Tíminn - 26.06.1983, Blaðsíða 14

Tíminn - 26.06.1983, Blaðsíða 14
14 SUNNUDAGUR 26. JUNI1983 _ HHHBHflHHHHHHÉHHHHHHMHHHHHfl 15 ;M| ■ «9 í eftirfarandi samantekt um ævi Can- aris, sem jafnan var titlaður flotaforingi, er stuðst við ýmsar heimildir en einkum og sér í lagi nýlega bók eftir þýska- blaðamanninn og sagnfræðinginn Heinz Höhne, sem einnig hefur skrifað bók um SS-samtökin og lengi hefur fengist hér á ensku: The Order of the Death’s Head. Höhne hefur að ýmsu leyti kom- ist að öðrum niðurstöðum en þeir sem áður hafa ritað um Canaris (Abshagen, Buchheit) og yfirleitt á mjög jákvæðan hátt. En hefjum nú frásögnina. I Canaris fæddist sem fyrr sagði 1887 - Istaður: smáþorpið Aplerbeck nálægt | Dortmund. Hann var af rótgrónum kaupsýslu- og iðnaðarmannaættum sem smátt og smátt höfðu komist til nokk- urra metorða í samfélaginu og faðir hans var ágætlega stæður iðnrekandi. Fjölskyldan hafði í heiðri fornar dyggðir Þýskalands og byltingarseggir leyndust ekki innan hennar. Æska Canaris var ánægjuleg en fremur tilþrifalítil. Hon- I um gekk vel í skóla en blandaðist skóla- félögum sínum lítt; hann var feiminn og hlédrægur en um leið næstum óeðlilega framgjarn og djarfur þegar hann vildi svo vera. Ungur heillaðist hann af þýska flotanum, sem um þetta leyti var í hraðri endurnýjun undir forystu Tirpitz, og þrátt fyrir ákafa andstöðu fjölskyldu sinnar gekk hann í flotann árið 1905. Hann stundaði nám í foringjaskóla og stóð sig afar vel og 1908 var hann skip- aður undirliðsforingi á beitiskipinu Bremen. Hann hafði þá drukkið í sig, umhugsunarlaust, alla fordóma og allar skoðanir sem troðið var í nemendur í foringjaskólanum; það, ásamt uppeld- inu, gerði að verkum að hann var til dauðadags ákaflega íhaldsamur maður og einstrengingslegur; dáði alla tíð hernaðarmóralinn og stéttaskiptinguna í Þýskalandi keisarans. í raun var hann keisarasinni löngu eftir að keisarinn var farinn frá. Skörp greind og miklir hæfileikar Um borð í Bremen vakti Canaris strax athygli fyrir skarpa greind og mikla hæfileika; hann eignaðist fáa eða enga vini en flestir viðurkenndu að hann væri mjög efnilegur ungur maður. Bremen hélt sig aðallega undan strönd- um Suður-Ameríku og Canaris varð mjög góður í spænskri tungu svo hann var gjarnan fenginn til að túlka milli þýsku yfirmannanna á skipinu og aðila í landi. Þannig kynntist hann mörgum sem áttu eftir að leggja honum lið síðar. Er fram liðu stundir var Canaris skipað- ur liðsforingi um borð í beitiskipinu Drcsden og er fyrri heimsstyrjöldin braust út sumarið 1914 var það statt í Karabíska hafinu. Mestallur þýski flot- inn var þá innikróaður í höfnum sínum við Norðursjó en nokkur skip voru hing- að og þangað um hnöttinn og var þeim ætlað að stunda árásir á kaupskip bandamanna. Það gerði Dresden fram á haust, en ekki með miklum árangri, og í september flutti skipið sig inn á Kyrra- hafið þar sem allstór flotadeild þýskra skipa var á siglingu undir stjórn flotafor- ingjans von Spee, greifa. Dresden slóst í för með þeim og tók þátt í orrustunni undan Coronel í Chile þegar þýsku her- skipin gereyddu breskri flotadeild sem að vísu taldi mun ófullkomnari skip. Þetta var mesti sigur þýska flotans í fyrri heimsstyrjöld. Þrátt fyrir þennan sigur var þýska flotadeildin þó í ómögulegri aðstöðu, hún var fjarri heimastöðvum og fékk ekki nauðsynlegar vistir nema 'með höppum og glöppum. Von Spee ákvað því að reyna að brjótast í gegnum herskipakeðju Breta í Norðursjó og ná til heimahafnar, en á leiðinni datt hon-- um í hug að ráðast á bresku birgðastöð- ina á Falklandseyjum. Þegar þangað kom brá Þjóðverjum í brún. Stór og öfl- ug bresk flotadeild hafði komið til Falk- landseyja daginn áður og var nú að taka vistir áður en haldið skyldi í leit að von Spee og skipum hans. Bresku skipin voru mun kröftugri og hraðskreiðari en hin þýsku svo von Spee lagði á flótta. Það voru mistök því eina von Þjóðverja lá í að ráðast beint í höfnina með skothríð áður en bresku skipin næðu upp dampi en þegar komið var út í elt- ingaleik á opnu hafi var ekki að sökum að spyrja. Þungu beitiskipunum Scharn- horst og Gneisenau, léttu beitiskipunum Núrnberg og Leipzig og öllum aðstoðar- skipum var sökkt án þess að bresku skipin yrðu fyrir skoti. Aðeins eitt þýsku skipanna komst undan: Dresden. Skipulagði njósnakerfi Þessi orrusta var háð 8. desember 1914 og næstu mánuði reyndi Dresden að leynast en Bretar lögðu mikla áherslu á að ná skipinu. Canaris reyndist yfir- mönnum sínum á beitiskipinu ómetan- legur. Hann fór oft í land og skipulagði njósnakerfi sem gera skyldi Þjóðverjum aðvart um ferðir breskra skipa og hann reyndi einnig að útvega hrjáðu skipi sínu vistir, einkum kol, sem mjög voru af skornum skammti. Fyrstu mánuðina eftir orrustuna við Falklandseyjar gekk þetta vonum framar en allir vissu að endalokin voru þó ekki langt undan. 14. mars 1915 var Dresden við stjóra á eynni Mas a Tierra undan ströndum Chile þegar öflug bresk flotadeild kom aðvífandi. Undankoma var óhugsandi í þessu tilfelli svo Canaris var sendur með hvítan fána yfir í bresku skipin til þess að tími gæfist til að sökkva beitiskipinu áður en landgöngusveitir Breta gerðu árás um borð. Þetta bragð tókst; Canar- is tafði tímann eins lengi og hann gat og að lyktum tókst Þjóðverjum að sökkva skipi sínu. Áhöfnin var flutt í hálfgild- ings fangabúðir á eynni Quiriquina þar sem hún var kyrrsett til stríðsloka. Can- aris gat ekki sætt sig við aðgerðarleysið. í ágúst 1915 komst hann undan, reri til meginlandsins og fór því næst með leynd yfir til Argentínu þar sem margir urðu til að aðstoða hann. Með vegabréf frá Chile upp á vasann steig Canaris síðan um borð í hollenskt kaupskip á leið til Amsterdam, með viðkomu nteðal annars í Falmouth á Bretlandi! Canaris er sagður hafa vingast við marga Breta um borð og ofan í kaupið leiðbeint breskum tollyfirvöldum. um skipið þegar til Falmouth kom án þess nokkurn grunaði að hann væri ekki sá sem hann sagðist vera. En allt um það; Canaris komst að lokum frá Hol- landi til Þýskalands, gaf skýrslu um ferðir Dresden en var fljótlega skipaður í nýtt verkefni. Þýskir kafbátar voru farnir að láta að sér kveða í Miðjarðar- hafinu en skorti tilfinnanlega upplýsing- ar um ferðir kaupskipa og herskipa bandamanna. Ákveðið var að setja upp njósnamiðstöð á Spáni og Canaris send- ur þangað. Hann náði góðum árangri og reyndi meðal annars að gera út birgða- skip fyrir þýsku kafbátana, en áður var Canaris þó farið að þyrsta í meira spennandi starf. Hann reyndi að komast til Þýskalands gegnum Ítalíu en var handtekinn er uppgötvaðist hver hann var. Canaris slapp úr fangelsinu en varð að fara aftur til Spánar. Ævintýraleg för f rá Spáni Það var ekki fyrr en í september 1916 að Canaris komst frá Spáni og þá með ævintýralegum hætti. Kafbátur hafði verið sendur til að ná í hann og fór Canaris til móts við kafbátinn í dálitlum fiskibáti sem stuðningsmenn Þjóðverja gerðu út. Á nákvæmlega þeim stað þar sem kafbáturinn átti að koma upp á yfirborðið lá hins vegar franskt beitiskip og svo virtist sem yfirmenn þess grunaði að eitthvað væri á seyði því þeir höfðu góðar gætur á fiskibátnum. Kafbáturinn dólaði um niðri í sjónum lengi vel en skaust loks upp á yfirborðið við hlið spænska bátsins, Canaris stökk í flýti um borð og kafbáturinn fór beina leið niður áður en franska beitiskipið gat beint byssum sínum að honum. Kafbáturinn sigldi síðan til stöðva sinna í Austurríki- Ungverjalandi og Canaris hélt heim til Þýskalands. Hann vildi sjálfur helst fá yfirstjórn yfir tundurskeytabáti en var póstaður í kafbátadeildina og mestallt árið 1917 fór í æfingar og þjálfun. í nóvember 1917 fékk hann bráðabirgða- stjórn yfir kafbáti í Miðjarðarhafinu og þótti standa sig Ijómandi vel. Þó hann jafnaðist ekki á við frægasta kafbátafor- ingja Þjóðverja á þessum slóðum, Arn- auld de la Periere, sökkti hann mörgum skipum, lagði tundurdufl og svo fram- vegis. í maí fékk hann sinn eigin kafbát, UB-128, og var við stjórn hans í Miðj- arðarhafinu til stríðsloka. Þegar fréttist að Austurríki-Ungverjaland hefði gefist upp var biluðum kafbátum sökkt en tíu nothæfir sigldu heim, og þar á meðal kafbátur Canaris. Skömmu áður en lagt var í þá siglingu bárust fréttir að heiman sem í eyrum Canaris og annarra rótgró- inna hernaðar- og keisarasinna boðuðu ekkert gott: Þýskaland sjálft hafði gefist upp, keisarinn sagt af sér ogbyltingarást- and ríkti í landi Bismarcks. Kaos í Þýskalandi Hér er ekki rúm til að segja í löngu máli frá ástandinu í Þýskalandi fyrstu árin eftir lok stríðsins. Látum nægja að segja: það var kaos! Kommúnistar reru öllum árum að byltingu að fyrirmynd bolsévíka í Rússlandi og höfðu góðan stuðning meðal óánægðrar alþýðu, sem og meðal margra óbreyttra hermanna sem höfðu fengið meira en nóg af stéttaskiptingu og kúgun í hernum. Á móti kom að aðrir flokkar hermanna, einkum yfirmenn, mynduðu hinar svo- nefndu Frei Korps-sveitir sem börðu á kommúnistum og öðrum óhæfumönnum (að þeirra áliti). Canaris, sem leist engan veginn á að öllum hinum gömlu gildum Þýskalands væri varpað fyrir róða, skip- aði sér þegar í flokk með Frei Korps- mönnum og hafði samband við marga þeirra næstu misserin. Frei Korps-for- ingjarnir voru, sumir hverjir, eins og smákóngar sem réðu hver yfir sínum hluta Þýskalands og unnu margan hræði- legan verknaðinn. Canaris var, skal’ tekið fram, enginn ofbeldisseggur og reyndi að stemma stigu við beitingu óþarfa valds en umfram allt var hann þó' sannur Frei Korps-maður. Hann var þó einnig stuðningsmaður Noskes, sósíal- ista sem reyndi að koma á reglu, og um tíma var Canaris mjög náinn aðstoðar- maður hans. Hann hafði alltaf mörg járn í eldinum, hann Canaris. í janúar 1919 myrtu skoðanabræður hans og félagar kommúnistaleiðtogana Rósu Luxem- burg og Karl Liebknecht, sem ein höfðu nógu mikil áhrif til að koma Þýskalandi undir stjórn kommúnista, og þó Canaris ■ Wilhelm Canaris var mótsagnakenndur maður sem átti viðburðarika ævi. Hann fæddist i Þýskalandi 1. janúar 1887 og þjónaði með mikilli sæmd i flotanum i fyrri heimsstyrjöld; fyrst á vikingaskipinu Dresden sem tók meðal annars þátt i sjóorrustunum frægu við Coronel og Falklandseyjar, siðan stundaði hann njósnir á Spáni og var loks kafbátsforingi í Miðjarðarhafinu. Eftir strið var Canaris virkur i Frei Korps-hreyfmgu þýskra hægrimanna og var mjög viðriðinn morðin á kommúnistaleiðtogunum Rósu Luxemburg og Karl Liebknecht. Er Hitler komst til valda batt Canaris trúss sitt við hann, sannfærður um að Austurríkismaðurinn gæti endurheimt dýrð Þýskalands, og sem yfirmaður leyniþjónustu hersins gerði Canaris sitt til að elta uppi óvini rikisins, innan lands og utan. Er seinni heimsstyrjöidin braust út fóru að renna tvær grímur á okkar mann. Hann rækti starf sitt af stakri trúmennsku og var, bæði af Hitler og bandamönnum, talinn mikill njósnameistari, en jafnframt átti hann aðild að allskonar samsærum gegn Hitler og nasistastjórninni. Árið 1944 var hann handtekinn og settur í fangelsi; hann var tekinn af lífi nokkrum vikum áður en Þýskalands gafst upp árið eftir. Síðan hefur hann gjarnan verið talinn ein aðalhetja hinnar sundurleitu andspyrnuhreyfingar í Þýskalandi en Wilhelm Canaris var sjaldan allur þar sem hann var séður. lifppiil Niósnameistari Hitlers hafi ef til vill ekki vitað um morðin fyrirfram tók hann mjög ríkan þátt í að hylma yfir með morðingjunum, sem flestir voru hermenn. Að því kom að dómstóll tók málið fyrir - einn dómar- anna var enginn annar en Wilhelm Canaris! Hann gerði sitt ýtrasta til að fá sakborningana sýknaða eða að minnsta kosti tefja rannsóknina eins og kostur var en að lokum voru nokkrir þeirra þó dæmdir í fangelsi. Canaris var ekki af baki dottinn; með fölsuð skilríki mætti hann í fangelsið þar sem þeir voru í haldi, krafðist þess að fá leiðtoga þeirra lausan undir einhverju yfirskini og tókst það. Dæmdur morðinginn flýði síðar úr landi. Þetta heitir að leika að minnsta kosti þremur skjöldum. Canaris verður óvinsæll Með tímanum komst sæmileg ró á í Þýskalandi, þó hið nýja lýðveldi, sem kennt var við Weimar, væri að vísu aldrei traust í sess. Canaris var enn í flotanum en sýslaði sitt af hverju sem ekki þoldi dagsljósið; hann var til að mynda mjög virkur í þeim hópi þýskra herforingja sem vildu beita sér fyrir endurhervæðingu Þýskalands, og reyndi í því skyni að ná samningum við ýmis ríki um að þau byggðu þýskteiknaða kafbáta og fleira, svo listin félli ekki í gleymsku og dá meðal Þjóðverja. Þetta gekk svona upp og ofan og er fram liðu stundir var Canaris orðinn mjög óvinsæll meðal frjálslyndari og róttækari manna í landinu, bæði fyrir hlutdeild sína að morðunum á Luxemburg og Liebknecht og svo aðild sína að endalausum samsær- um hægrisinnaðra herforingja, sem reyndu að treysta árhif sín í hinu nýja lýðveldi. Þeir vildu hefja herinn til vegs og virðingar á ný og notuðu til þess hvaða ráð sem gáfust. Þau voru ekki öll jafn fínleg og er kom fram undir 1930 var Canaris orðinn svo illa þokkaður hjá stjórnvöldum landsins, sem vildu fara mun hægar í enduruppbyggingu hersins en hann og hans nótar gátu sætt sig við, að yfirmenn hans í hernum skipuðu honunt að hætta öllum afskiptum af stjórnmálum. Canaris varð fúll og leiður og bjó sig undir að segja sig úr flotanum. Þá vildi svo til að kominn var fram á sjónarsviðið maður sem deildi ýmsum hugsjónum með Canaris og virtist hafa afl til að framkvæmá þær, en það var Adólf Hitler. Samband Canaris við Hitler Samband þeirra Canaris og Hitlers hefur mörgum reynst erfitt að ráða í. Svo mikið er víst að nasisti var Canaris ekki, í venjulegri merkingu orðsins, þótt hann ætti samciginlega með nasistum óskina um að Þýskaland risi úr öskunni eins og fuglinn Fönix og yrði aftur heimsveldi og hvaðeina sem því fylgir. Canaris bar hins vegar ekki skynbragð á það, til að byrja með, hvað nasisminn stóð fyrir að öðru leyti - síðarmeir varð honum það alltof ljóst. Með því að lýsa sig stuðningsmann nasista tókst Canaris aftur að komast inn í hringiðu stjórnmála hersins og um svipað leyti og Hitler var gerður kanslari var Wilhelm Canaris skipaður yfirmaður leyniþjónustu hersins, Abwehr, eins og þjónustan var jafnan kölluð. Hann var hæstánægður því eins og fleiri var hann farinn að líta á sig sem stórkostlegan hæfileikamann er njósnir voru annars vegar. Sú mýta var lengi viðloðandi í þýska hernum, og reyndar í nasistaflokknum lika. Canaris hófst handa um að hefja Abwehr til vegs en mjög hafði borið á því að aðrar leyniþjónustudeildir reyndu að þrengja að þeirri sem hann hafði nú verið settur yfir. Næstu árin hafði Canaris nóg að starfa. Hann reyndi að byggja upp njósnakerfi í öðrum löndum, en með slæmum árangri yfirleitt, og hann átti í stöðugum deilum við Gestapo og SS um starfsviðið innanlands. Þar gekk á ýmsu og fagnaði Canaris sigri en oftar mátti hann lúta lægra haldi fyrir lögregluapp- arati nasistaflokksins. Þar fór fremstur í flokki Reinhard Heydrich en honum hafði Canaris kynnst nokkuð vel snemma á þriðja áratugnum þegar hann var um stundarsakir yfirmaður á einu hinna fáu herskipa Þýskalands en þar var Heydrich ungur kadett. í þá daga hafði þeim orðið vel til vina og ekki skorti svo sem kumpánlegheitin milli þess sem þeir rifust um völdin á fjórða áratugnum. Canaris og Heydrich fengu sér venjulega útreiðatúr á morgnana áður en þeir héldu til vinnu og voru þá ekkert nema bliðuhótin. Síðar varð Walter Schellenberg félagi Canaris í þessum reiðtúrum en hann var enn svarnari óvinur Abwehr-foringjans. Þessi pólitík og valdabarátta tók mestall- an tíma Canaris á árunum fyrir síðari heimsstyrjöldina og verður ekki rakin nákvæmlega hér. Stöðugt var þrengt að Canaris en hann hélt þó velli, ekki síst vegna þess að hann hafði trúnað Hitlers sjálfs. Hitler virti litla flotaforingjann mikils (en Canaris hafði verið skipaður flotaforingi eftir að hann varð yfirmaður Abwehr), og trúði honum betur en mörgum öðrum. Hélst þessi virðing löngu eftir að Ijóst mátti vera að Canaris hafði snúist gegn Foringjanum. Canaris var fyrir sitt leyti mjög hrifinn af Hitler, framan af, og sannfærður um að hann myndi slípast því lengur sem hann yrði við völd. En það fór sem kunnugt er á annan veg og ekki í síðasta sinn sem dómgreindin brást leyniþjónustuforingj- anum. „Síðan grét hann“ Við förum fljótt yfir sögu. Þess verður hér með getið í einni setningu að Canaris hafði mikil afskipti af borgarastyrjöld- inni á Spáni og beitti sér mjög fyrir því að Þjóðverjar styddu Franco gegn lýð- veldissinnum. Aftur á móti fóru að renna á hann tvær grímur er Hitler setti sí og æ fram meiri og ósvífnari landa- kröfur gegn nágrönnum sínum í austri. Canaris varð að sönnu hlynntur því, eins og flestir Þjóðverjar og Austurríkis- menn, að Austurríki yrði innlimað í Þýskaland, sem honum leist ekki á yfirganginn gagnvart Tékkóslóvakíu. Canaris þóttist viss um að frekja Hitlers myndi á endanum leiða til styrjaldar við vesturveldin og/eða Sovétríkin og hann var nægilega raunsær til að sjá fyrir hvernig sú styrjöld myndi enda. Raunar var flotaforinginn okkar ekki einn um það raunsæi. Kröfur Hitlers á hendur Tékkóslóvakíu sannfærðu marga innan þýska hersins um að hann stefndi beina leið í stríð; sem flestirvissu.efþeirvildu • vita, að Þýskaland gæti ekki unnið. Sömuleiðis hafði ofsóknarherferð sem SS og Gestapo hófu á hendur einum virtasta hershöfðingja landsins, Werner von Fritsch, þau áhrif að herforingjarnir, sem höfðu talið sig eiga í fullu tré við Hitler og nóta hans, sáu að nasistarnir stóðu fyrir eitthvað allt annað en þá „heilbrigðu” íhaldsemi sem þeir sjálfir voru fastir í - með tilheyrandi her- mennskumóral og fastheldni í gatnla siði. Um það leyti sem deilurnar um Tékkóslóvakíu voru að komast á það stig að stríð virtist óhjákvæmilegt fóru ýmsir foringjar að undirbúa valdarán hersins og Hitler skyldi tekinn af lífi, Ganaris tók þátt í þessu ráðabruggi en þó með hálfum huga. Rétt í þann mund sem samsærismennirnir ætluðu að láta til skarar skríða komu Chamberlain og Daladier Hitler til hjálpar og Múnchen- ar-samkomulagið var gert. Hitler hafði enn einu sinni unnið sigur og andstæð- ingar hans drógu sig í hlé í bili. Þegar Hitler hóf svo landakröfur sínar gegn Pólverjum fóru þeir aftur af stað. Sjálfur yfirmaður herráðs Þýskalands, Halder, var eitthvað viðriðinn samsærið og undirbúningur var hafinn að því að setja sig í samband við Canaris þegar stríðið braust út í september 1939. Samsæris- mennirnir höfðu orðið of seinir. Þegar Canaris frétti að þýskar hersveitir væru á leið inn í Pólland og Bretar og Frakkar hefðu sett Hitler úrslitakosti sagði hann við einn náinn aðstoðarmann sinn: „Þetta merkir endalok Þýskalands." Síð- an grét hann En þáttur Canaris í stríðsrekstrinum var nú samt sem áður ekki lítill. Njósnar- ar hans reyndu vitanlega að afla þýska hernum sem bestrar vitneskju um óvin- ina, en þar að auki hafði Canaris sjálfur átt mikinn þátt í að myndaðar voru sérstakar víkingasveitir innan Abwehr og fóru þær jafnan á undan meginhern- um inn í þau lönd sem Hitler vildi leggja undir sig og frömdu skemmdarverk og ollu miklum usla. Brandenburgar- sveitirnar Oftast voru þessar sveitir - Branden- burgar-sveitirnar - klæddar einkennis- búningum viðkomandi landa. Canaris var mjög stoltur af Brandenburgar-sveit- unum sínum og lagði sig allan fram við undirbúning vtkingaferða þeirra, enda þótt hann vissi, eða hefði átt að vita, að þær gerðu ekki annað en draga stríðið á langinn. Flotaforinginn gerði sér nefni- lega alltaf grein fyrir því að sama hversu vel Þjóðverjum gekk í byrjun, þá myndu eir tapa stríðinu að lokum og því meiri spellvirki sem þeir ynnu i öðrum löndum, þeim mun hryllilegri yrði refs- ingin. Hann var þar að auki í sannleika sagt niðurbrotinn maður eftir að honum bárust fréttir af þeim grimmdarverkum sem SS-sveitirnar og jafnvel deildir úr fastahernum unnu á hernumdu svæðun- um; svona áttu þýskir liðsforingjar ekki að haga sér, að því er hann vissi best. En þrátt fyrir allt vildi Canaris ekki taka þátt í samsærum andspyrnumanna, enda þótt hann vissi um ýmis þeirra, því hann var jú þýskur hermaður og föðurlands- vinur. Þessi tvískinnungur reyndi mjög á Abwehr-foringjann og hann eltist um mörg ár á fáeinum misserum. Með tímanum varð honum loks ljóst að ef hann ætlaði að leggja sitt af mörkum til að koma í veg fyrir algert hrun Þýska- lands yrði hann að ganga röskar fram í andspyrnunni, en víkjum að því eftir augnablik. Segjum fyrst frá Abwehr á stríðsárunum. Sú goðsaga hefur myndast og viðhald- ■ Beitiskipið Dresden, sem tók þátt í omistunum við Coronel og Falklandseyjar, Wilhelm Canaris kringum 1920 Rosa Luxemburg og Kari Liebknecht voru leiðtogar Spartakusar-hóps þýskra kommúnista. Canaris var mjðg viðriðinn morðin á þeim. ■ Undirmaður Canaris, Hans mönnum í té upplýsingar um yfirvofandi innrás Þjóðveija. Honum var ekki trúað. ■ Canaris ásamt fjandvini sínum, Reinhard Heydrich. Þeir fóru í útreiðartúra á morgnana en plottuðu hvor gegn öðrum eftir hádegi.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.