Morgunblaðið - 09.08.2006, Blaðsíða 28

28 MIÐVIKUDAGUR 9. ÁGÚST 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ingigerður Ingi-björg Helga-
dóttir fæddist á
Eskifirði hinn 27.
maí 1919. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Skjóli 31. júlí síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Helgi
Þorláksson og Vil-
borg Árnadóttir.
Systkini hennar eru:
Árni, f. 14. mars
1914, maki Ingi-
björg Gunnlaugs-
dóttir, látin; Georg,
f. 7. september 1915, d. 15. apríl
1999, maki Jóhanna Friðriksdótt-
ir, látin; Kristrún, f. 14. september
1923, maki Jóhann Pétursson, f.
1919. Fóstursystkini: Ingigerður
Benediktsdóttir, látin, og Trausti
Skagfjörð, látinn.
Ingigerður giftist
hinn 17 júlí 1945 Jó-
hanni St. Guð-
mundssyni, f. 26.
janúar 1921, d. 10.
júlí 2000. Börn
þeirra eru: 1) Vil-
borg, f. 14. okt.
1945, maki Guð-
mundur Sigurðsson,
f. 2. maí 1944. 2)
Þorgerður, f. 20.
ágúst 1948. 3) Her-
dís, f. 31. jan. 1955,
maki Einar Nikulás-
son, f. 30. júní 1952.
4) Gunnar Már, f. 5. okt. 1958,
maki Helga J. Steindórsdóttir, f.
12. jan. 1959. Barnabörn Ingi-
gerðar eru tíu og barnabörnin 13.
Útför Ingigerðar verður gerð
frá Bústaðakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Okkur systkinin langar að minnast
mömmu okkar með vísum eftir Árna
Helgason bróður hennar, sem okkur
finnst segja flest það sem við vildum
segja í minningu hennar:
Líkn er sterk og lífsins gildi.
Lífið þitt er fullt af mildi.
Bros þín deyja ekki út.
Ástúð sanna of fár metur.
Undarlegt er hvað þú getur
Leyst í önnum harðan hnút.
Metið hefir þú margt og kannað.
Miklabraut þín hefur sannað:
Allt er hægt sem viljinn vill.
Sá er æðrast, ekkert vinnur.
Aldrei letin gullið spinnur,
Flestu spillir öfund ill.
En – allt er þetta þér svo fjærri.
Þjónustan er ljóma skærri
Enda leitað oft til þín.
Mörgum hendur þjóna þínar.
Þetta sanna fætur mínar.
Og allt með gleði, Inga mín.-
Mikla blessun guð þér gefur.
Gróðurvé þú uppbyggt hefur
Heimilið er heimur þinn.
Ekki hefur þig auðnan svikið,
ykkar barnalán var mikið.
Fagran líturðu frændgarðinn.-
Margar sálir – síst er skyldi -
sækja til þín bros og mildi.
Stofan þín hún ilmar öll.
Við erfiðleika oft að glíma
alltaf hefirðu nægan tíma.
Viðsýn er þín hugarhöll.
Þú og lífið sættir samið,
svaka vel hann Jóa tamið.
Gengið með honum út og inn.
Hann er ekki að hlaupa og spana,
heldur sínum gamla vana,
góðhjartaður og greiðvikinn.
Stoppar sjaldan – alltaf iðin,
enda fljót að kippa í liðinn
aflaga þegar eitthvað fer.
Reynslufróð og rösk og natin,
ræstir skóla – eldar matinn.
Svo hópast barnabörn að þér.
Yfir daginn liðna lítur,
lífshamingju þinnar nýtur.
Iðjan ríkan ávöxt ber.
Oftar ber við himin hagsins
heiðarleika gamla dagsins:
Fórnin mest og mikilsverð.
Guð blessi þig fyrir allt, mamma.
Kveðja.
Börn og tengdabörn.
Nú þegar lífi Ingu systur minnar í
þessum heimi er lokið vil ég þakka
henni allt sem hún var mér. Hún var
bæði sterk og mild og gleði hennar
geislaði á þeim stundum sem við átt-
um saman. Kærleikur frá því í æsku
var svo mikill að hann gat eins og seg-
ir í helgri bók, flutt fjöll. Alltaf var
pláss á heimili hennar þegar gest bar
að garði og aldrei var neinum vísað á
dyr. Hún fékk snemma að kenna á
veröldinni og lærði að bjarga sér, var
ekki gömul þegar hún fór í „vist“ á
fjölmenn heimili þar sem erill var
mikill og ekki taldar stundir vinnu-
tímans. Hún byrjaði búskap með
tvær hendur tómar eins og sagt var
en þrek og æðruleysi kom fljótt í ljós í
byrjun lífsins. Aldrei sá ég hana öðru-
vísi en ánægða með hlutskipti sitt og
hvernig hún gat miðlað til meðbræðra
sinna var mér oft undrunarefni. Ekki
var talið eftir þótt dagurinn entist
varla til annarra starfa fyrir heimilið.
Í byrjun hjúskapar var húsnæðið ekki
stórt, lítill hermannabraggi en hann
varð samt allt annar þegar þau hjón-
in, Inga og Jói, höfðu komið sér fyrir
og þakklætið fyrir að hafa fengið af-
drep var stórkostlegt. Margar nætur
gisti ég hjá systur minni þótt þröngt
væri og alltaf var hlýjan og ástúðin
fyrir hendi og brosið ekki langt und-
an. Það var ekki verið að æðrast yfir
plássleysi, því þau voru nægjusöm.
Síðan komu betri tímar og betra hús-
næði, sérstaklega minnist ég þegar
þau fluttu á Bústaðaveginn, það var
eins og að flytja í höll. Það var allt
gert til að fagna góðu húsnæði og ég
tala nú ekki um þegar þau komust á
Hæðargarðinn. Þá var fjölskyldan
orðin stærri og alltaf var þakklætið
efst við hvern áfanga. Hún átti góða
fjölskyldu og börnin voru hennar auð-
ur og þegar barnabörnin komu þá var
nú kátt í „höllinni“.
Það var stutt stoppið hjá mér í höf-
uðborginni ef ég gat ekki komið við
hjá Ingu og glaðst með hennar far-
sæld gegnum árin.
Þetta er aðeins lítið eitt sem ég
minnist nú við burtför minnar elsku-
legu systur en þakklæti mitt til henn-
ar og hennar fjölskyldu er ómælan-
legt. Guð blessi Ingu systur á nýjum
vettvangi og gefi henni blessun hans
sem hún fól sig og sína.
Árni Helgason.
Inga frænka skrifað með stórum
stöfum því að í mínum huga var hún
svo stórbrotin manneskja. Inga var
föðursystir mín en einnig ein af mín-
um bestu vinkonum. Ég kynntist
henni reyndar ekki að ráði fyrr en á
unglingsárum þegar ég fór að venja
komur mínar til hennar í Hæðargarði
38. Til hennar sótti ég góð ráð, sem
voru fúslega gefin og án skilyrða,
uppörvun og ekki síst leiðsögn í lífinu
sem hefur reynst mér afar vel. Við
Inga gleymdum okkur gjarnan yfir
kaffibolla og góðu spjalli og stundum
fór það svo að ég missti af síðasta
strætó og fékk þá að gista en var vak-
in með ilmandi kaffisopa snemma
næsta dag til að koma nú ekki of seint
í skóla eða vinnu. Já, Inga leiddi mig á
svo lifandi hátt inn í heim bernskuára
sinna á Eskifirði og unglingsáranna
sem einkenndust af vinnumennsku
hér og þar. Hún var aðeins fjórtán ára
þegar hún kom til Reykjavíkur sem
fullgild „vinnukona“ og fór fyrst á
fætur á morgnana og síðust í rúmið á
kvöldin auk þess að sjá að mestu leyti
um börnin á heimilinu. ,,Svona var nú
lífið,“ sagði hún gjarnan þegar ég
undraðist yfir ,,harðstjórn“ fólksins
sem hún vann hjá og svo hló hún bara.
Hún ljómaði þegar hún minntist
fyrstu kynna þeirra Jóa. Jói var
,,flottur“ og hún talaði alltaf um hann
með virðingu í mín eyru og ég fann að
hjónaband þeirra var þeim báðum
heilagt. Við Inga sátum oftast í eld-
húsinu og þá rak Jói stundum inn nef-
ið og sagði: ,,Anna mín, hvað ertu búin
að heyra þessar sögur oft?“ og þá
hlógum við báðar innilega. Ég varð
aldrei þreytt á því að hlusta á hana
Ingu, hún var svo skemmtileg og lif-
andi í frásögnum sínum og ég var sem
dáleidd að hlusta á hana.
Það lék allt í höndunum á henni og
mér var spurn hvernig hún færi að
þessu. Þá svaraði hún gjarnan:
„Neyðin kennir naktri konu að spinna
og latri konu að vinna.“ Henni féll
aldrei verk úr hendi, alltaf að. Stund-
um kom ég til hennar með eitthvað
sem ég var að reyna að sauma, sem
var mér ekki lagið, og þá endaði það
yfirleitt á því að hún settist við
saumavélina og kláraði saumaskap-
inn en ég vaskaði upp í staðinn. Það
INGIGERÐUR
INGIBJÖRG
HELGADÓTTIR
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
JÓN AÐALSTEINN JÓNSSON
fyrrverandi orðabókarstjóri,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík
fimmtudaginn 10. ágúst kl. 15.00.
Vilborg Guðjónsdóttir,
Jón Viðar Jónsson,
Guðjón Jónsson, Elísabet Sólbergsdóttir,
Sigríður Sía Jónsdóttir, Birgir Karl Knútsson
og barnabörn.
Bróðir okkar og mágur,
GEIR SIGURGEIRSSON
frá Hlíð,
sem andaðist á Kirkjuhvoli miðvikudaginn 26. júlí,
verður jarðsunginn frá Eyvindarhólakirkju laugar-
daginn 12. ágúst kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim
sem vilja minnast hins látna er bent á dvalarheimilið
Kirkjuhvol.
Guðlaug Sigurgeirsdóttir,
Bóel Sigurgeirsdóttir, Hermann Kristinsson,
Tryggvi Sigurgeirsson,
Lilja Sigurgeirsdóttir, Ingólfur Björnsson,
Páll Sigurgeirsson, Þórhildur M. Guðmundsdóttir.
Okkar ástkæri,
GUNNAR KRISTJÁNSSON
frá Ísafirði,
sem lést á heimili sínu, Vesturtúni 54, Álftanesi, að
kvöldi föstudagsins 4. ágúst, verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju föstudaginn 11. ágúst kl. 13.00.
Ebba Dahlmann,
Guðlaug Gunnarsdóttir, Halldór V. Kristjánsson,
Hanna Lára Gunnarsdóttir,
Sigurður Axel Gunnarsson,
afabörn og langafabörn.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við
andlát og útför ástkærs bróður okkar og frænda,
SVEINS BALDVINSSONAR
frá Naustum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks öldrunarlækninga-
deildar Kristnesspítala fyrir hlýju og alúð.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sveinbjörg Baldvinsdóttir,
Þórlaug Baldvinsdóttir
og vandamenn.
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegs eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður og afa,
BJÖRNS ST. HÓLMSTEINSSONAR
frá Raufarhöfn,
Grandavegi 47,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki deilda V4 og V3A á hjúkrunar- og
dvalarheimilinu Grund.
Jónína Ósk Pétursdóttir,
Jóhanna Björnsdóttir,
Pétur Björnsson, Margrét Þorvaldsdóttir,
Hólmsteinn Björnsson, Þorgerður Ása Tryggvadóttir,
Guðrún R. Björnsdóttir,
Lilja V. Björnsdóttir, Jón Ómar Finnsson,
Birna Björnsdóttir, Ríkharður Reynisson
og barnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra fjölmörgu sem sýndu
okkur samúð og vinarhug vegna andláts og útfarar
elskulegrar móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
JÓHÖNNU BJARGAR TH.
INGIMUNDARDÓTTUR
frá Patreksfirði.
Sérstakrar þakkir viljum við færa starfsfólki Drop-
laugarstaða fyrir góða umönnun.
Þóra F. Ólafsdóttir, Sigvaldi Sigurjónsson,
Kristbjörg Ólafsdóttir, Halldór Valdín Gíslason,
Þórarinn Kr. Ólafsson, Arnhildur Ásdís Kolbeins,
Guðjón B. Ólafsson, Finnbjörg Skaftadóttir,
G. Sigurrós Ólafsdóttir, Guðmundur Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát
ástkærs eiginmanns míns, föður, tengdaföður,
afa og langafa,
HALLDÓRS SNORRASONAR
fyrrv. útgerðarmanns,
Kleppsvegi 62,
(áður Eikjuvogi 19).
Sérstakar þakkir til starfsfólks B-4 Fossvogi, L1 og L5 Landakoti og
þriðju hæðar Skjóli.
Anna Olsen,
Guðrún Halldórsdóttir, Valdimar Valdimarsson,
Sigrún Halldórsdóttir, Gylfi Bjarnason,
Snorri Halldórsson, Birna Ingvarsdóttir,
Stefán Halldórsson, Signhild B. Borgþórsdóttir,
afabörn og langafabörn.