Tíminn - 18.12.1983, Page 35

SUNNUDAGUR 18. DESEMBER 1983
35
Hörmungar styrjaldarinnar
sem geisað hefur milli sveita
Palestínumanna eru ólýsanlegar
Báða tvo? „já, auðvitað," segir Kahled
Hassan. „Þeir eru að eyðileggja framtíð
barna okkar.“
Synir Kahleds Hassans, sem eru á
menntaskólaaldri, tóku fyrr um daginn
þátt í kröfugöngu inni í borginni. Þeir
báru mynd Arafats og máluðu vígorð
PLO á húsveggi.
■ Arafat: Hann strengir þess heit
að Sýriendingum muni ekki auðnast
að horfa upp á ósigur sinn.
ísraelsku hermennirnir, sem vanir eru
að koma á vattvang með táragas og
barefli undir slíkum kringumstæðum,
höfðust ekki að... „Þeir gleðjast yfir
sjálfstortímingaræði okkar,“ segir Ka-
hled Hassan og gnístir tönnum. Það sem
ísraelsmenn ætluðu sér, þegar þeir réð-
ust inn í Líbanon, þ.e. að eyðileggja
PLO, - það verk annast nú Palestínu-
mennirnir sjálfir.
Hryggð og reiði ríkir alls staðar á
vestur-bakkanum. Kahled Hassan er
ekki einn um þá skoðun að ekki sé
nokkur munur á þessu manndrápsæði og
þeim fjöldamorðum sem framin voru í
-flóttamannabúðunum Sabra og Schatila
með þegjandi samþykki fsraelsmanna af
falangistum í september. Þá voru hund-
ruð Palestínumanna myrtir. Foringjar
samsærisins, sem nær allir eru fæddir á
vestur-bakkanum, hafa fyrirgert rétt-
inum til þess að kalla sig Palestínumenn,
■ Eftir sem áður líta Palestínu-
menn á Arafat sem sameiningar-
tákn sitt, yfirunninn af sýrlenskum
vopnum og lýbiskum mútum. Konur
og ungmenni bera mynd leiðtogans
um götur i Tripoli.

að mati blaðsins „A1 Sha’ab“, þar sem
þeir hafa lyft hendi gegn eigin fólki.
Mennimir á skrifstofu arkitektsins
telja sig svikna. Ekki þó vegna þess að
PLO hafi orðið þeim stuðningur á þeim
tíma sem ísraelska hernámið hefur
staðið. Þvert á móti: Skæruliðar PLO
hafa æ ofan í æ gefið ísraelsmönnum
tilefni til þess að þrengja kost íbúanna á
vestur-bakkanum og á Gaza-svæðinu.
Margir vina Kahled Hassan hefðu líka
viljað að PLO tæki upp breytta stefnu og
sýndi meiri sveigjanleika í viðskiptunum
við ísrael í stað sífelldra ögra: „Það er
hlálegt að viðurkenna ekki tilveru ríkis
sem er miklu áþreifanlegra og grónara
en við,“ segir einn þeirra.
Þegar tilkynning kemur í útvarpinu
um að afloknum fjölda verkfalla og
mótmælafunda, um að borgarstjórar,
prestar og menntamenn hafi samþykkt
stuðningsyfirlýsingu við Arafat, og þar
sem Sýrlendingar eru fordæmdir, kinka
allir kolli.
„Þetta snýst ekki fyrst og fremst um
Arafat," segir bróðir Kahled Hassan,
Issam, sem er eðlisfræðikennari við
háskólann í Birzeit, en samt telur hann
Arafat heiðarlega sál og tákn fyrir pale-
stinskan mótstöðukraft og fórnarvilja.
Allt frá því er PLO var sett á laggirnar
fyrir 19 árum hafa Palestínumenn verið
stoltir af því að innan samtakanna hefur
ríkt lýðræði og vilja meirihlutans hefur
jafnan verið fylgt. Þeir hafa að því
leytinu talið sig einsdæmi í Arabaheim-
inum.
ísraelsmönnum var PLO auðvitað
þyrnir í augum og ýmis arabaríki reyndu
ýmist að eyðileggja samtökin eða þá að
virkja þau í eigin þágu. Fyrir 13 árum
rak Hussein konungur Palestínumenn út
úr Jórdaníu, þar sem þeir höfðu myndað
ríki í ríkinu og ógnuðu konungsríkinu.
Þá bjó Arafat um sig í Líbanon.
Paíestínumaðurinn Khaled Hassan
segir: „Það var okkar meginregla og
kenning að PLO væru einu samtökin
sem rétt hefðu á að kallast fulltrúar
þjóðar okkar. Samtökin voru tákn um
þjóðarheiður okkar, heiður sem menn
vildu ekki láta okkur eftir, en sem við
ekki gátum lifað án.“
Víst viðurkenna menn á vestur-bakk-
anum að hræðileg hermdarverk hafi
verið framin í nafni PLO og þó einkum
í hinni stríðshrjáðu borg, Beirut. „í
Austurlöndum nær er ekkert heilagt."
En nú er tvær hetjur Palestínumanna
eiga í blóðugum átökum (Abu Mussa
var foringi hersveita PLO í Beirút á
síðasta sumri, meðan ísraelsmenn her-
sátu borgina) er hætt við að endi sé
bundinn á trú manna á Palestínu-
mönnum.
Kahled Hassan og ættmennum hans
þykir það mikið áfall að Abu Mussa
skuli hafa látið „kaupa sig“ af Sýrlend-
ingum. Sýrlendingar hafa um árabil
reynt að stjóma stefnu PLO, þar sem
Palestína heyrði áður til Stór-Sýrlandi,
ásamt Jórdaníu og Líbanon. Því er því
haldið fram að Damaskus eigi einkarétt
á því að vera fulltrúi Palestínumanna,
sem í raun réttri séu sýrlenskir.
Árið 1976 mátti litlu muna að Abu
Hassan félli fyrir sýrlenskri sveit morð-
inga og særðist hann þá mikið. Ætluðu
Sýrlendingarnir að hefna sín á honum
fyrir það að hann hafði látið PLO menn
sína fella syrlenska herdeild í líbönsku
borginni Sidon. „Ég vildi vita hve mikið
Assad Sýrlandsforseti hefur greitt þess-
um manni,“ segir Issam Hassan.
Þeir telja það mikil mistök af hálfu
Arafats að hann skyldi ekki fara að
venju Palestínumanna og jafna ágrein-
inginn með samningum áður en til átaka
kom. „Við erum eina arabiska þjóðin,
sem hefði getað greitt úr þessurn vanda
á lýðræðislegan hátt. Arafat valdi hins
vegar þessa leið af ótta við það að hann
yrði settur af.“ Issan Kahled kreppir
hnefann: „Ef við fréttum af dauða
Arafats í dag, þá getum við bókað
endalok PLO.“
(Þýtt-AM)
■ Þegar Arafat hafði leitað skjóls
i Trípoli, skutu PLO menn stöðugt á
stöðvar hans með stuðningi sýr-
lenskra bandamanna. Þessar
óhugnanlegu myndir sýna tvo litla
brsður sem urðu fyrir sprengju-
brotum. Annar þeirra lést á sjúkra-
börunum vegna holundarsára.
A

i