Tíminn - 30.09.1982, Blaðsíða 2

FIMMTUDAGUR 30. SEPTEMBER 1982
2
Barbie vildi heldur Ray
og Omar Sharif sat eftir
med sárt ennid
■ Margar konur hefur löngum
dreymt um ad ciga stefnumót meö
Omari Sharif. Það mun því hafa komið
hinu eftirsótta kvcnnagulli á óvart,
þegar hann bað Ijóshxrða, óþekkta
fyrirsætu um stefnumót, að hún sagði
ákvcðið: Nei takk! Viku síðar tók hún
þveröfugt í stefnumótsbeiðni, sem
búktalarinn Ray Aian bar fram.
Aðeins ári síðar voru þau gift.
Sá, sem kynntu þau Barbie og Ray,
var enginn annar en brúða Rays,
■ Ray Alan er orðinn 46 ára, cn kona hans Barbie er 20 árum yngri. I'essi
aldursmunur hefur þó cngin áhrif á hjónaband þeirra segja þau. Og Barbic hefur
komið manni sínum upp á nýtt áhugamál. Hann er nú sjúkur í að leika sér að
leikfangalestum, eftir að hún gaf honum þá fyrstu í jólagjöf, fyrstu jólin.seiu þau
voru saman.
Síðustu 20 árin hafa þeir Karl lávarður og Ray Alan verið óaðskiljanlegir.
sjálfur Karl lávarður, en hann fékk
það hlutvcrk að mýkja Barbie upp
fyrir sjónvarpsupptöku, en í þeim
þætti ætlaði Ray að kenna gerð brúða
úr hönskum eða sokkum og Barbie
hafði fengið það hlutvcrk að vera
honum til aðstoðar. Vel fór á með
lávarðinum og Barbie og skal ósagt
látið, hvort Ray átti þar nokkurn þátt í!
Ray hafði vaðið fyrir neðan sig. Svo
er mál með vexti, að þættir hans eru
sendir beint út. Hann gerir þvi alltaf
vídeómyndir af þeim, sem hann getur
skoðað síðar til að gera sér grein fyrir
hvernig til hafði tekist og hvort
eitthvað mætti betur fara. Þessa
tilteknu upptöku hefur hann víst oft
skoðað síðar og hyggst hann halda
henni til haga „til eilífðar."
Barbie, sem er tónmenntakennari
að mennt, liefur nú tekið upp samstarf
við mann sinn í sjónvarpsþáttum
þeim, sem hann annast reglulega í
Brctlandi og hefur notið mikilla
vinsælda fyrir. En sem fyrr er reyndar
aðalpersónan í þáttunum hinn
drykkfelldi Karl lávarður, brúðan,
scm hefur verið tryggur fylginautur
Rays í 20 ár.
Löngum var
ég læknir
minn, lög-
fræöingur,
prestur, má
segja um
Alan Minter:
■ í keppninni í Las
heimsmcistaratitilinn.
■ Kráin hans Alans í Crawley er í mjög gömlu húsi, og reynt
er að halda öllu í gamla stílnum, þótt endurnýjun hafl átt sér stað.
HNEFALEIKAMEISTARI
VEIT1NGAMAÐUR 0G
SJÓNVARPSMAÐUR
■ Það má segja að hann Alan
Minter í Crawley í Sussex i
Knglandi kunni ýinislegt fyrir
sér. I fyrsta lagi lærði hann
imirverk hjá pabba sínuin, sem
var mcistari í þeirri iðn, í öðru
lagi var liann boxari - og varð
nicira að segja heimsmeistari i
millivigt um stuttan tíma - svo
er hann nú orðinn kráareigandi
og auk þess bæði sjónvarps og
útvarpsmaöur.
Boxáhuginn vaknaði hjá
Alan þegar hann var 12 ára
gamall, þá átti hans bekkur að
keppa í fótbolta, en vegna
ofsarigningar var keppnin
færð í íþróttasalinn og þar
fengu strákarnir boxhanska
lánaða, og þeim var kennd
undirstaða við að æfa hnefa -
leika.
Alan segist svo frá: „Ég fann
iim leið og ég hafði gcngið frá
hönskunum á höndunum, að
þetta átti við mig. Þetta var
íþrótt fyrir mig og ég gekk í
hnefalcikaklúbb í mínum
heimabæ og fór strax að æfa.
Pabbi sagði að hncfaleikar
væru ágætir, en fyrst og fremst
yrði ég að læra einhverja iðn
til að vinna fyrir mér, og hann
tók mig sem lærling í
múrverkið.“
Hncfaleikarnir tóku hug
Alans allan og hann geröist
atvinnumaður í þeirri íþrótt -
og var þar í 17 ár. Hápunktur-
inn á íþróttaferli hans var,
þegar hann vann heimsmeist-
aratitilinn í millivigt í Las
Vegas í mars 1980. Þá varhann
giftur Lorruinc, scm var dóttir
umboðsmanns Alans. Hún var
á frcmsta bekk þegar Alan
maður hennar, vann Vito
Antuofcrmo og titilinn um
leið, og mikil var gleðin - bæði
hjá Alan í hringnum og
Lorraine, sem hló og grét í sæti
sínu.
Þcgur heim kom vildi
bæjarstjórinn í Crawley aka
með heimsmeistarann í sigur-
ferð um bæinn, - og það var
hápunkturinn á mínum ferii
sem íþróttamaður, sagði Alan.
Fólkið veifaði fánum, lúöra-
isveit lék og allir hrópuöu
húrra. „Það var nú meiri
hátíðin“, sagði hnefaleika-
kappinn.
„En það var hræðilegt kvöld
og mesti ósigur á íþró:taferli
mínum“, segir Alan Mintcr,
■ Alan og Lorrainc nýilutt í nýja húsið, sem hann múraði allt
sjálfur. Þau sitja þama í nýja rauða plusssófasettinu undir
stærðarmálverkum, sem þau létu mála af sér áður en þau fluttu
í húsið. Ross litli, tveggja ára sonur þeirra, var kominn í rúmið.
„þegar ég keppti við Ameríku-
manninn Marvin Hagler á
Wembley. í stuttu máli þá
burstaði þessi krúnurakaði
Ameríkani mig svo, að
dómarinn stöðvaði lcikinn í
þriðju lotu, því ég var svo
særður í andliti og sá ekki út
úr augunum fyrir blóðflóði.
- Og þar fór titillinn, í
september 1980.“
Kappinn lét ekki hugfallast
en sneri sér að því að reka
krána, sem hann hafði fest
kaup á í heimabæ sínum. Hann
vann sjálfur sem vínþjónn (þó
hann kynni varla að taka tappa
úr flösku) og tengdapabbinn
var barþjónn til að byrja með.
Allir hjálpuðust að. Nú
blómstrar fyrirtækið og kunn-
áttufólk er farið að hugsa um
viðskiptavinina, en eigandinn
sjálfur lætur þó sjá sig þar, og
er mjög vinsæll.
Það nýjasta hjá Alan er að
hann hefur komið mikið fram
í sjónvarpi og útvarpi, bæði
sem kynnir og í viðtalsþáttum
um íþróttir og fleira.