Réttur - 01.06.1946, Side 40

120
H É T T U R
ekki verður sagt, að þessi ríki hafi nokkru sinni verið
góðir grannar á árabilinu milli styrjaldanna. Fasismi
Lappómannanna finnsku upp úr 1930 mun tæpast hafa
fallið Rússunum í geð. Og hinn ákafi áróður fyrir Stór-
Finnlandi mun naumast hafa verið til þess fallinn að
bæta sambúðina. Þar var þess krafizt, að Finnland færði
út landamæri sín að Hvítahafi og norður um Ishafs-
strandir. Ekki mun þetta hafa aukið traust Sovétríkj-
anna á þessu grannríki þeirra við norðvesturlandamærin,
og þó enn ''íður, er auðsætt varð, að til ófriðar dró og vel
mátti ætla, að barizt yrði við Eystrasalt.
Finnsk-rússneska „kreppan" kom ekki sem nein þruma
úr heiðskíru lofti haustið 1933, er Rússar lögðu fram
kröfur sínar á hendur Finnum. Það hafði lengi kraum-
að undir niðri, og fyrsta tilefnið kom ekki frá Rússa
hálfu. Það gerðust ýmsir þeir atburðir, sem ráðstjórn-
inni þóttu imgvænlegir og það ekki að ástæðulausu. En
um þau atriði var lítt rætt hér heima, því miður. Fyrst
má þar til nefna þýzku fiskveiða- og hafnarréttindin við
Petsamo. Það var næsta grunsamlegt fyrirbrigði. Það
gerðist sumarið 1937, einmitt um þær mundir, er þýzkir
o<r ítalskir kafbátar ráku stvrjöld upp á eigin spýtur og
r-nkktu skinum við Snánarstrendur. Þá er það, að þýzkt
félag aflar sér víðtækra fiskveiðiréttinda í Petsamo fyrir
miIJigöngu finnskra manna og með þegiandi samþykki
finnskra yfirvalda. Og þetta var skammt frá einu ís-
lausu herskinahöfn Rússa, Murmansk. Var það nokkur
furða, þótt. Rússar spyrðu sem svo, hvort hér væri um
að ræða byrjun að „innflutningi Þjóðverja" til Finn-
lands? Eða átti kannski að koma upp dulbúnum
kafbátahöfnum ? Ef til vill átti að gera hernaðar-
flugvelli með leynd, máski aðeins að reka njósnir? Að-
ferðir nazistanna voru alls staðar þær sömu. Auk þess
höfðu allir helztu liðsforingjar og herforingjar Finna,
b: á. m. allt herráöiö, hlotið hernaðarmenntun sína í