Tíminn - 26.06.1983, Blaðsíða 12

Tíminn - 26.06.1983, Blaðsíða 12
S#>'» I * » 12 SUNNUDAGUR 26. JÚNÍ1983 VORBLUS AÐ VESTAN Elísabet Jökulsdóttir ■ ...að sunnan Vcstfjarðalcið Irá BSÍ cr alltícinu komin á svæðið. Stcndur á planinu á hcnsínstöðinni og vcrið cr að |ivo al hcnni fcrðarykið. Komin að sunnan allalcið og það kcmur í Ijós að á milli fjallanna scm umkringja plássið á alla vcgu hlvtur cinhvcrsstaðar að vcra út- göngulcið. Áður horfði maðurá flugvcl- arnar hcfja sig dularfullar til l'lugs og skipakomur aðrar cn fiskiskipa liafa vcriö fátíðar í vctur. Nú cr alltícinu nýtt tækifæri til að komast hurt ckki cndilcga hvurt hcldur hara hurt. Einhvcrnvcginn hcfur rútan frá Vcst- fjaröalciö komist. Hingað til nafla al- hcimsins cinsog Einar Garöar kallar staðinn. I'ví ísafjörður (nú tilhcyrir Hnífsdalur Isafjarðarkaupsað ncma þcg- ar þorrahlót cru haldin) cr sannarlcga nafli alhcimsins cinsog allir aörir staðir. Við scm komum að sunnan úr víðáttunni og þckkjum hara Esjuna og Kcili úr fjarska finnst við frcmur vcra komin á hjara vcraldar... oní suöupott scm ckk- crt vantar ncma Iokið ofaná. Samt cr gott aö vcra á ísafirði. Hcr cru ncfnilcga há og fögur fjöll scm cnginn kcmst yfir ncma íuglinn fljúgandi.. og vorið... það kcmst Itingað. Voriö dcltur alltícinu niður úr skýjunum mcð fyrstu rcgndropunum scm hefur rignt síðan í janúarog rigning- in magnar gróðurlyktina upp cinsog galdraseið og grænkar tún.. og voriö kcmur mcö golunni utanaf hafi, fctarsig varlcga upp fjallshlíðarnar og fcr sér að cngu óðslega. Spræk lömb og háfætt folöld fylgja því cftir ásamt mæðrum sínum. Kringum þctta nýja líf vappa hrafnarnir vinir mínir mcð djarfan svip og eru nú loks hræfuglslegir scm þcir hafa ekki verið áður. Svartbakurinn og félagar hans láta sér hinsvcgar nægja slorið frá fabrikkunum. Vor og bjartar nætur, kátur fuglasöng- ur alla nóttina og alltum flæðandi sól suma tnorgna og alltícinu skil ég ckki hvcrnig hægt var aö þrcyja af vcturinn. Brjálaðan storminn og klofháa skafla... og kuldann nístandi hclvítis kuldann og vinna þaraðauki í frystihúsi. Þó gat lcgurðin vcrið stórkostlcg. Svo hrcin og djúp cinsog í einskismannslandi. Ekkcrt ncma hvítt og hlátt og hlátt. Nóhcls- skáldiö okkar scgir cinhvcrsstaðar að þcssir litlir „hlátt í blátt" gcri fólk þunggcðja. Kannski það... Að leggjast í víking... Það hcitir á nútímamáli: að lcggjast í víking. að vinna í fiski. Hér í Hnífsdal hafa unniö í vctur nokkrir hraustir víkingar víðsvcgar að úr hciminum. Frá Englandi, Spáni. lsracl. Danmörku. Nýja Sjálandi cn flcstir frá Ástralíu. Þaðan scm kcngúrurnar koma cn það cr oftátíöum hið cina scm landinn vcit um þá eyju. Þannig að frystihús á Islandi cru nú viðlíka alþjóölcg og hótcl og diskó- tck. En hingað kotna þær stclpurnar til nafla alhcimsins og vinna þorsk í svart- asta skammdcginu og spara íslcnskar krónur til aó flakka um Evrópu á sumrin. Og þó að vcrkalýðsforinginn liafi nú gcfið þau tilmæli að ráða ckki útlcndinga í bili cn hygla íslcndingum vinnu. þá ku það hafa gctigið klakklaust fyrir sig að láta aörar þjóöir skcra íslcnskan fisk. En örugglega þarf til þcss sterkar taugar að koma norður á hjara frá landinu „down undcr" til að vinna í fiski enda gerðist þaö eitt sinn að ein þcirra fríkaði út. Það leið yfir hana í ótíma og tíma og loks fór hún að skcra fiskinn niður í snciðar. Eins og agúrku. Blautan ormkitlgndi fiskinn cinsog græna safaríka agúrku... En vissulega cykur þctta samskipti þjóða í millum og við fáum tækifæri til að nota tungumál- akunnáttu okkar í praxis og skiptumst á sögum. Sumir læra cnsku. aðra hvctur það til að fara í fcrðalag og svo cru sumir scm cinfaldléga gifta sig. Útlcndingar scm oft lcnda hér á tilviljunarkenndan hátt skilja þó lítið í drykkjusiðum okkar. drckka kúltíverað wisky og „wine" og linnst við frumstæðir brennivínsberserk- ir í hlakkátum. Við þessi þjóð. sem gumum af mcnningu og hæfileikum á öllum sviðum. flestum þó nýuppgötvuð- um. cn svo slitin úr tengslum við fortíð- ina, cðlilcga gcrist citthvað. Eina fortíð- in scm við viðurkennum cr svokallað gullaldarskcið okkar. þéttskipað skáldum og skörungum frá landnámsöld. En þann tíma scm þjóðin sjúk af fjöl- breyttum farsóttum. lap dauðann úr skel kúguð erlendri áþján. þann tíma er cinsog við könnumst ckki við. Enda förum við mcö „nýíengið sjálfstæði" okkar eins og skjótbráðinn konfekt- mola. Þó mætti stundum halda að á örvæntingarfullu fyllcríi eimi eftir að draugalcgu mvrkri íslenskra hciða og sultardropa á neft. Enn um vorið... scm hcfur gcrt vart við sig og fær fólk til að sveiflast áfram með bros á vör. nokkrum scntímctrum hærra en áður. Ólíkt er nú léttara yfir öllu. Undan snjósköflunum koma flækingskettir í Ijós. börn á hjólum. fólk á strigaskóm. konur mcð barnavagna og strákar í fótbolta og krakkar niðrá höfn aðdorga. Lciksvæðin fyllast af börnum. Allt sem snjórinn huldi svo vel. Undan snjónum kemur. cinnig rusl. Alveg fullt af rusli. Líkt og það hafi vaxið undir snjónum í vctur. En nú hefur verið tekið til hendinni. Laugar- dagsmorgunn einn var einsog bylting hcfði átt sér stað í morgunsárið. Menn og konur mcð skrúbb í annarri hcndi og sóp í hinni voru að hreinsa til í bænum. Síðan var öllu troðið í svarta plastpoka og á eftir voru göturnar spúlaðar vand- lega með kraftmiklum slöngum. Bærinn tók gerlegum stakkaskiptum á einum dcgi. Og ckki séð fyrir endann á tiltektinni enn... Á ísafirði niðrá Tanga er ævintýralegt samsafn af gömlum húsum. Sumum fallegum, öðrum skrýtnum svo ckki sé meira sagt. En flest þeirra hafa stóra sál. Og húsin eru tekin í gegn. Ryðgað bárujárn cr rifið af og nýtt sett í staðinn og sembeturfer er „plasbárujárnið" eða „álbárujárnið" ckki orðið allsráðandi. Brotinn gluggapóstur er viðgerður og niðurnítt grindverk cndurbætt. Gróður í görðum tekur við sér á sama hátt. af mannavöldum. Litríkir laukar spretta uppúr. moldinni og dauðar greinar eru klipptar af trjám. Skrúðgarðarnir tveir sem svo fagran svip setja á bæinn taka hamskiptum undir forsjá Ásthildar. Það vantar bara gosbrunnana... Sumir segja að allt þetta sé gert vegna þess að von sé á íorseta Vigdísi. Sem á víst varla að stoppa neitt. Aðrir viíja halda því fram að þetta gcrist hvert vor. hvað sem öllum forsetakomum líði. En hvað um það. Það á að vera komið vor. Halli hlýtur að fara að opna hjólreiða- verkstæðið sitt og Dísa söðlasmiður gerir hnakka undir berum himni þegar vcl viðrar. og allir gömlu mennirnir. svo ómissandi þáttur í bæjarlífinu eru sestir á bekkina og farnir að skcggræða lífið og tilvcruna, svo vinalegir og rólegir í fasi. Og niðrá höfn cr verið að dytta að bátum þegar þeir koma í land. Nú er úthafs- rækjan byrjuð að vciðast. Og gráslepp- an. Útum allan sjó dóla letilegar baujur. í fyrra veiddist silungur upp við land- steinana þarsem slorið úr fiskiðjuverun- um rennur útí sjó og þar standa menn dágóða stund... og skyldu þeir fá hann. Á góðum dögum og sérstaklega þcgar stórstraumsfjara er, má fara og ná sér í nýjan krækling sem cr herramannsmatur og hægt að matreiða á fjölbreyttan hátt. Inní skógi Á ísafirði cr til lítil paradís sem er skógurinn. Með stóru essi. Þar sem vaxa birkitré. hríslur og runnar í skjólsælli hlíðinni í dalnum. Litlir lækir kvíslast niður fjallshlíðina. syngjandi harla glaðir. Innámilli trjánnaeru sumarbúst- aðir scm fólk notar til helgarferða eða dvclur jafnvel yfir sumarið. Þegar inní skóg er komið er ekkert til nema skógur- inn, svo kyrrt og friðsælt og einsog allur heimurinn eigi einmitt að vera svona... um stund. Og þegar hægt er að sjá allt lifna úr dvala vctrarins, náttúruna og fólkið sjálft, lífið fara á kreik og bregða á leik í ýmsustu mynd, vorið birtist á sæmjúk- um skóm með miðnætursól í farar- broddi, þá er alltíeinu erfiðara að vera í vinnunni en úti alla nóttina... Nú fer semsagt sumar í hönd og þareð Isafjörður er annálaður tónlistarbær geri ég það að tillögu minni að hvenær sem vel viðrar verði haldnir útitónleikar. Skyldi það ekki vera skemmtilegt ef hægt væri að stofna útimarkað á Silfur- torginu þar sem hægt væri að versla og rabba við fólk og njóta eða taka þátt í tónlist af öllu því tagi sem til er á staðnum. Hér á milli fjallanna ...

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.