Tíminn - 21.10.1995, Side 16
16
fffnrintt
Laugardagur 21. október 1995
JONA RUNA á mannlegum nótum:
Vibkvæmni
Þegar viö veltum fyrir okkur
innri gerð okkar, komumst við
flest að því, aö tilfinningar okk-
ar og skaphöfn þarf að aga og
efla. Ekki síst ef við viljum veröa
hamingjusöm og jákvæð. Ef við
uppgötvum það, að við erum
t.d. óþarflega næmgeðja og
vandmeðfarin, getur verið
heppilegt fyrir okkur að ígrunda
rætur slíkra tilfinninga. Það er
kostur að vera tilfinninganæm-
ur og samúðarríkur, en það er
afleitt að vera uppstökkur og
kaldlyndur.
Við, sem erum viðkvæm og
blíð, eigum gott með að skilja
aðra og ónæma. Við getum auð-
veldlega sett okkur í annarra
manna spor og tökum iðulega
þátt í sorg og gleði þeirra sem
við umgöngumst á jálægan og
uppörvandi hátt. Vibkvæmni
getur þó verið okkur erfið, sér-
staklega ef hún gerir okkur of
tilfinningasöm og meyr. Best er,
ef við getum haft einhverja
stjórn á þessum ágætu tilfinn-
ingum.
Viö lifum í hörðum heimi og
mannlífið gerir miklar andlegar
sem tilfinningalegar kröfur til
okkar. Ef við viljum njóta okkar
sem best, er áríöandi að við
vinnum gegn því sem veldur til-
finningalegum glundroða.
Hyggilegt er, að við séum blíð
og ylrík og reynum að koma vel
fram við aðra. Við missum tölu-
vert af fínni þáttum tilverunn-
ar, ef við erum hrjúf og kald-
gebja.
Agætt er, að við, sem teljum
okkur óþarflega brynjuð og
kaldlynd, tökum okkur taki og
temjum okkur frekar velvilja og
alúð. Sammannleg samskipti
eru flókin og fátt sem þeim er
óviðkomandi. Mannlífið á ekki
einungis ab geta státab af
ónæmu fólki og tilfinningalitlu.
Það kemur að því í lífi okkar
allra, að við þurfum ab ígrunda
það, sem við þurfum ab takast á
við og telst ekki til grófari gilda
tilvemnnar.
Þab er því kostur ab geta
fundiö til og haft samúð með
þeim sem eru illa staddir og
veiklaðir. Það er jafnframt áríð-
andi, að við gerum ekki lítið úr
og höfnum þeim tilfinningum,
sem eru sannar og einlægar,
þrátt fyrir að þær séu vandmeð-
farnar og viðkvæmar. Við eig-
um ekki að skammast okkar fyr-
ir það að vera næm og tilfinn-
ingarík. Það er hentugra að vera
þannig, en kaldrifjaöur og frá-
hrindandi.
Það er eins með tilfinningalíf
okkar og veðriö, það gengur á
ýmsu. Það er ekki stöðugt sól-
skin í mannlegri sál. í henni fyr-
irfinnst rok og rigning vand-
ræða og þar geisa af og til svipti-
vindar margbreytilegra tilfinn-
inga. Sumar þeirra eru
angurværar og jákærar, en aðrar
hryssingslegar og neikærar.
Einmitt sökum þessara stað-
reynda, er mikilvægt aö við
höfnum þeim tilfinningalegu
fyrirstöðum, sem gera okkur
ónæm og köld. Eðlilegt er, að
við eflum þær tilfinningar sem
eru kærleikshvetjandi og góð-
gjarnar, því þeirra styrkur teng-
ist hjartahlýju og einlægni.
Skynsamlegastur er sá tilfinn-
ingalegi meðalvegur, sem liggur
í því að vera sterkur og við-
kvæmur eftir atvikum. Það er
gott að kunna að stjórna tilfinn-
ingum sínum, án vonbrigða og
vandræða. ■
Wmmm krossgátan nr. 42
TÖKUM ÁFENGIÐ
w
/ /
LAUSN A GATU NR. 41
. Isurfo- ctif loiata_i [íaáj—
$jg S700- j !Htt\ SuHO- ' FKt 1 HirA u TíUr SKtíSA '0 T suma' HK»TT- LoAlMu Xyxxut ÞAKl MfOSA 'jUiiM- IrtíirlA 7— Jt i i-.i. YtlOAt
—> m §m 7 m Q u R -> >■ »• 1 m A 'A } H KirlHi SHÍLI 'o s
iMt\ '0 L Gf u 11 tlw- m .. Htít '0 T Æ P mnr fli£££_ ALLTAF 'o ft K'
j FAIUA/ E L d A N •UMSÍL HrlOQl (í T L SMA SrsnA L 1 S T ft LlrlHIC. ft
ij m 1 T T SKAtM orrui r G £ i k 1 N SflL hJ6LA rí '1 U KútílH fyx- KOMS 0 K
'Ki É'i\ ■B ft LXJ.B 0 A k tHlLLM OMA 0 T U c u tuorf ÍLUUA N ft MXLL
KftíCA j'J ÍOdO f 85 1 li <? HUtn- ádá SUUlt T b li ft N A amr HT OAfS '0 ft R? ÍOSLU k
7' J g L ÆSKU- rýttt. tBli T G L l N Q N U 4 6 hKKrll OfHA 5 K y
MM*- k MAfH |/ m S •i 1 inAtvi' rtrKtuU vnm- VÍAK. ft u, K ft- K '/ L Y / V w
ui i; $ A K fwicr 'ATT P U Aí 0 Ft/tSK KirtGl r/ Ý HbTAA A- h £ A/ 7/0l Sofi ft F
ÍHKA r 'o N I* FlKT SMAf K ’A F KtXXÖ StT ft b E6LI TAt fr 6 L L ÍATriA- dMúvt
'/) 1 Lj A 5 LUA HXÚ f U. fif R f\ nuíti Q T L 1 VAK HJUSS U L F
isi /'j K AJ »TU> KLltuK n 1 bTltó RbTA & F 1 fi H D axp 0001 e ft 1 L
r1 f-f r Y;; 5 'Th V m K |fl a T R 1 m I 0
DA*S 1 \FT S , 6oao- 401 'H T /l R l Cloö 'fr a/ Æ <* fi
CJ2. . KoNu- NfiFri V ESPA * Hgym V X) V 1 mmr V % R.'oSK * spakiR' V U
T+. t A
k FJJöiuR. } 'MfiKAGI S'olGiNN LYhTl 1
'AFDRMA LYKT
SRÚN 1 /Rkul FREst/wi &0R6AR
kÉ H : 11111 ■ 11!!! y i.
m ) PiGEri&A i
^JÍS-é 'rændi PRuNliR iö TIL- HNBIGirlG
-1 SIÉSlNS fiTLAGM/ BLAGuR
AuR L \ KOSTaR. VEtiíLfi- MAHrl FtRÐ KVÆfll 1- NENil
Au&rl- VEiKI
ÖFRAhuR
R'OTI
W z s'mm DÚTL EYDO
SKREFA BiN- SKÆft HREYF- /ST
AFMS LÖHGuH t OTTA ■ STÖNCf
4 SPARK ÍMYRSL HÆKKl
w SRuöLA Sufi A PENiNQa
Sú'ort- GLF-R KiEN- OÝR.i-6
Hlý- iÆXI . V'iSuR 2 SPIL 5
WhfiJÚ öpoKm 'ANÆP T
\&AklL
GtEÐirla M EL- RAKMR FANTuR NOKKuR ÍLLE&AZ
KAflflLL
a S KELItf UPPHAF i , c í 1 7 ' > r HL'/PA
riÖLOuZ HAGjitö VAK- AN 01
STEFUA KÝR SKoli SKlP TIL
HU'oa1
E/rtrilG SVIK V0L/\ ( iKYOGr/l NAGCk
KOIJA
11 -K:. F'ALM FU'oT- FÆJINI
pUCrL
a TpVöi DR/fLSA pKöriG; er'fbá- V'lSlR i'ATTÚRfi P'lPA REitíl- HLJ'oÐ °l
'oKUrlrhlL VEisla
'VAftÚÐ AÆÚrUftf Hism o fH PöaIaI Y TR.UFL- A«
SPlLlN FLÖKt y£A GVLTu □