Morgunblaðið - 01.07.2006, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. JÚLÍ 2006 49
MENNING
Nú bjóðum við frábært tilboð á
síðustu sætunum til Trieste á Ítalíu
5. júlí í 1 eða 2 vikur eða 12. júlí í
viku. Þú kaupir 2 flugsæti en greiðir
aðeins fyrir 1. Gríptu tækifærið og
skelltu þér til Ítalíu eða yfir til Króatíu
á einstökum kjörum. Gisting í Porec í
Króatíu í boði og hinum einstaklega
fallega bæ Rovinj.
Skógarhlíð 18 • sími 595 1000 • www.heimsferdir.is
2 fyrir 1 til
Ítalíu/Króatíu
5. eða 12. júlí
frá kr. 19.990
Aðeins örfá sæti
Munið Mastercard
ferðaávísunina
Gisting frá kr. 2.900
Netverð á mann á nótt, m.v. 2 í herbergi
með hálfu fæði á Hotel Delfin í Porec.
Verð kr. 19.990
Flugsæti báðar leiðir með sköttum,
m.v. 2 fyrir 1 tilboð. Netverð á mann.
Mr. Skallagrímsson
- leiksýning í Borgarnesi
MIÐAPANTANIR
Í SÍMA 437 1600
Höfundur/leikari: Benedikt Erlingsson
Leikstjóri: Peter Engkvist
Leikhústilboð. frá kr. 4000 - 4800
Matur, leiksýning og frítt í Hvalfjarðargöngin
til baka. í boði Landnámsseturs
Lau. 1. júlí kl. 20 laus sæti
Sun.2. júlí kl. 20 laus sæti
Fös. 7. júlí kl. 20 laus sæti
Lau. 8. júlí kl. 20 laus sæti
Sun.9. júlí kl. 20 laus sæti
Fös. 14. júlí kl. 20 laus sæti
Lau. 15. júlí kl. 20 laus sæti
Sun.16. júlí kl. 20 laus sæti
Fös. 21. júlí kl. 20 laus sæti
Lau. 22. júlí kl. 20 laus sæti
Sun.23. júlí kl. 20 laus sæti
Fös. 28. júlí kl. 20 laus sæti
Lau. 29. júlí kl. 20 laus sæti
Sun.30. júlí kl. 20 laus sæti
ÞAÐ kemur ekki á óvart að dansinn
er í aðalhlutverki í þessari sýningu á
stóra sviðinu í Borgarleikhúsinu.
Kvikmyndin sem þessi söngleikur er
byggður á var ekki söngvamynd
heldur voru samin ýmis lög og textar
sem vísuðu til atriða í myndinni og
persónurnar gátu dansað eftir. Aðrar
slíkar myndir frá svipuðum tíma sem
koma upp í hugann eru Flashdance
frá 1983 og Dirty Dancing frá 1987.
Þessar þrjár myndir eiga það líka
sameiginlegt að dans er í þeim öllum
tákn fyrir frelsi einstaklingsins gegn
utanaðkomandi öflum sem vilja hefta
aðalpersónurnar á einhvern hátt.
Söguhetjurnar nota dansinn til að
berjast fyrir einhverju sem skiptir
þær miklu máli, gegn því sem stend-
ur þeim fyrir þrifum og svo auðvitað
til að tjá drauma sína og þrár.
Unnur Ösp Stefánsdóttir kemur
hér fram á sjónarsviðið sem leikstjóri
í atvinnuleikhúsi og má vel við una.
Það er ekki heiglum hent að stýra
tuttugu og þremur leikurum, döns-
urum og söngvurum á sviði samtímis.
Enda kemur á daginn að hún hafði
tækifæri til að fylgjast með þeim
leikstjóra íslenskum sem hefur náð
hvað bestum árangri í fjölmennum
sýningum, Þórhildi Þorleifsdóttur,
en Unnur var henni til aðstoðar við
uppsetningu á söngleiknum Chicago
fyrir tveimur og hálfu ári. Unnur hef-
ur líka lært af því sem þar fór miður
og fellur aldrei í þá gryfju að hleypa
lítt fótafimum leikurum á svið til að
dansa í hópatriðum. Hér dansa að-
eins þeir sem til þess eru færir með
frábærum árangri.
Sænski danshöfundurinn Roine
Söderlundh hefur unnið stórvirki við
að ná því besta fram úr danshópnum.
Hann leggur litla áherslu á stífan
hópdans þar sem allir dansa sömu
sporin á sama tíma enda á mörk-
unum að karldansararnir nái að
dansa sannfærandi saman í takt. Í
staðinn leyfir hann hverjum ein-
stökum dansara að njóta sín í því sem
hann gerir best. Hvort sem dans-
ararnir koma úr dansflokknum, hafa
þroskast í samkvæmisdönsum eða
hlotið þjálfun í fjölmörgum söng-
leikjauppsetningum síðari ára fá allir
hér tækifæri til að sýna hvað í þeim
býr og hópatriðin eru á stundum ein-
staklega glæsilega útfærð. Heildar-
útkoman í flutningi lagsins „Sá eini
sanni“ var t.d. frábær, þar var spenn-
an byggð upp hægt og bítandi og þó
að söngurinn hefði mátt vera betur
heppnaður voru allir aðrir þættir
eins og best verður á kosið.
Ísak Halldórsson Nguyen, Guð-
mundur Elías Knudsen, Brad Sykes,
Maxim Petrov og Bjartmar Þórð-
arson standa sig best karldans-
aranna og komust ágætlega frá því
að leika lítil hlutverk. Sigurjón Brink
og Þorvaldur Davíð Kristjánsson
fylgja þeim fast á eftir. Lovísa Ósk
Gunnarsdóttir og Selma Björnsdóttir
eru fremstar í flokki danskvenna,
Halla Vilhjálmsdóttir var alveg á
hæla þeim ásamt Írisi Maríu Stef-
ánsdóttur og Ástu Bærings Bjarna-
dóttur.
Dansatriðin iðuðu af lífi: sífellt ný
spor, sannfærandi heildarmynd,
skiptingar á dönsurum úr og í dans-
inn skapaði endalausa fjölbreytni svo
það var nær aldrei dauður punktur.
Söderlundh hefur greinilega einstaka
hæfileika til að byggja upp drama-
tíska spennu í hverjum dansi þar til
hápunkti er náð.
Sviðsmyndin var einföld, gríð-
arlegur stillans með alls níu rýmum
sem sum styttri atriðin voru leikin í.
Veigameiri hlutar voru leiknir fram-
arlega á sviðinu og í fjölmennari at-
riðum var járnbákninu lyft til að gefa
rými og fjölbreytni. Það var greini-
legt að leikmyndin var hugsuð út frá
dansinum og sem slík nýttist hún vel.
Myndum og munstrum var varpað á
fletina til að gefa til kynna breytta
staðhætti.
Ljósahönnunin var fjölbreytt en
það hefði verið gaman ef gengið hefði
verið lengra og ljósin höfð ýktari í
anda tímabilsins, sérstaklega þegar
tillit er tekið til fábreytni leikmynd-
arinnar.
Einnig kom það nokkuð á óvart að
búningarnir væru ekki meira notaðir
til að ýta undir grínið. Kannski hafa
aðstandendur talið að ýktustu þætt-
irnir í tísku tímabilsins yrðu leik-
urunum fjötur um fót en í raun er
þarna upplagt tækifæri látið ónotað.
Leikurinn kemur í heild skemmti-
lega á óvart. Þó að verkið sjálft gefi
ekki færi á mjög djúpri persónusköp-
un var flest vel af hendi leyst. Þor-
valdur Davíð Kristjánsson og Halla
Vilhjálmsdóttir eru mjög sannfær-
andi sem hið aðlaðandi ástfangna par
enda bæði stórglæsileg með mikinn
sviðssjarma.
Það eru Aðalbjörg Árnadóttir og
Jörundur Ragnarsson sem koma
mest á óvart á gamannótunum í hlut-
verkum „bestu vina aðal“. Aðalbjörg
finnur sífellt nýjar skoplegar hliðar á
persónu sinni til að leyfa áhorfendum
að hlæja að og það var hrein unun að
fylgjast með Jörundi kljást við hinn
einfalda sveitadreng. Hann gefur
aldrei neitt eftir og er ávallt jafn
sannfærandi í túlkun persónunnar,
hvort sem er í tali, tiktúrum, dansi
eða söng.
Selma Björnsdóttir og Lovísa Ósk
Gunnarsdóttir komast vel frá sínu í
hlutverkum vinkvennanna sem og
Guðmundur Ingi Þorvaldsson sem
hinn ofbeldisfulli kærasti prestsdótt-
urinnar. Jóhann Sigurðarson nær vel
að sökkva sér ofan í persónu hins
tregafulla predikara rétt eins og hóp-
ur rútíneraðra leikara, Sóley Elías-
dóttir, Guðlaug Elísabet Ólafsdóttir,
Páll Sigþór Pálsson, Margrét Áka-
dóttir og Björk Jakobsdóttir, fer létt
með lítil hlutverk fullorðna fólksins.
Söngvarar og dansarar leika svo
ennþá minni hlutverk með ágætum.
Gísli Rúnar Jónsson leikur sér að
nútímaorðfæri með viðeigandi slett-
um og orðskrípum þó að fjölmargt
slíkt af flóknara taginu skili sér illa
fram í sal. Helstu söngtextarnir hitta
beint í mark enda vandaðir og
smellnir en á stundum er klisjum
hlaðið á klisjur ofan eins og í texta
Jóhanns Sigurðarsonar undir lokin
þar sem Gísli Rúnar leitar m.a. fanga
í Aravísum. Það er greinilegt að grín-
ið hvetur þýðandann til stórra verka
en væmnislegu kaflarnir lama dug
hans og þor.
Útsetningar Þorvalds Bjarna Þor-
valdssonar eru hæfilega mikið í anda
níunda áratugarins auk þess sem
hann lagar þær að nútímagildum. Í
upphafi „Þess eina sanna“ leikur
hann sér t.d. mjög skemmtilega að
því að bjaga hljóminn áður en hann
breikkar hann út eins og mögulegt
er. Þetta er aðeins ein af fjölmörgum
skemmtilegum lausnum og það er
greinilegt að Þorvaldi er umhugað
um að ná sem mestum mögulegum
krafti út úr hröðu lögunum með þétt-
um hljómi enda hljóðfæraleikurinn
snarpur, áferðarfallegur og snurðu-
laus.
Í þeim tilfellum sem óskyld lög frá
tímabilinu hafa verið valin í sýn-
inguna og önnur felld úr söng-
leiknum í staðinn er það til bóta enda
nauðsynlegt hér að áhorfendur grípi
laglínuna í meirihluta tónlistarinnar.
Hver sá sem ætlar að setja upp
söngleik hér á landi stendur ósjálf-
rátt frammi fyrir töluverðum vanda.
Hvað á að vera í fyrirrúmi við val á
flytjendum. Sönghæfileikar, dansk-
unnátta, færni í leik, útlit og fyrri
sigrar í skemmtanabransanum eru
allt þættir sem koma til greina. Þar
sem dansinn er hér greinilega í fyr-
irrúmi með glæsilegum árangri verð-
ur eitthvað undan að láta og hér á
það við söng nokkurra flytjendanna.
Sumir söngvaranna standa sig
samt með prýði. Selma Björnsdóttir
er þar fremst í flokki og Aðalheiður
Ólafsdóttir (Heiða í „Idol“) skilar
vandaðri vinnu. Jóhann Sigurðarson
fer líka létt með þann söng sem hon-
um er falinn og Matthías Matthías-
son hljómar að vanda vel. Þessir
söngvarar ásamt ýmsum öðrum eru
svo akkeri sýningarinnar í kór-
söngnum sem bregst hvergi.
Vandamálið er frammistaða
söngvara í aðalhlutverkum. Það er
samt langt í frá að þau valdi ekki
hlutverkunum enda ekkert út á túlk-
un þeirra í lögunum að setja, það
hljómar meira eins og þau hafi ekki
lært nógu mikið á raddir sínar til að
beita þeim skynsamlega.
Þau áttu það öll sammerkt á frum-
sýningu Þorvaldur Davíð Krist-
jánsson, Halla Vilhjálmsdóttir og
Guðmundur Ingi Þorvaldsson að ná
ekki hæstu tónunum í kraftmeiri lög-
unum og í raun virtist gæta þreytu í
röddinni í öllum þremur tilfellunum
þannig að örlaði á hæsi. Það sem
rennir stoðir undir þetta er að þau
voru öll betri á aðalæfingu. Þorvald-
ur og Halla skiluðu aftur á móti
söngnum mun betur í rólegu lög-
unum á frumsýningu. Öll hafa þau
fallegar raddir, eins og t.d. frammi-
staða Höllu á kynningarútgáfu „Þess
eina sanna“ sýnir, þess hefur bara
ekki verið gætt að ofgera þeim ekki.
Þetta er lýti á annars vel heppnaðri
sýningu og það er að vona að þre-
menningunum gefist ráðrúm til að
hvíla raddirnar og beita þeim betur.
Frumuppsetning söngleiksins Fo-
otloose hér á landi er skemmtileg
sýning og vel útfærð. Unnur Ösp
Stefánsdóttir, Þorvaldur Bjarni Þor-
valdsson og Roine Söderlundh mega
vera stolt af sínum þætti í sýningunni
og Halla Vilhjálmsdóttir, Þorvaldur
Davíð Kristjánsson, Aðalbjörg Árna-
dóttir og Jörundur Ragnarsson
sanna að þau eiga framtíð fyrir sér á
sviði. Aðal sýningarinnar er fjör-
mikil, fjölbreytt og glæsileg dans-
atriði, kunnugleg tónlist sem er gam-
an að rifja upp að nýju og lunkinn
gamanleikur.
Aðstandendum var klappað lof í lófa. Í dóminum segir að listrænir stjórnendur megi vera stoltir af sínum þætti.
Dansinn í fyrirrúmi
LEIKLIST
Borgarleikhúsið – 3 Sagas
Entertainment og Á þakinu
Höfundar söngleiksins: Dean Pitchford
og Walter Bobbie. Höfundur upphaflegs
kvikmyndahandrits og söngtexta: Dean
Pitchford. Íslensk þýðing, aðlögun og
leikgerð: Gísli Rúnar Jónsson. Höfundur
meginhluta tónlistar: Tom Snow. Aðrir
lagahöfundar: Eric Carmen, Sammy Hag-
ar, John Cougar Mellencamp, Kenny
Loggins, Michael Sembello og Jim Stein-
man. Tónlistarstjóri og útsetjandi: Þor-
valdur Bjarni Þorvaldsson. Hljóðfæraleik-
arar: Friðrik Sturluson, Kjartan
Valdemarsson, Ólafur Hólm, Vignir Snær
Vigfússon og Þorvaldur Bjarni Þorvalds-
son. Danshöfundur: Roine Söderlundh.
Útlitshönnun (ljós og leikmynd): Egill
Ingibergsson og Móeiður Helgadóttir.
Búningahönnun: Hildur Hafstein. Förðun:
Fríða María Harðardóttir. Hár: Magni Þor-
steinsson. Hljóð: Gunnar Árnason. Leik-
stjóri: Unnur Ösp Stefánsdóttir. Leikarar,
dansarar og söngvarar: Aðalbjörg Árna-
dóttir, Aðalheiður Ólafsdóttir, Ásta Bær-
ings Bjarnadóttir, Bjartmar Þórðarson,
Björk Jakobsdóttir, Brad Sykes, Guðlaug
Elísabet Ólafsdóttir, Guðmundur Elías
Knudsen, Guðmundur Ingi Þorvaldsson,
Halla Vilhjálmsdóttir, Íris María Stef-
ánsdóttir, Ísak Halldórsson Nguyen, Jó-
hann Sigurðarson, Jörundur Ragnarsson,
Lovísa Ósk Gunnarsdóttir, Margrét Áka-
dóttir, Matthías Matthíasson, Maxim
Petrov, Páll Sigþór Pálsson, Selma
Björnsdóttir, Sigurjón Brink, Sóley Elías-
dóttir og Þorvaldur Davíð Kristjánsson.
Borgarleikhúsið: Fimmtudagur 29. júní.
FOOTLOOSE
Sveinn Haraldsson
UM þessar mundir hefst 20. starfsár
Sumartónleika við Mývatn og verða
fyrstu tónleikarnir í Reykjahlíðar-
kirkju í kvöld kl. 21. Margrét Bóas-
dóttir hefur verið listrænn stjórn-
andi frá upphafi og verða
lokatónleikar sumarsins hundr-
uðustu tónleikarnir. Á fyrstu tón-
leikunum kemur fram tónlistarhóp-
urinn Katla. Kötlu skipa Svava K.
Ingólfsdóttir, Jóhanna Valsdóttir,
Magnús Ragnarsson og Bjartur
Logi Guðnason. Á efnisskránni eru
íslensk þjóðlög, einsöngslög, kór-
tónlist og útsetningar og frumsamin
tónlist eftir Magnús og Bjart Loga.
Tónlistarflytjendurnir í sumar
tengjast allir Mývatnssveitinni á
einhvern hátt. Tónleikarnir eru að
jafnaði klukkustund og er aðgangur
ókeypis. Þeir verða í Reykjahlíð-
arkirkju öll laugardagskvöld í júlí
og einnig verða tvennir tónleikar á
sunnudagskvöldum í Skútustaða-
kirkju.
Sumartón-
leikar
við Mývatn
Morgunblaðið/ Jim Smart
Tónlistarhópurinn leikur á fyrstu
Sumartónleikunum við Mývatn í ár.