Morgunblaðið - 05.05.2007, Side 10

10 LAUGARDAGUR 5. MAÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Þegar hann kom að bankanum hérna í den, þá var hann nú bara á hjóli.
VEÐUR
Allir vasar stjórnmálamannaeru bólgnir af kosningalof-
orðum þessa dagana og ganga
þar sumir flokkar lengra en aðr-
ir.
   
Það er áberandi að almenn-ingur á að fá hin og þessi
fríðindi eftir kosningar „ókeyp-
is“.
   
Þetta má tildæmis
lesa í strætó-
skýlum á höf-
uðborg-
arsvæðinu.
   
Þetta ernátt-
úrlega himna-
sending fyrir
almenning að
fá það ókeyp-
is, sem þurfti að greiða fyrir áð-
ur.
   
Auðvitað hlýtur gjörvallur al-menningur að kjósa stjórn-
málaflokk sem finnur slíkar
lausnir.
   
Hængur málsins er hinsvegarsá að ríkið borgar brúsann.
   
Reikningurinn er því sendur tilþjóðarinnar.
   
Og þjóðin þarf að standa í skil-um, til dæmis með hærri
skattgreiðslum.
   
Ókeypis kostar.    
Nema þegar stjórnmálamennstanda ekki við kosningalof-
orðin.
   
Það er það eina sem er ókeypis.
STAKSTEINAR
Ókeypis kostar
SIGMUND
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnar-
greinum Morgunblaðsins á slóðinni
http://morgunbladid.blog.is/
Davíð Logi Sigurðsson | 4. maí 2007
Keypti ekki Krónikuna
Spurningin er sú, hvort
það sé vegna þess að
enginn blaðamannanna
af Krónikunni vildi
fara með ritstjóranum
Sigríði Dögg Auð-
unsdóttur yfir á DV
(en hún hefur ráðið sig þar sem að-
stoðarritstjóra).Og þá spyr maður:
hvað héldu eigendur Krónikunnar
að þeir væru að selja þegar þeir
gengu til samningaviðræðna við DV,
voru þeir að selja starfsfólkið? Er
það yfirhöfuð hægt?
Meira: davidlogi.blog.is
Ellý Ármannsdóttir | 4. maí 2007
Í baðinu
„Réttu mér saltið,“
sagði sjálfstæða at-
hafnasama vinkona
mín og lét sem hún
heyrði ekki í mér þeg-
ar ég spurði hana hvort
hún væri ennþá að
hitta gifta manninn. „Slakaðu nú að-
eins á Ellý mín. Konan hans veit af
þessu. Við hittum hana heima hjá
þeim í hádeginu í gær þegar við
skruppum í bað“ sagði þessi klára
stelpa sem var greinilega í engu
samhengi við raunveruleikann.
Meira: ellyarmanns.blog.is
Bryndís Ísfold Hlöðversdóttir | 4. maí
2007
Kosningabaráttan
Þannig hafa jafnvel
neikvæðustu og svart-
sýnustu flokksfélagar
skipt um ham síðustu
vikurnar og brosa nú
hringinn. Ástæðan
held ég að sé fyrst og
fremst sú að málefnin sem við leggj-
um áherslu á eru okkur hjartans mál
og við finnum að þessi mál brenna á
kjósendum.
Meira: bryndisisfold.blog.is
Júlíus Valsson | 4. maí 2007
Saknar þess einhver?
Ég er að reyna að
hætta að blogga um
fréttir og óvönduð
vinnubrögð frétta-
manna. Þeir segja að
það sé einhver skrýtin
lykt af sumum málum.
Ekkert spennandi er annars að ger-
ast í pólitík á Íslandi þessa dagana
og ef eitthvað er að gerast, þá hef ég
hreint ekki vit á því. Er þó stundum
að þykjast. Það eina, sem mér dettur
í hug að sé nógu spennandi til að
blogga um núna er Þjóðminjasafnið.
Gamla Þjóðminjasafnið. Ekki nýja
Þjóðminjasafnið, sem er alls ekki
Þjóðminjasafn í mínum augum. Lík-
lega hef ég verið „nörd“ þegar ég
var unglingur þar sem ég eyddi fleiri
stundum á þeim árum á Þjóðminja-
safninu en í fótbolta. Hefði bloggið
verið komið þá til sögunnar, eða
MSN hefði ég eflaust spjallað og
skrifað eitthvað um Þjóðminjasafn-
ið. Ég sakna enn gamla safnsins,
sem hafði verið mjög haganlega sett
upp af ýmsum merkismönnum svo
sem Kristjáni Eldjárn. Það var
ómetanlegt lífsreynsla að ganga
hljóðlega um salina, helst seinnipart
dags í miðri viku, þegar fáir voru á
ferli. Heyra fótatakið bergmála á
hvítmáluðum veggjunum. Skoða
beinagrindurnar, ryðguð vík-
ingasverð, gömlu askana, verkfærin,
gamla peninga og skraut frá vík-
ingatímanum og flotta stiftamt-
mannabúninginn með beittum
korða. Þar var herbergi Jóns Sig-
urðssonar (frænda míns) og taflborð
Fischers og Spasskí. Maður gekk
ávallt sama hringinn, þ.e. réttsælis.
Annað var ómark. Maður byrjaði á
því að heilsa kunnuglegum andlit-
unum á málverkum Sigurðar Guð-
mundssonar listmálara í anddyrinu.
Dularfullar mannverur sem klæddar
voru eins og munkar frá miðöldum,
sátu teinréttar á fíngerðum stólum
og þóttust vera að vinna að hann-
yrðum en voru í raun að fylgjast náið
með þeim fáu krakkaormum, sem
slæddust inn á safnið á daginn. Mað-
ur reyndi stundum viljandi á athygli
og þolinmæði þessara dularfullu
vera með því að færa sig smám sam-
an nær og nær safngripunum þar til
verurnar stóðu skyndilega á fætur
og gáfu út stuttar en hnitmiðaðar yf-
irlýsingar um rétta hegðun ungra
safngesta.
Meira: juliusvalsson.blog.is
BLOG.IS
ÍS
L
E
N
S
K
A
/S
IA
.I
S
/N
A
T
3
75
17
0
5/
07
Jónsi
Birgitta
Hafsteinn*
Eiríkur Hauks
Silvía Nótt
*fyrir okkur hin
 

 

 












!
"

#$



%&'
(

)

























*(! 
+ ,-
.

&
/
0
  

+
-

 






  !



















12
 

 1
3


42-2
 *
-

5

1
%
6!(78
9 4
$

(




"

























:

*$;<  

  
 
 
 








     !  
 " 


 
"#
 $ 

 

*!
$$; *!
#$  % 
$ 

&
 '
('
=2

=! =2

=! =2

#&%
  )
!
*+' ,

>






  
 
= 

-
. %  '

% 
$%'
'
!
  

'
 /0
!'
 !/
62
? 

1 '
 2.
" *
/
3

.!!'
1 '"
4'
'
!2 , $ 
.  /0


2


'
!
/
*
? ;

1 '
 2.
" *
/
3

.!!'
1 '"4'
'"

!2 , $ 
.  /0


2


'
!
/
5.'66

 '7 '
')
!

3'45 @4
@*=5A BC
*D./C=5A BC
,5E0D ).C
/8
/ 2
2
2
/8
/
 8/  /8
      /
/ / /    /  /
2
2
2
2
2
2
2
28
2
2
2 2