Fréttablaðið - 21.12.2008, Síða 41

matur 13
Vinkonurnar Guðrún Brynja og Guðrún Ína
hafa staðið saman í konfektgerð fyrir hver
jól í næstum aldarfjórðung. Börnin hafa á
ýmsum aldursskeiðum aðstoðað þær og
svo hafa karlarnir auðvitað gætt sér á fram-
leiðslunni.
Konfektgerð er bæði
auðveld og fljótleg.
Hnetursmjör, núggat og
Rice Crispies er meg-
inuppistaðan í þessum
molum sem sniðugt er
að setja í litrík bréf.
Fletjið marsipan út og smyrjið
núggati yfir og að lokum
fyllingu. Rúllið upp og skerið í
mátulega stórar lengjur.
Hjúpið síðan með súkkulaði og
látið stífna í ísskáp.
Fallegt er að skreyta
brauðin til dæmis með
grænum marsipan-
laufblöðum og
rauðum kokkteil-
berjum og strá
flórsykri yfir, eða
bræða hvítt
súkkulaði (Odense-
dropa) og sprauta
yfir þau.
Um jól er ómissandi að njóta eftirrétta í enda máltíðar, en ábætisréttir eru fremur nýtilkomnir í sögu vest-
rænnar matarmenningar. Fyrir tíma sykuriðnaðar, og áður en fólki af millistétt fjölgaði til muna á 20. öld-
inni, voru sætindi aðeins á borðum hefðarfólks, eða í hæsta máta afar sjaldséð góðgæti á stórhátíð-
um. Eftir því sem sykur varð ódýrari og auðfengnari þróaðist gerð ábætisrétta hratt, og vinsældir þeirra
sömuleiðis. Eftirréttir kallast víða um heim dessertar. Orðið er myndað úr frönsku máltæki sem merk-
ir „að hreinsa af borðinu“, enda hugsaðir sem lokaréttur í enda máltíðar, þegar annað hefur verið tekið
af borðum. Algengir eftirréttir eru tertur, smákökur, sætindi, ávextir, hnetur, ís og búðingar. Nú til dags
eru ábætisréttir gjarnan bornir fram sem smáréttir eða aðalréttir. Mörg veitingahús veraldar sérhæfa sig í
ábætisréttum og vinsælt er að njóta eftirrétta og tertna án þess að heil máltíð fylgi.
PUNKTURINN YFIR I-IÐ