Tíminn - 19.09.1982, Síða 26

SUNNUDAGUR 19. SEPTEMBER 1982
Adolf er ekki hér
■ - Hvurnig er þetta eiginlega með
hann Adólf? Er hann ekki dauður fyrir
löngu?, spurði ég sjálfan mig.
- Jú mikil ósköp, svaraði ég.
- Hann á að hafa verið dauður í
bráðum fjörtíu ár, a.m.k. fundu ein-
hverjir kallar fyllingarnar úr tönnunum
á honum þarna í Berlín eða á næsta bæ,
sagði ég og vissi ekki betur.
- Hvað er hann þá að gera hér?
- Hver?
- Nú hann Adólf? Er hann kannski
gcnginn aftur?
- Hver veit? Wagner lifir ennþá og
hann hafði a.m.k. svipaðar skoðanir á
heimsmálunum og tónlist og Adólf,
sagði ég og þóttist nú heldur betur góður
með mig....
Laugardalshöll eða
Sterneckerbrau-
kjallarinn
Ofangreindar hugsanir, eða eintal
sálarinnar eins og ef til vill má kalla
þetta, brutust um í kollinum á mér á
Risarokks - hljómleikunum í Laugar-
dalshöll á dögunum. Sviðið var örugg-
lega Laugardalshöllin, eða var þetta
Sterneckerbrau - kjallarinn í Munchen?
Og Adólf var ekki hér.
Á sviðinu stóðu samt sem áður menn
í skrítnum múnderingum eins og menn
klæðast í sumum bíómyndum og
klæddust í Þýskalandi á árunum
1934-1945. Mennirnir stóðu þarna
reigðir eins og hanar, alveg eins og
mennirnir í bíómyndunum og hægri
hendurnar voru stífar upp í loftið.
Líkast því að manntötrin væru að koma
af dálciðslusýningu hjá Frisenette í
Háskólábíói. Allt var fullt af reyk eins
og inni í byrginu hjá Adólf forðum og
einn pótentáti var örugglega með
Sjaplín-skegg að hætti foringjans. Eina
sem stakk í stúf við þetta var hve
tónlistin var góð. Enginn Wagner, bara
Adólf.
Ósmekklegur brandari
Vafalaust hefur flesta nú rennt grun í
hvað ég er að fara mcð ofangreindum
línum, en þær eiga við „rokksýningu"
Þeys á Risarokkinu góða. „Prófessjón-
al" sýning fram í fingurgóma, en
yrkisefnið því miður fremur ósmekklcgt.
Nú þykist ég vita að ætlun Þeysara
með „Sieg heil-sýningunni“ í höllinni
hafi verið sú að hneyksla liðið og hafi sú
verið ætlunin þá tókst það - að vissu
marki. Eldra og ráðsettara liðið hefur
væntanlega hugsað sinn gang, en yngri
kynslóðin sem þarna var í miklum
meirihluta tók þetta bara eins og hver
annan brandara. Ósmekklegan brand-
ara að mínu viti. Fæstir yngstu
hljómleikagcstanna vita nefnilega ekki
meira um Adólf og kompaní, en þeir
hafa rekið augun í á tilviljunakenndum
kvikmyndasýningum. Þetta á vissulega
samt ekki við alla.
Áhuginn á lífínu
Nú cru ekki Þeysarar nasistar, hvað
svo sem það orð þýðir nú til dags, a.m.k.
hafðieinn liðsmanna hljómsveitarinnar
það á orði í útvarpsþætti nýlega. í sama
þælti var hann spurður um yrkisefni
hljómsveitarinnar og þá svaraði hann
því til að þeir hefðu áhuga á lífinu. Og
væntanlega felur það einnig í sér að þeir
hafi áhuga á dauðanum.
Það eitt réttlætir þó ekki þær
hálfkveðnu vísur sem kastað var fram á
Risarokkinu blessaða. Ef Þeyr hefðu
leikið sitt hlutverk eins og þeir gerðu og
slegið svo öllu upp í grín, þá hefðu málin
horft öðru vísi tií. Nú má vera að ég sé
óþarflega viðkvæmur út af engu, eins og
það er kallað, en ég held samt sem áður
hafi nokkuð til míns máls. Fyrir
nokkrum árum hefði ég vafalaust gleymt
sýningunni um leið, en eftir að hafa
kynnst því að nasisminn blómstrar víða
erlendis, m.a. í Skandinavíu, að eigin
raun og eftir að hafa farið í labbitúr í
gegnum Dachau-fangabúðirnar heitnu í
Þýskalandi, þá get ég ekki hlegið að
þessu.
Nasistar hér og nasistar þar
í Noregi þar sem ég þekki sæmilega
vel til hefur nasisminn verið á töluverðri
uppleið undanfarin ár. Þar er til
nasistafélag sem kemur saman við og við
og hellir úr skálum „réttlátrar reiði'*
sinnar yfir Pakistana þá sem í Noregi
búa. Ýmis óþokkaverk hafa einnig verið
rakin til félagsins. Frægt er einnig dæmið
um hægri öfgahópinn Vigilante, sem
samanstóð af nokkrum unglinum um
tvítugt, en markmið hópsins voru að
koma á einhvem konar nasístísku
þjóðskipulagi í Noregi og helst víðar.
Hafi hópurinn stolið gífurlegu magni af
vopnum og nýlokið við að drepa tvo
félaga sína, sem þeir voru hræddir um
að myndu kjafta í lögguna, er allt
komast upp. Er enn sagt að þræðir frá
þessum hópi hafi náð lengra í norsku
þjóðlífi, m.a. langt upp metorðastigann
innan norska hersins.
Nú þá er Natiional Front í Bretlandi
þekkt dæmi og undanfarin ár hefur víst
oft legið við að flokkurinn kæmi að
manni í borgarstjórnarskosningunum í
Lundúnum.
Aðgát skal höfð...
Ofangreind dæmi komu upp í huga
minn er ég frétti að Þeyr ætluðu í
hljómleikaferð til Norðurlandanna og
Englands. Vafalaust verða Adólf og
rokksýningin með í förum og þó að
húllumhæið falli vafalaust vel í kramið
hjá einhvcrjum þeirra sem á vegi Þeys
verða, þá er ég viss um að þeir verða
þúsund sinnum fleiri sem bregðast
ókvæða við. Það sem er brandari uppi á
íslandi, þarf nefnilega ekki að vera
hætishót fyndið í útlöndum. A.m.k.
ekki þar sem menn muna ennþá eftir
Adólf og có. Nú veit ég ekki hvort Adólf
verður hafður með í förum á hljómleika-
ferðinni, en þó læðist sá grunur að mér.
Þeir sem hneyksla eru oft þeir sem
munað er eftir og vel má vera að Þeyr
verði þar á meðal, þó að fyrrnefndur
meðlimur hljómsveitarinnar hafi sagt í
útvarpinu að Þeyr sæktust ekkert frekar
eftir heimsfrægðinni.
Það er rétt að Ijúka þessum pistli með
þökkum til Þeys fyrir frábæra tónlist og
vel flutta og óska þeim alls góðs á
„túrnum“, en það er jafnframt vonandi
að þeir gangi hægt um gleðinnar dyr og
hafi aðgát í nærveru sálar.
- ESE
P.s. Fyrir þá sem misstu af því þá hét
Adólf, Hitler að eftirnafni og var lítið
inni í poppinu. Hélt helst upp á Wagner
og þess háttar kalla eins og áður greinir.
Gillian til
íslands
■ Bárujárnsrokkarinn lan Gillian
er væntanlegur til landsins um
miðjan næsta mánuð og er það í
annað sinn sem kappinn kemur
hingað þar sem hann lék með Deep
Purple er sú hljómsveit heimsótti
kalkann fyrir um 12 árum siðan.
Gillian mun að öllu óbreyttu ekki
leika hérlendis heldur stendur koma
hans hingað í sambandi við nýja
plötu hljómsveitarinnar Gillian og
mun kappinn kynna þessa plötu
hérlendis á svipaðan hátt og kunn-
ingi okkar B.A. Robertsson gerði
hér urn árið.
Fyrr í ár var Gillian á heljarmiklu
hljómleikaferðalagi um Evrópu og
virtist flest ganga á afturfótunum ef
marka má Radio Luxembourg. 1
Júgóslavíu lést einn aðdáandi sveit-
arinnar á einum tónleikunum og
ætluðu Júgóslavar þá að henda
sveitinni í Miðjarðarhafið, í Austur-
ríki var öllum hljóðfærum hljóm-
sveitarinnar stolið og í Þýskalandi
var rútunni þeirra stolið. Mitt í öllu
þessu húllumhæi handleggsbrotnaði
svo einn af meðlimum sveitarinnar
og gott er Gillian sjálfur lagðist ekki
í rúmið með flcnsuna.
Nú er allt í sómanum aftur hjá
kappanum og nýja platan, sem
kemur út hér á næstu dögum, ber
heitið Magic.
-FRI
eðahvað?
Þrumugóður
Þursaflokkur
■ Þursaflokkurinn hefur verið um
langt skeið, er og mun væntanlega vera
áfram um sinn okkar besta rokkhljóm-
sveit og sannaðist það svo ekki verður
um villst í RISAROKKINU í Laugar-
dalshöll um síðustu helgi.
Gífurleg stemmning skapaðist undir
lok leiks þeirra og voru þeir klappaðir
upp þrisvar sinnum en í aukalögunum
brá Valgeir Guðjónsson sér inn á sviðið
með þeim breyttust Þursarnir þá næstum
því í Stuðmenn eins og það var orðað.
Tónlist Þursaflokksins í geysilega
fjölbreytt og varla hægt að hnýta sveitina
að neinni ákveðinni tónlist öðru framar.
Þeir sækja hugmyndir í sýrurokk, blúes,
nýbylgju o.fl. en vinna úr þeim á þann
hátt að tónlistin verður þeirra eigin á
ótvíræðan hátt.
Um miðbik tónleika þeirra fannst
undirrituðum kominn á þá ansi mikill
Doors svipur, ræddi það mál raunar við
Danny Pollock baksviðs en hann sagðist
ekki pæla í þessu á þennan hátt af eða
á. Hvað um það Þursaflokkurinn var
þrumugóður.
Aðrar hljómsveitir sem komu fara á
RISAROKKINU voru Egó, Baraflokk-
ur, Grýlur og ÞEYR þannig að þrjú af
stærstu nöfnunum í íslenska rokklífinu,
Egó, Þursar og Þeyr komu fram saman
á einum tónleikum og ekki er víst að
slíkt gerist aftur.
- FRI
® Egill „yfirþurs,, á fullu á Ijölum Laugardalshallarinnar.
Nýr maður
á Nútímann
■ Bárujárnsrokkarinn Eiríkur S.
Eiríksson, „góðkunningi Gillian“ er
mættur til leiks á síðum Nútímans á
ný en hann hafði umsjón með
þessum skrifum hér á blaðinu á
árunum 1978-80.
Nútíminn býður kappann velkom-
inn en hann sagði í „starfsviðtalinu"
að tónlistarsmekkur sinn hefði tekið
gjörbreytingum frá því hann pældi í
þessum málum hér fyrir á árum og
uppáhöld voru á sviði millirokksins.
Nú aftur á móti eru það sveitir á borð
við AC/DC, Motorhead og Iron
Maiden...Ssv éttu úr þér hjartaö"
Eiríkur hefur dvalið löngum í
Noregi undanfarið og kannski eru
þetta áhrif frá „hálflítrunum" sem
hann hefur innbyrt.
P.S. Norsku sveitarokki verður
samt ekki hellt yfir síðurnar hér lofar
ESE okkur. ,
- FRI