Réttur - 01.06.1946, Qupperneq 46

126
RÉTTUH
flotastöð, en það var þar, sem þýzka innrásarliðið sté á
land 1918. Finnland átti þannig að láta af hendi land-
svæði, er nam samtals 2761 ferkm., en í staðinn skyldi
það fá 5529 ferkm. lands, og var það mest í Repola- og
Poraje: vihéruðunurn í Karelska ráðstjórnarlýðveldinu
við austurlandamæri Finnlands.
Svo sem kunnugt er, andæfðu Finnar þessurn kröfum.
Þeir tóku að vísu ekki ólíklega í landamærabrcytingar
á Kareliuskaga, en vildu hins vegar ekki láta af hendi
nema suðurhluta Höglands og synjuðu gersamlega
beiðninni um Hangö. Ráðstjórnin var líka tilbúin að slaka
á kröfum sínum. 23. október bauðst hún til að takmarka
leigutímann á Hangö við lok ófriðarins og á síðasta
fundinum féll hún alveg frá kröfu sinni um höfn á Hangö,
enda höfðu Finnar haft það atriði á oddinum. Um þetta
segir svo í orðsendingu Paasikivis til sovétstjórnarinn-
ar 9. nóv.:
„Á síðasta fundinum var það lagt til af hálfu sovét-
stjórnarinnar, að ef Finnar gætu ekki fallizt á að leigja
Rússlandi Hangö sem flotastöð, yrðu því leigðar til þess-
ara afnota einhverjar eyjanna í grennd, Hermannsey,
Kýrey, Hestey og Búsey og auk þess skipalagi í Lap-
víkurhöfn. Vér höfum lagt þessa tillögu fyrir ríkisstjórn
vora og tekið við svari hennar. Stjórn vor lítur svo á,
að sömu ástæður til synjunar séu fyrir hendi, að því er
tekur til þessara eyja og viðvíkjandi flotastöð á Hangö.
Finnland getur ekki veitt erlendu ríki hernaðarstöðvar
á landsvæði sínu og innan sinna eigin landamæra. Vér
höfum margoft á fyrri fundum fært fram þessar ástæð-
ur. Finnska stjórnin telur sig því ekki geta fallizt á
þessa tillögu".
Finnska samninganefndin reyndi alls ekki að þreifa
fyrir sér um nýjan samningsgrundvöll. Hins vegar sleit
hún skyndilega öllum samningaumleitunum 13. nóvem-
ber og hélt heimleiðis. Svo gerðist þetta óheillaatvik við