Tíminn - 17.09.1987, Qupperneq 6

6 Tíminn
Fimmtudagur 17. september 1987
UMFERÐARLAGABROT UMFERÐARLAGABROT UMFERÐARLAGABROT UMFERÐARLAGABROT UMFERÐARLAG
Smábrot geta kostað mikið:
Árekstraröldunni linnir seint.
Keyrt á vegfarendur, utan í bíl,
framan á bíl, aftan á bíl, ofan á bíl,
á Ijósastaur, umferðareyjur, stöðv-
unarskylda ekki virt, ekki rautt Ijós,
tekið framúr á blindhæð, með
sumardekk í hálkunni, og svona
mætti lengi telja. En hverjar eru
raunverulegar sektir fyrir brot í
umferðinni? Hvað kostar að keyra
yfir á rauðu? Eða svína á strætó?
Tíminn hefur rannsakað málið og
komist að þeirri niðurstöðu, að fyrir
utan þær skemmdir sem gáleysisleg-
ur akstur veldur, þá eru fjárútlátin
mikii. Miklu meiri en margur heldur.
Tökum Þorvald sem dæmi. Hann
á heima í Breiðholtinu. Hann fer
alltaf í sund í sundlauginni á Sel-
tjarnarnesi á hverjum degi. Það er
heillangur spölur fyrir hann, en
gamli skrjóðurinn hans er vanur að
komast alla leið.
En þennan mánudagsmorgun fór
Þorvaldur öfugumegin fram úr rúm-
inu. Þrátt fyrir vont skap og syfju,
hélt hann af stað. Hann hafði fengið
sér neðan í því um nóttina, en það
var runnið af honum núna.
Hann ók götuna til suðurs og sá að
hann var að verða of seinn, svo hann
gaf vel í, þegar hann sá að komið var
gult Ijós. Hann rétt smaug yfir á
rauðu, eða „appelsínugulu" eins og
hann orðar það. Skyndilega sá hann
rauð blikkandi Ijós elta sig. Það var
að sjálfsögðu lögreglan.
Hann gaf í og þóttist ekki taka
eftir þeim, en þeir náðu honum.
Lárus lögreglumaður gekk yfir að
bílnum hans Valda og dró upp
sektarbókina.
„Heyrðu vinur, ertu með öku-
skírteinið?“
„Gjörðu svo vel.“
„Það er 3.000 kall fyrir að fara yfir
á rauðu, 1.500 krónur fyrir óhlýðni
gegn fyrirmælum lögregluþjóns, þú
ert ekki með gleraugu, eins og þér
ber að gera samkvæmt ökuskírteini,
það eru 500 krónur, það er nú
reyndar óendurnýjað, það er 1.000
kall, og hljóðkúturinn er greinilega
handónýtur, það er 1.000. Þetta eru
7.000 krónur allt í allt“ sagði Lárus
lögregluþjónn.
Valdi var ekki hress með þetta, en
skrifaði ávísunina og hélt af stað.
Valdi leit á úrið og sá að þessi
leiðindaatburður hafði tafið hann
heilmikið. Hann steig pinnann í
botn og þaut áfram. Stuttu seinna sá
hann rauð, blikkandi ljós fyrir aftan
sig. „Ó, nei, ekki aftur“ hugsaði
Valdi, en andaði rólegar þegar hann
sá að þetta var bara sjúkrabíllinn.
Hann hélt bílnum fyrir aftan sig á
rúmlega 90. Skyndilega sá hann
rauð, blikkandi ljós fyrir framan sig.
Þetta var löggan og hann var stopp-
aður.
f þetta sinn fékk Valdi 1.500 fyrir
að víkja ekki fyrir sjúkrabifreið,
6.000 krónur fyrir of hraðan akstur,
3.000 fyrir að hafa ekki hægt á sér,
eða numið staðar við merkta gang-
braut og 1.000 krónur fyrir að hafa
ekið um með háu ljósin að óþörfu.
Við nánari skoðun kom í ljós að
bíliinn var óskoðaður, það var 2.000,
smááfengi var enn í bióði Valda, það
var 1.000, fyrir minnsta skammt,
tveir hjólbarðar bifreiðarinnar voru
handónýtir, það var 1.000, stýris-
búnaður var í ólagi, það var 2.000,
Valdi hafði ekki tilkynnt eigenda-
skipti á bifreiðinni, það var 1.000,
auk þess hafði hann ekið fram úr þar
sem bannað er, og það var 3.000.
Valdi tók tékkheftið upp. 21.500
krónur, stílað á handhafa. Valdi var
sem betur fer með bankakortið sitt.
Hann reiknaði í huganum. 21.500 +
7.000 = 28.500 krónur, og Valdi var
bara búinn að vera á ferðinni í
klukkutfma.
Enn hélt Valdi af stað og nú skyldi
hann passa sig. En hann var orðin
fullseinn. Og hver heldurðu að keyri
lúshægt fyrir framan hann? Gamall
maður með hatt á utanbæjarnúmeri!
Hann fór ekki hraðar en 35 km. á
klukkustund.
Valdi gaf í, tók glæsilega framúr
honum á gatnamótunum og sveigði
aftur yfir á hægri akrein. Strætó var
að reyna að komast út frá stoppistöð-
inni. Valdi ætlaði sko ekki að gefa
honum séns. Hann gaf í og svínaði
ískyggilega fyrir strætó. Þá sá hann
lögguna. „Ekki í þriðja sinn“ hugs-
aði Valdi og tók snögga hægri
Vissir þú að viðurlög við þvi að
virða ekki rétt strætisvagna er
krónur 1000? Tímtmynd Pjetur
beygju. En þá sá hann að þetta var
einstefnugata, og hann keyrði í vit-
lausa átt. Eftir smástund var allt
stopp.
Uppfórsektarbókin. Framúrakst-
ur á gatnamótum, 3.000 krónur,
1.000 krónur fyrir að víkja ekki fyrir
almenningsvagni sem gefur merki
um akstur frá auðkenndri biðstöð,
1.500 fyrir að aka gegn einstefnu.
tækið skilið eftir á alfaravegum til
trafala fyrir umferð, 1.000 krónur,
2.000 krónur fyrir að aka á vitlausum
vegarhelmingi og annar 3.000 kall
fyrir að hægja ekki á sér við gang-
braut og 1.000 kall fyrir að virða
ekki biðskyldu. Samtals 12.500
krónur. Og enn þurfti Valdi að
draga upp heftið.
Valdi hafði á einum og hálfum
tíma pungað út 41.000 krónum! Og
enn hélt hann áfram.
Hann keyrði rólega. Þá sá hann
Badda frænda með kerruna sína í
eftirdragi. Valdi stoppaði bílinn og
spjallaði við Badda frænda. Eini
gallinn var sá að Baddi var með
sprungið í hringtorginu og Valdi
blokkaði umferðina. Valdi lét það
ekki á sig fá, en þegar hinir bílstjór-
arnir voru farnir að flauta nokkuð
lengi, bauðst hann til að taka kerr-
una hans Badda. Jú, það var í lagi,
en hann bað Valda að muna að
merkja stálstengurnar sem sköguðu
út fyrir kerruna.
Það gerði Valdi að sjálfsögðu
ekki. Hann hlóð stálstöngunum á
kerruna, þangað til hún svignaði.
Síðan ók hann af stað. Löggan
stoppaði hann þegar stálstangirnar
byrjuðu að hrynja af ofhlaðinni
kerrunni.
Kerran var 10% ofhlaðin miðað
við öxulþunga, það var 4.000 kall,
auk þess var kerran ekki auðkennd
réttilega og það var 1.000 kall. Valdi
hafði ekki gefið stefnuljós í hring-
torginu, það var 1.000 kall, 1.000
krónur kostaði að leggja í hringtorg-
inu og almennur umferðarréttur var
brotinn og það voru 2.000 krónur.
Valdi hafði nú eytt 50.000 krónum
í sektir á tveimur tímum, og geri
aðrir betur.
Þetta stórfenglega og mjög svo
raunhæfa dæmi, sýnir hvað smávægi-
leg brot geta kostað þig. Hér eru
engar ökuleyfissviptingar settar inn
í, engir sjúkrahúsreikningar, ekkert
samviskubit og engin heilsa. Það er
allt fyrir utan peningaeyðsluna.
í töflunni sem fylgir með, eru
sýndar helstu sektirnar. Hafðu þær
hugfastar, og reyndu að keyra var-
legar. -SÓL

50.000 kr. í sektir
að heiman til vinnu