Morgunblaðið - 26.11.2006, Síða 39

hugsað upphátt
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 26. NÓVEMBER 2006 39
Fréttir á SMS
Ingólfur Guðbrandsson
Tvær sígildar gjafir á verði einnar
STEFNUMÓT VIÐ HEIMINN -
MATTHEUSARPASSÍAN
Ingólfur Guðbrandsson er talinn víðförlastur Íslendinga fyrr og síðar, og hefur sjálfur
leitt þúsundir Íslendinga í orðlögðum ferðum í öllum álfum heims. Bók hans
STEFNUMÓT VIÐ HEIMINN er jafnframt fyrsta bókin á íslensku um ferðalög á
heimsvísu og lýsir á kjarnyrtu máli fegurstu stöðum heims, full af fróðleik og ætti að
vera til á hverju heimili.
MATTHEUSARPASSÍAN
Jafnt af lærðum sem leikum er Mattheusarpassía Bachs talin eitt fegursta og full-
komnasta verk sögunnar, og frumflutningur hennar í hverju landi talinn til mestu
menningarviðburða. Hér býðst frumflutningur þessa meistaraverks á Íslandi í flutningi
Pólýfónkórsins, Hamrahlíðarkórsins, Kórs Öldutúnsskóla, tveggja hljómsveita, einleik-
ara og einsöngvara undir stjórn Ingólfs Guðbrandssonar, á 4 hljómplötum í vönduðum
tóngæðum og með öllum texta verksins á íslensku. Sígildur safngripur.
Tilboðsverð
4.900 kr.
Til sölu í verslunum
Eymundsson og
Pennans.
Borgartún 35 • 105 Reykjavík • sími 511 4000 • fax 511 4040 • utflutningsrad@utflutningsrad.is
www.utflutningsrad.is
Í dag keppast þjóðir um að nota ímynd sína til að auka útflutning og
laða til sín ferðamenn og fjárfestingar. Þess vegna hefur
Útflutningsráð fengið Skotann dr. Keith Dinnie til þess að halda erindi
um ímynd og einkenni þjóða. Dinnie er þekktur fræðimaður á þessu
sviði og hefur haldið fyrirlestra um ímyndar- og markaðsmál víðsvegar
um heiminn. Bók hans Nation Branding: Concept, Issues, Practice
er væntanleg á markað.
Bættu
ímynd
þjóðar þinnar
Morgunverðarfundur á Grand Hótel
föstudaginn 1. desember 2006
kl. 8.30 – 10.30
P
IP
A
R
•
S
ÍA
•
6
07
64
Aðgangur er ókeypis og öllum opinn. Í boði er morgunverður á 1400 kr. sem greiddur
er á staðnum. Skrá þarf þátttöku í síma 511 4000 eða með tölvupósti á
utflutningsrad@utflutningsrad.is.
Nánari upplýsingar gefa Hermann Ottósson, forstöðumaður, hermann@utflutningsrad.is
og Inga Hlín Pálsdóttir, verkefnisstjóri, inga@utflutningsrad.is.
dr. Keith Dinnie flytur erindi um
ímynd og einkenni þjóða
Nú þegar varla líður sádagur að við fáum ekkifréttir af nýjum afrekumíslensks auðmagns á er-
lendri grund hverfur útrás af öðru
tagi í skuggann.
Það ber vissulega vott um dugnað
og kunnáttu að geta eytt peningum í
útlöndum og komið út í plús, en eitt
er að geta notað peninga svo eftir sé
tekið og annað að auðga heiminn
og mannsandann með því að flétta
saman tvo ólíka menningarheima í
list sinni, svo báðir verða ríkari eft-
ir.
Þetta var ég að hugsa þar sem ég
sat á dögunum í hópi bergnuminna
Íslendinga og Kúbumanna undir
stjörnubjörtum Karíbahimni og
hlýddi og horfði á íslensk-kúbanska
stórsveit Tómasar R. Einarssonar
flytja tónlist bassaleikarans alkunna
af heillandi færni og gleði.
Hljómleikarnir voru tvítyngdir í
meira en beinum tungumálsskiln-
ingi, því þarna mættust fulltrúar úr
hópi bestu ryþmísku hljóðfæraleik-
ara tveggja
eyþjóða og löðuðu fram lífsgleð-
ina, bæði í sjálfum sér og áheyr-
endum. Og
þarna spratt hún fram, þessi innri
gleði sem hugir og hjörtu manna fá
svo sjaldan notið og enn sjaldnar
tjáð, einkum á svölum norðurslóðum
þar sem hún var gerð syndsamleg
og tjáning hennar útlæg fyrir mörg
hundruð árum í nafni guðs.
Segja má að Tómas hafi alla tíð í
tónlist sinni leitað leiða til að tjá
bæði hinn mannlega trega og þó
ekki síður hina jafnmannlegu en
minna metnu gleði.
Tregafullar djassballöður hafa í
gegnum árin verið hans sterkasta
hlið sem tónhöfundar, en vilji maður
eiga samleið með mannsandanum
sem listamaður er nauðsynlegt að
leita líka uppi gleðina.
Leit tónskáldsins að farvegi gleð-
innar hefur leitt hann um margar
snjallar og frumlegar götur og stíga,
en kaflaskil urðu á ferli bassaleik-
arans og Dalamannsins þegar hann
hellti sér út í kúbanska alþýðutónlist
fyrir nokkrum árum með tilheyr-
andi dvölum í þessu merkilega landi
og þá ekki síst í töfrandi höfuðborg
Karíbahafsins, Havana.
Hafandi dvalið þar í viku get ég
sagt eftirfarandi: Ef New York er
borgin
sem aldrei sefur, þá er það líklega
vegna þess að Havana heldur fyrir
henni vöku.
Afrakstur náinna kynna Tómasar
og Kúbu eru þrír diskar, „Kúb-
anska“, „Havana“ og sá nýjasti er
„Romm Tomm Tomm“. Á þeim
fyrsta leikur Tómas með íslenskum
félögum sínum, með al-kúbönsku
bandi á þeim næsta, og loks með
stórsveit frá báðum löndunum á
„Romm Tomm Tomm“ og það var
einmitt sú stórsveit sem hélt útgáfu-
tónleika í húsi ástarinnar, Casa de la
Amistad, við Paseo stræti í Havana,
á dögunum.
Og þótt hljómurinn einn hefði
dugað til að hleypa nýju lífi í hvaða
norrænt dauðyfli sem er, þá var það
reyndar annað sem fullkomnaði
upplifun tónleikagesta. Það var sú
fölskvalausa gleði sem lýsti af sann-
arlega ólíkum andlitum tónlistar-
mannanna sjálfra þegar þeir
kveiktu í sameiningu þann eld sem
yljaði okkur öllum yst sem innst
þetta kvöld og fékk blóðið til að
dansa í æðunum. Reyndar svo mjög
að meira að segja starfsfólk hússins,
sem margt hefur þó séð og heyrt af
því tagi, gat ekki staðið kyrrt heldur
dansaði á göngunum.
Það kann að vera að einhver hafi
haldið að til að leika kúbanska tón-
list líkt og þá sem flestir þekkja úr
hinni frábæru kvikmynd „Buena
Vista Social Club“, þurfi ekki annað
en veðrað andlit og eitt handboltalið
af
slagverksleikurum. Svo er ekki.
Meira að segja Kúbverjar sjálfir eru
misgóðir flytjendur eigin tónlistar.
Þeim mun meira afrek er það að
hafa náð fullkomnu valdi á flutningi
þessarar tónlistar, líkt og Tómas R.
hefur greinilega gert ásamt frábær-
um félögum sínum úr hljómsveitinni
Jagúar. Og það er ekki nóg með það.
Honum hefur nefnilega einnig tekist
að gera tóna- og hrynmál hennar að
sínu og búa til einstakt, sjálfstætt og
lífvænlegt afsprengi hennar. Í kar-
abískum, salsakenndum seiðnum af
„Romm Tomm Tomm“ sem framinn
var í Casa de la Amistad um daginn,
slógu alíslensk hjörtu í sama takti
og þau kúbönsku og færðu báðum
sanninn um að maðurinn er alls
staðar sá sami, undir húðinni. Útrás
af því tagi snýst ekki um milljarða.
Hún er ómetanleg.
Okkar maður
í Havana
Sveinbjörn I. Baldvinsson