Tíminn - 14.10.1995, Blaðsíða 16

16
Laugardagur 14, október 1995
JÓNA RÚNA á mannlegum nótum:
Ágirnd
Eins og við vitum, þá erum við
mörg bæði sérdræg og ágjörn.
Auður er afstæður og það er
hægt að talá um ytri og innri
verðmæti og söfnun þeirra jafn-
framt. Ef við sjáum tilgang í
auðsöfnun, þá er heppilegt ab
við leggjum jafn mikið upp úr
því að safna innri verömætum
eins og þeim ytri. Ágirnd í
hvaða mynd sem er telst löstur
og er því hnekkur fyrir mann-
gildi okkar.
Verst er þó sú girnd sem ligg-
ur í því, að þrá að fá það sem
aðrir eiga, þó að við eigum nóg
fyrir, og svífast einskis til að ná
því. Við getum valdið öbrum
tjóni, ef við göngum á rétt
þeirra og hrifsum gráðug til
okkar það sem er þeirra.
Þegar við verðum þess
áskynja að við göngum of langt
í ágirndinni, er ágætt að við
endurskoðum viðhorf okkar til
gullsins. Það kostar okkur svip-
aða vinnu og fyrirhöfn að afla
ytri og innri gæba. Innri verð-
mæti eru ekkert síður mikilvæg
en þau ytri og við getum aldrei
eignast of mikið af þeim. Hald-
ist þetta tvennt ekki í hendur,
þá líöur okkur fyrr eða síðar illa.
Þab er því sorgleg staðreynd,
ef dýrkun á gulli gengur of
langt. Ekki síst ef hún er á
kostnað innri verðmætasköp-
unar. Hyggilegt er að við venj-
um okkur á að íhuga af hverju
og til hvers við girnumst meira
en við þörfnumst. Best er, að
við vinnum sjálf fyrir ávinning-
um okkar, hvort sem þeir eru
andlegir eða veraldlegir. Jafn-
framt er viturlegt ab við venjum
okkur á að deila með öðrum því
sem okkur áskotnast.
Maurapúkar og féfíklar eru
óáhugaverðir og fráhrindandi.
Við, sem þannig erum, girn-
umst venjulega meira en okkur
ber. Það er því slæmt og var-
hugavert að vib séum ágjörn og
gróðafíkin. Vib getum t.d. ekki
keypt það sem er mest virbi og
það er m.a. góð heilsa, friðkær
samskipti og eftirsóknarvert
manngildi. Sérdrægni og auö-
hyggja er neigjarnt atferli og
veldur sökum þess glundroða
og illindum í samskiptum.
Þab er siðleysi að ágirnast um-
fram fé og óþarfa lúxus. Það er
óviturlegt af okkur að ýta undir
aurasótt og síngirni í eigin fari.
Vib eigum heldur að örva í
hugsun okkar og athöfnum,
auðmýkt og lítillæti gagnvart
auöi og ytri verðmætum. Þab er
áríðandi að við gerum okkur
fulla grein fyrir kostum og göll-
um ytri verðmæta. Ágætt er að
við séum meðvituð um það, að
við þurfum að umgangast allan
auð hyggilega, jafnframt því
sem við þurfum að kunna að
deila honum réttlátlega.
Græðgi í hvaða myndum sem
er, er óæskileg og óásættanleg.
Höfnum því aurahyggju og
gullgræögi, en eflum fremur
áhuga okkar og löngun í þau
verðmæti sem ekki eru hverful
og óþörf. Það er þess virði ab
uppræta og vinna bug á ágirnd
og sérdrægni.
Það er gott að eiga nóg fyrir
sig og sína. Það er á hinn bóg-
inn óviturlegt að safna auði og
öðrum verðmætum, þjóni sú
þrá þeim tilgangi að ýta undir
eigin ágirnd og mammonsdýrk-
un. Við verbum ekkert ham-
ingjusamari, þó að við eign-
umst allt sem hugur okkar þráir
og girnist. ■
Wmmrn krossgátan nr. 4i
TÖKIIM ÁFENGIÐ
w

/ /
LAUSN A GATU NR. 40
M - Mflflf/B* HAírí K EJKA ' 4 TÓAlA SKIA tÍTLlAt LYfr/ VH Mtrioti sxjVti 'S STCKKM v SAnr > ‘lÁ/A'-
y H St J A —> C f T / R '0 s
ELiKA V SBSb V-CAfl h Aí 5 A H A r LÖ/XID CiitCuK. F K 0 tí A /V TÖTtoL 1
2 T £ 7 K3 / HACKA, 0 R M A IU/MS- 'A L F u \b. Gr H
VJKflö FbtK d '0 H 0 AttíUlL H Æ tí 1 SPlKuO TAVLXT- icr h £ 1 1 -JMMG ÍALtOfil 5 T A K
ÍUÍ l!í BCiTu STmtOA A (x N S Mi/S TiKb~ IHG R Æ. L L iM-. TÍlM F Æ T - R
yófilöa !“■" 'n P 1 H U KbTA y/ð- Auífiuí K 'A GWO BOK K1 1 S T UM- UIO TJ6(*K ft" A M /
V 4 1 ö 1AfíAb 6AÍM M h utf k A B ÍtSAUK. HImOU A U M i R TIL A Ö
HLAM V 0W K' 1) 6 T tr/AllKA 1 L 1 H fuirr- tle i C,U~ Gc A N &LAO SYÍi/ V R K
MJÖflr y°* f A K tlAiT þuui V 0 STAAun UK ms& 0 Gc UM u Gr Gc s Kiotr U
K A TAK H*fw (x K / P auift- l£ ÍÍÚIW V T R J 'A L 1 R CMIfAO- iL VKMai H H
R b KLAf- Oum Twu 0 K 1 N u aubo- FiUi.. DASÓK P 'A K A V-CTLA OTKI 7 L A CAU- LLU
E Kll* h* o 0 •A M SlDfiCu FlSkt H "0 tí T u'° MUlOI- STllK A K F s V G H
L w K *D £ M i <, JAKO- e.iM '0 fi A L Oufu £ / M ?
10 u Cc KlO uí s u ö Htltil K 0 T u L L 1 H tKAlMI £ '0 T
STO-Ö- INf/l > uríO- -q -ÆRl iirA QRlP ' * D.IARFI stema' FA ö/lirlu £KK 1 HPYðJA * FiLQL mófMr YElOAR

GF.Gr/ mkkur
Hr/öTT- ir/nf RFlKr/- It/Gl/iA
SKRÆfA DAr/Q
ar'H r l llllll | 111111 /vtYtftf/
sw Wl'II ll\\ > skóli
'ÓLDU- GAH&lM R'IKU- LE& FVRlR- H'óFi/ 1
GfíAríó I ÞR'A ALLTAF
FRlLLM AUKASOL 9 SKfí'A ElrlHIQ
dútl Hl/OQ I Svsrifí
RI9SA 5'- TAHBlB SPIL - KáQur/
HRÆÉÍLU II -jrrusr Fugla RYK- KORi/S
K 111 LÆJGB ÚIÍILLU KROPP PRÆLL
i LLETTA- Y BF OFr/A YtLGJA
mtÐA tf/Ldb/M- Ar/A 3 HRÆB- IST YEiSLU
VOriO 1 SLS/VlB GAFS
k ll ÆSKU- MAfíN r/úfZ- ir/Gufí pYKKrJl OFf/A
K^Kao KZEAÓÝR
MA/V/VS- NACr/ | 6TGQ- ING UMKM- þYf/GÖIN
FUGL AffíEKS- VEfíK
MY/vr FERSK LOKA- Ofíó Ffí'A
'AGEt/GT
'ATT H-'otar SOFl
QNftFA elska (p FIKT KVRRÐ EÖLI TR'E VAT//A- GAHGuR
SKVAP F°fí~. FAÓlfí
> í SKUfíN LOQÆ 10 HLJÓÉI VARG
tfÆð HRESS
Æ T 'I Ð tfVA£ FLj'om '0VI5S R'AP z
KLIÖUR R'ota oooi
i h' ■ KEYRSLU m
DAriS 1 i BOPB- ABl PÚKl GL06