslón: B.St. og K.L.
-• l

■ Lorna Luft: Mamma
getur ekki hafa átt þessa
skó.
Milljón
króna
skór f
vitlausu
númeri
e Nú nýlega greiddi
ónafngreindur aðdáandi
Judy Garland riflega eina
milljón króna fyrir fræga
rauða inniskó, sem voru I
eigu leikkonunnar, á upp-
boði I hinu fræga upp-
boðshúsi Christies i
London.
En voru þetta réttu
skórnir? Ekki segir
Lorna Luft, dóttir
Judyar. — Þessir skór
voru nr. 28. En svo vill til,
að ég veit að móðir min
notaði skó nr. 26. Hún
getur ekki hafa átt þessa
skó.
■ William llolden
Hefði
mátt
bjarga
lífi
Williams
Holden?
■ Bandariski leikarinn
William Ilolden lést i ibúð
sinni i nóvember sl., eins
og kunnugt er. Hafði hann
fallið og rekið höfuðið i
borðshorn. Það atvik átti
sér stað föstudaginn 12.
nóvember. En það var
ekki fyrr en næsta mánu-
dag, sem kornið var að
leikaranum, þá látnum.
Nú hefur sú kenning
skotið upp kollinum, að ef
þjóni hefði ekkí veríð
meinaður aðgangur að
ibúðinni þessa helgi,
kynni að hafa verið unnt
að bjarga lifi leikarans.
En þjónninn heldur þvi
sem sagt fram, að honum
hafi ekki veriðhleypt inn i
ibúðina. Er málið nú I
rannsókn og reynist
framburður þjónsins
réttur, mega eigendur og
stjórneijdur hússins eiga
von á stórkostlegum
skaðabótakröfum.
■

•v ‘ ■
*
.
Aurelie streittist hraustlega á móti, þegar átti að taka hana út úr blöörunni. Og hún orgaði, rétt eins og önnur „nýfædd” börn.
AURAUE „FÆDDIST
AFTUR” 3 Vi ARS
■ Flest börn koma org-
andi út i heiminn og er
þaö merki um hraust
lungu og heilbrigð, ofsa-
fengin viöbrögð við þvi aö
verða aö yfirgefa hlýjan,
notalegan móðurkvið.
Aurelie Combet orgaði
lika, cn munurinn var sá,
aö hún var oröin þrjggja
og hálfs árs gömul, þegar
hennar timi kom. Til þess
tima haföi hún aliö aldur
sinn inni i loftþéttri
blöðru á meðan læknar
voru önnum kafnir við að
reyna að lækna hana af
sjúkdómi, sem gæti
reynst banvænn.
Timinn er upprunninn.
Loks þykir læknunum
óhætt að hleypa Aurelie
Combet út úr blöðrunni
góðu. Þegar fyrsta barn
hjónanna Lucette og
Jean-Oaul Combet, Joss,
dó aðeins 9 mánaða gam-
all, kom i Ijós, að hann
hafði fæðst með þann
erföagalla, að hann bjó
ekki yfir ónæmi gegn
hinum minnstu kvillum,
svo aö þegar hann fékk
einhverja smálumbru,
leiddi hún hann til dauöa.
Þá tjáðu læknarnir for-
eldrunum, að eignuðust
þau fleiri börn, mættu
þau búast við, að eitt af
hverjum fjórum væri
haldið þessum sama
erfðagalla. Sem vonlegt
er, fékk þcssi úrskuröur
niikið á þau hjónin og
fyrst voru þau eiginlega
ákveðin I aö eignast ekki
fleiri börn. Svo fór þó
tveim árum siöar, að þau
ákváðu að taka áhættuna
og eignast barn. Lucette
var undir nákvæmu eftir-
liti lækna við sjúkrahús i
Lyon, Frakklandi.
Fæðingin gekk eðlilega,
■ Jean-Paui Combet horfir
stoltur á dóttur sina, sem
loks finnur ilm lifandi
blóma.
en ekki leiö á löngu uns
upplýst var, að Aurelie
var haldin sama
fæöingargallanum og
bróðir hennar. Til aö fjar-
lægja alla sýkingarhættu,
var henni komið fyrir i
sérsmiðaðri lofttæmdri
blöðru. Hún fékk sérstak-
lega sótthreinsaðan mat
inn til sin og mátti alls
ekki komast i snertingu
við nokkra mannlega
veru.
— Þaö var einkennilegt
og óraunverulegt að
snerta Aurelie með
gúmmihönskum og kyssa
hana á nefið, sem hún
þrýsti að vegg blöðr-
unnar, segir mamma
hennar. — Oft langaði
mig helst til að rifa hana
út úr blöðrunni og taka
hana meö heim.
En svo var það fyrir um
ári, að læknarnir tjáðu
þeim hjónum, aö ný von
hefði vaknað til þess, að
■ Á meöan Aurelie dvaldist I blöörunni fylgdist hún
með athygli mcö þvi, sem fram fór fyrir utan hana.
■ Loks getur Lucette faðmað dóttur sina að sér. Og
brúöan er ný.
■ Einu blómin, sem
Aurelie máttifá til sin inn
i blöðruna, voru sótt-
hreinsuð gerviblóm og
algerlega lyktarlaus.
lækna mætti dóttur
þeirra. Eitt atriði i lækn-
ingunni var aö sprauta i
kvið Aurelie frumum úr
látnum fóstrum. Með
þeim var ætlunin, að
neyöa ónæmi i likama
hennar i þeirri von, að
þær vektu hennar eigið
ónæmiskerfi til starfa.
Loks, eftir 5. sprautuna,
sýndi likami Aurelie
merki þess, að ónæmis-
kerfi hennar s jálfrar væri
tekið til starfa. 6.
sprautan gerði svo út-
slagið og sú 7. var frekar
ætluðtil öryggis en að hún
væri álitin óhjákvæmileg.
Og nú þótti óhætt að láta
Aurelie „fæðast” öðru
sinni.
t blöðruvistinni læröi
Aurelie að ganga og tala
og þykir hún óvenju skýrt
barn. En hvað ber fram-
tíðin i skauti sér? Að sögn
lækna er ekki hægt að úr-
skurða, hvort Aurelie er
hraust fyrr en að ári
liðnu. Og kannski tekur
enn lengri 'tima að
komast að niðurstöðu um
það, hvort hún ber eitt-
hvert sálarlegt mein eftir
innilokunina.
En i augum foreldra
hennar er fullur sigur
unninn. — Þegar ég tek
hana upp, segir mamma
hennar, kyssir hún mig á
nefið, eins og hún var vön
að gera, þegar hún var i
blöðrunni. En nú get ég
fundið ylinn af andar- j
drætti hennar á andliti
minu. Hún segir mér oft,
að hún elski mig. Þegar
ég heyri þessi orð, er ég i \
sjöunda himni.