Tíminn - 05.04.1986, Blaðsíða 6

6 Tíminn
Tíminn
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinnog
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Ritstjóri: NíelsÁrniLund
Auglýsingastjóri: Steingrímur Gíslason
Innblaösstjóri: OddurÓlafsson
Skrifstofur: Síöumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:>
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686392 og
686495, tæknideild 686538. Setning og umbrot: Tæknideild Tímans.
Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 og 686306
Verð í lausasölu 45.- kr. og 50.- kr. um helgar. Áskrift 450.-
Öfgar ber að varast
Við gerð síðustu kjarasamninga aðila vinnumarkað-
arins tók ríkissjóður á sig verulegar byrðar sem enn er
ekki fyrir séð hvernig verður mætt. Afleiðingin er m.a.
sú að ríkissjóður verður rekinn með miklum halla í ár.
Þann halla þarf að brúa og ljóst er að erfitt verður að
koma saman fjárlögum fyrir næsta ár. Ekki verður við
það unað að áfram verði tekin erlend lán til eyðslu og
öll aukin skattheimta hlýtur að teljast vafasamur kostur.
Þrátt fyrir vilja beggja stjórnarflokkanna til að
afgreiða hallalaus fjárlög er vitað að ágreiningur er um
leiðir að því markmiði. Framsóknarflokkurinn mun nú
sem áður leggja áherslu á að vernda það velferðarþjóð-
félag sem byggt hefur verið upp síðustu áratugi.
Opinber þjónusta er mikil og kostar ærið fé. Eflaust má
finna leiðir til sparnaðar á ýmsum sviðum án þess að það
komi niður á þjónustunni. Nauðsynlegt er að skoða allar
nýjar hugmyndir þar að lútandi með opnu hugarfari því
enginn þarf að ætla að það kerfi sem við búum við í dag
sé það eina rétta.
Velferðarþjóðfélag okkar byggist m.a. á öflugu
heilbrigðis og tryggingakerfi. Kostnaðurinn við rekstur
þess er mjög mikill og þar þarf ekki síst að leita
sparnaðarleiða. Sparnaðurinn má þó ekki verða til þess
að öryggi þegnanna sé minnkað. Óverjandi er að
einungis þeir sem fjármagnið eigi geti notið þjónustunn-
ar og lifað öruggu lífi.
Varast ber að taka upp erlendar kennisetningar og
heimfæra þær hér á Iand. Okkar sérstaða er mikil og
það sem kann að reynast nothæft í einu landi þarf ekki
að l'alla að íslenskri þjóð.
Því er ekki að neita að margir hafa áhyggjur af
hugmyndum frjálshyggjumanna í Sjálfstæðisflokknum í
þessum efnum. Hugmyndir þeirra fela í sér minnkandi
aðstoð hins opinbera við almenning á fjölmörgum
sviðum og að þeir einir eigi að njóta þjónustunnar sem
greitt geta fyrir hana. Þetta er hættuleg stefna sem ber
að varast í lengstu lög.
Framsóknarflokkurinn hefur ávallt haft það að leið-
arljósi að meta manngildið ofar auðgildinu. Hann á
einhvern stærstan þátt í þeim miklu framförum sem hér
hafa orðið á undanförnum áratugum. Hlutur flokksins
hefur verið afgerandi í því að skapa það velferðarþjóð-
félag sem hér er og mun standa vörð um það.
Sú umræða sem að undanförnu hefur verið um fátækt
á íslandi tengist þessu. Þrátt fyrir það að hér ríki almenn
velmegun búa margar fjölskyldur við skort. Og þó svo
að deila megi um þá útreikninga sem lagðir hafa verið
til grundvallar þessu mati er engin ástæða til að draga í
efa þessa staðreynd og leita verður leiða til úrbóta.
Misskipting tekna í þjóðfélagjnu er allt of mikil og það
sem verra er að bilið milli hinna fátæku og þeirra ríku
hefur aukist. Aðalorsök þessa misréttis er hin mikla
verðbólga sem hér hefur leikið lausum hala ár eftir ár.
Sem betur fer virðist nú sjá að einhverju leyti fyrir
endann á veldi hennar og ætti þá að skapast grundvöllur
til að jafna lífskjörin. Það gerist þó ekki nema að þeir
aðilar sem þar ráða mestu um, verkalýðshreyfingin,
vinnuveitendur og ríkisvaldið verði samstíga í þeim
aðgerðum.
Framsóknarflokkurinn er frjálslyndur, umbótasinn-
aður flokkur sem hefur um áratugi verið það afl í
íslenskum stjórnmálum sem komið hefur í veg fyrir
öfgarnar til hægri og vinstri. Áhrifa þeirra gætir nú.
Öfgarnar ber að varast og því er mikil þörf fyrir áhrif
Framsóknarflokksins.
Laugardagur 5. apríl 1986
Á ÞINGPALLI
Gjaldskrársvæði
símans stækkuð
Davíð Aðalsteinsson hefur
ásamt 6 öðrum þingmönnum
Framsóknarflokksins flutt þings-
ályktunartillögu á Alþingi um
breytt gjaldskrársvæði Pósts- og
símamálastofnunar.
í ályktuninni felst að ríkisstjórn-
in geri þegar ráðstafanir til að
gjaldskrársvæði símans verði
stækkuð þannig að í meginatriðum
gildi sami gjaldflokkur innan sér-
hvers athafna- og viðskipta- eða
greinistöðvarsvæðis.
Tillaga þessa efnis var áður flutt
fyrir tveimur árum en varð ekki
útrædd.
. í greinargerð með tillögunni er
getið um þýðingarmikið hlutverk
Pósts- og símamálastofnunarinnar
og minnt á að góð símaþjónusta er
einn af undirstöðuþáttum nútíma-
samfélags. Þrátt fyrir miklar úrbæt-
ur í símamálum er enn miklu verki
ólokið og ræður þar mestu um
tæknilegar hindranir og skortur á
fjármagni til framkvæmda.
í framsöguræðu Davíðs Aðal-
steinssonar kom fram að ástæðan
fyrir flutningi tillögunnar sé fyrst
og fremst sú að flutningsmönnum
hennar þykir hægt miða í því að
stækka gjaldskrársvæðin. Síðan
sagði Davíð:
„Pað er augljóst réttlætismál að
sami gjaldflokkur gildi að lágmarki
samkvæmt því sem gert er ráð fyrir
í tillögugreininni. Sameininggjald-
svæðanna mun að sjálfsögðu hafa í
för með sér að auka þarf línufjölda
til endastöðvanna. Það liggur raun-
ar ekki fyrir hversu mikil sú auking
þarf að vera. í flestum tilvikum
Davíð Aðalsteinsson.
mun ekki vera um tæknileg vanda-
mál að ræða en einhver kostnaður
hlytist af. Helsta vandamálið eru
litlu stöðvarnar 60-90 númera, en
hámarkslínufjöldi til þeirra eru 6
línur sem í sumum tilvikum er of
lítið nú þegar, en myndi versna við
aukna notkun. Símnotendur á
svæðum litlu stöðvanna búa reynd-
ar við mesta óréttlætið vegna fæðar
símnotenda í sama gjaldflokki. Á
nokkrum svæðum hafa reyndar
verið gerðar ráðstafanir til að
skipta þessum stöðvum út eða
tengja ákveðna síma fram hjá
þeim.“
Davíð vitnar síðan til 11. gr. laga
um stjórn og starfrækslu póst og
símamála en þar segir: „Stefnt
verði að því við gjaldskrárgerð
að sömu gjöld gildi innan hvers
svæðisnúmers og skal ákveðið í
reglugerð hvenær framkvæmd
þessa ákvæðis kemst á“. Þessi lög
voru samþykkt 1977 en enn hefur
ekki verið ákveðið í reglugerð
hvenær þessi ákvæði skuli
framkvæmd.
„ Aðgerðir í anda þessarar tillögu
eru ekki af því tagi að tekin sé
lykkja á leiðina að því marki að
sömu gjöld gildi innan hvers svæð-
isnúmers. Tillagan felur þvert á
móti í sér að stigið verði raunhæft
áfangaskref og að aðgerðum sé
hraðað."
f lok ræðu sinnar tók Davíð það
fram að samkvæmt lögum er ráð-
herra heimilt að ákveða að sama
gjalds skuli krafist fyrir símtal við
helstu ^ stjórnsýslustofnanir í
Reykjavík, hvaðan af landinu sem
talað er. Þessu ákvæði hefur aldrei
verið beitt enda þótt augljóst sé að
þeir sem nota þurfa þjónustu þess-
ara stofnana en búa úti á landi
þurfi að kosta til þess mun meira
fjármagni en þeir sem í næsta
nágrenni búa. Ákvörðun þess efnis
yrði mikil hagsbót fyrir símnotend-
ur ekki sfst þá sem fjarri Reykjavík
búa.
Full þörf er á að Alþingi taki
afstöðu til þessarar þingsályktunar
og í umræðum sem farið hafa fram
lýstu þingmenn annarra flokka sig
samþykka henni.
VÍTT OG BREITT
Þingmenn í kosningaham
Alþingi tók sér óvenjustutt
páskafrí í ár. Ástæðan er sú að í vor
á að slíta þingi snemma vegna þess
að sveitarstjórnakosningar fara í
hönd.
í fyrra stóð þiqg fram í júnímán-
uð vegna þess að þeir sem þar ráða
ríkjum töldu ekki veita af að Ijúka
málum þótt það kostaði að sitja við
störf fram á sumar.
Fjölmörg mál liggja fyrir~þessu
þingi sem útséð er um að ekki muni
ná afgreiðslu. Þeim mun meiri
áhersla er lögð á að Ijúka þeim
þingmálum sem nauðsyn þykir
bcra til að afgreidd séu áður en
sumarfrí þingmanna hefst.
Sjálfsagt verður ekki brugðið út
af venjunni að hrúga ótölulegum
fjölda niála gegnum allar umræður
á síðustu sólarhríngum þingbalds-
ins. Þá standa menn í ströngu við
að kömást að þvf hvort þeir eru
með eða móti tilteknum frumvörp-
um og tillögum.
Annars er erfítt að sjá hvaða
nauðsyn ber til þess að Alþingi
lcggi niður störf þótt ganga eigi til
sveitarstjómakosninga. Þingmenn
eru kosnir til að sitja á Alþingi og
setja þjóðinni lög. Sveitarstjómir
eru alít annar handleggur.
Nokkrir þingmenn hafa stundum
setið bæði á þingi og í sveitarstjóm.
Sérstaklega era Reykjavíkurþing-
menn sólgnir í að hlaupa á milli
borgarstjórnar og Alþingis og geta
á hvorugum staðnum setið vegna
'\ anna við að flengjpst á milli.
Víða er hart barist í sveitar-
stjórnakosningum og stjórnmála-
flokkarnir takast á í byggðarlögun-
um. Þeir senda sínar vöskustu
sveitir fram í báráttuna og þeir sem
efstir eru á listunum era í farar-
broddi.
' Ekki verður séð hvaða nauðsyn
ber til að alþingismenn gefí sjálfum
sér frí til að blanda sér í kosn-
ingabaráttu þar sem þeir eru fæstir
í framboði.
Eða skyldi borgarstjórínn í
Reykjavík kæra sig mikið um að fá
þinglið flokksins til að skipta sér
um of af hans kosningabarátíu eða
skyldu sjálfstæðismenn í Hafnar-
fírði vera mjög uppveðraðir að
fá hjálp utanríkisráðherra til að
reka kosningabaráttuna þar svo að
dæmi séu tekin.
Það er allt eins víst að jarlar
stjórnmálaflokkanna vítt um land-
ið kæri sig ekkert um að þingmenn
séu að vasast að óþörfu í málum
sem engan veginn heyra undir þá.
En þingmenn hafa ákveðið að
þeir séu ómissandi við að koma
sínum mönnum að í sveitarstjórn-
um og að það verði ekkert vit í
kosningaundirbúningi nema að
þeir séu þar með í ráðum og því er
Alþingi sent heim rúmum mánuði
fyrir kosningarnar.
Vera má aö það skipti engu máli
hvort þing situr einu eða tveim
mánuðum lengur eða skemur fram
eftir vorínu. Með góðum vilja er
hægt að koma þeim málum í höfn
sem ekki mega bíða og ríkisstjórnin
mun stýra þjóðarskútunni styrkri
hendi á meðan á löngu sumarfríi
þingmanna stendur.
Sumarfrí þingmanna í ár verður
um fímm og hálfur mánuður og
hafa þeir því góðan tíma til að
kynna sér vandamál kjördæmanna
og undirbúa endurkosningu að ári.
OÓ