Morgunblaðið - 08.10.2007, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 8. OKTÓBER 2007 27
Bréf til blaðsins
Morgunblaðið Hádegismóum 2, 110 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
NÁTTÚRUSPJÖLL á hafsbotni
eru enn alvarlegri en náttúruspjöll á
landi, því allt lífríkið undir yfirborði
sjávar byggist fremur öllu öðru á
skjóli og öruggu afdrepi til að geta
dafnað. Þetta ættu allir ráðamenn
landsins að vita, svo og allir útgerð-
armenn og skipstjórar. Sérstaklega
síðastliðin 30–40 ár hafa verið fram-
in ódæðisverk gegn móður náttúru á
hafsbotni. Þessi verk eru beinlínis
landráð.
Kvótakerfið í heild er því land-
ráðastarfsemi vegna þess að allar
fiskveiðar nema línu- og færaveiðar
byggjast á notkun trolla og dragnóta
og allir vita að fiskverndunarsjón-
armið lágu ekki að baki kvótakerf-
inu, því ef svo hefði verið þá hefðu
einungis verið notuð kyrrstæð veið-
arfæri. Þá fyrst hefði gjörningurinn
verið trúverðugur. Auk allrar þess-
arar notkunar á trollum og dragnót
hefir verið farið hamförum með veiði
á uppsjávarfiski, loðnu, síld og kol-
munna. Þessi uppsjávarfiskur er
fæða lífríkisins, sér í lagi loðnan, fyr-
ir bæði þorsk og ýsu sem er hrææta.
Því er það höfuðskilyrði að loðnan
fái frið til að ganga hringinn kring
um landið. Fiskifræðingar hjá Hafró
bera ekki nafn með rentu nema Ólaf-
ur Ástþórsson sem ætti í raun að
vera æðsti maður stofnunarinnar.
Lífríkið er ekki bara þorskur og
ýsa, því lífkeðjan samanstendur af
hundruðum smádýra og smáfiska
svo sem sandsíli sem dragnótin er
nærri búin að útrýma þeim allra
nauðsynlegasta fæðuhlekk, sérlega
fyrir þorskinn og ýsuna svo og allar
hvalategundir.
Drög að þingsályktunartillögu
Drög þessi sem ég nefni hér liggja
inni í hverju einasta bréfahólfi allra
þingmanna, þ.e. 63 talsins. Verði
skynsemin ofan á við stjórnvölinn á
komandi þingi þá verða allar þessar
ábendingar sem þessi grein fjallar
um leystar á þann veg sem er allri
þjóð vorri til góðs á allan máta.
Fiskimiðin taka fjörkipp og verða
aftur sá atvinnuvegur sem áður fyrr.
Rányrkja verður aflögð endanlega
og í kjölfarið verður frelsi tryggt til
fiskveiða fyrir þá sem á sjómennsku
hafa áhuga því fiskimiðin verða brátt
svo auðug að ekki þarf að nefna hafið
takmarkaða auðlind upp frá því.
Að lokum þetta. Þessi grein verð-
ur þýdd og send úr landi til þeirra 22
náttúruverndarsamtaka sem Fram-
tíð Íslands er í sambandi við vítt um
heiminn, þess efnis að á Íslandi ríki
lýðræðið.
GARÐAR H. BJÖRGVINSSON,
framkvæmdastjóri
Framtíðar Íslands.
Náttúra Íslands
Frá Garðari H. Björgvinssyni
ÆFINGAR rússneska flughersins á
Norður-Atlantshafi að undanförnu
hafa vakið ugg í brjósti sumra. Það er
þó engin ástæða til að óttast Rússa í
þessum efnum. Þeir eru ekki að æfa
árás á okkur heldur bara að minna
okkur á að þeir eru ekki dauðir úr öll-
um æðum ennþá og geta svarað fyrir
sig ef þeim er ógnað. Það er auðvitað
engin ástæða fyrir Vesturlönd
(NATO) að ógna Rússum t.d. með því
að áforma að koma upp eld-
flaugastöðum í Austur-Evrópu, sem
allt eins gætu verið í Rússlandi, og
þeir hafa boðið, ef tilgangurinn er sá
að verja Evrópu fyrir árásum frá As-
íu. Það er líka óþarfi að sýna þeim lít-
ilsvirðingu og gera því skóna að þeir
séu einskis megnugir. Rússland er
stórveldi og máttugt sem slíkt. Það
væri nær fyrir Vesturlönd að reyna
að nálgast Rússa og ná varanlegu
samkomulagi við þá í varnar- og ör-
yggismálum. Það vill svo til að
NATO-þjóðinni Íslandi hefur boðist
sérstakt tækifæri í þessum efnum til
þess að taka forystu í þeim málum,
sem er boð Rússa um samstarf í ör-
yggis- og björgunarmálum á N-
Atlantshafi. Nú er tækifæri fyrir rík-
isstjórn Íslands, sem stefnir að sæti í
öryggisráði SÞ, til að sýna fram á
sjálfstæði sitt í alþjóðamálum með því
að taka þessu boði Rússa og hefja
samstarf við þá. Rússneskir dipló-
matar hafa lýst yfir efasemdum um
að Íslendingar hafi sjálfstæða utan-
ríkisstefnu og að í öryggisráðinu yrðu
þeir aðeins leppar BNA. Kveðum
þennan ótta Rússa niður. Látum að
okkur kveða.
HERMANN ÞÓRÐARSON,
flugumferðarstjóri.
Rússagrýlan
Frá Hermanni Þórðarsyni
PÉTUR Tyrfingsson sálfræð-
ingur ritar áhugaverða grein í
Morgunblaðið sunnudaginn 30.
sept. þar sem hann gagnrýnir svo-
kallaða „höfuðbeina- og spjald-
hryggsjöfnun“ (HS-jöfnun) sem
hann segir réttilega
vera skottulækningar.
Það er því miður
sjaldgæft að mennt-
aðir heilbrigðisstarfs-
menn gagnrýni
„óhefðbundnar lækn-
ingar“ og því fagna
ég framtaki Péturs.
Sérstaklega í ljósi
þess að fjölmiðlar
leyfa sér nánast aldr-
ei að fjalla gagnrýnið
um óhefðbundnar
meðferðir.
Margir virðast vera
þeirrar skoðunar að
það sé rangt að gagnrýna óhefð-
bundnar lækningar. Fólk eigi að
hafa val og það sé vont að svipta
fólk voninni. Í grein um HS-
jöfnun á doktor.is má til að mynda
lesa:
„Verum því fordómalaus og opin
og vinnum ávallt í kærleikanum.
Tökum aldrei vonina frá fólki því
að margar leiðir eru í boði til að
bæta heilsubrest okkar. Kynnum
okkur vel það sem í boði er og
verum óhrædd að vísa hvert á
annað og síðast en ekki síst, höf-
um hugfast að ,,Gjöful hendi er
fögur, hvaðan sem hún kemur“.“
Rökum sem þessum hafna ég al-
farið. Það er þvert á móti rangt að
fullyrða að ákveðin meðferð skili
árangri þegar fáar eða jafnvel
engar rannsóknir benda til þess.
Þeir sem lofa upp í ermina á sér
með þessum hætti eru að misnota
sér aðstöðu sjúklinga og aðstand-
endur þeirra. Vekja falskar vonir
og verða jafnvel til þess að sjúk-
lingar leiti sér ekki sannreyndrar
meðferðar.
Töframeðferðir
sem lækna nánast allt
Það sem einkennir oft skottu-
lækningar eru órökstuddar full-
yrðingar um að ákveðin meðferð
eða einstök lyf lækni aragrúa af
kvillum. Töframeðferð
læknar næstum því
allt. Þannig kemur
fram í grein skrifaðri
af Margréti Árnadótt-
ur hjúkrunarfræðingi
að HS-jöfnun geti
„komið að gagni við
nánast hvaða að-
stæður sem er“. Eft-
irfarandi kvilla má
víst bæta með HS-
jöfnun:
„Höfuðverkur, mí-
gren, tíðaverkir,
asthma, sinusitis,
bronchitis, blöðru-
bólga, frosin öxl, liðagigt, ischias,
langvinn tognun á ökkla, vanda-
mál í liðum, RSI, meltingarvanda-
mál, whiplash-skaðar, hrygg-
skekkjur, bakverkir, hálsverkir,
viðvarandi sársauki hvar sem er í
líkamanum, spenna, kvíði, svefn-
leysi, sjóntruflanir, þrekleysi,
vandamál á meðgöngu og eftir
meðgöngu, þunglyndi, fylgikvillar
skurðaðgerðar, samgróningar,
ungbarnakveisa, pyloric stenosis,
vandamál tengd fæðugjöf ung-
barna, miðeyrabólgur, vökvi í eyr-
um, tonsillitis, ENT-vandamál,
samþjöppun á höfuðkúpu vegna
erfiðrar fæðingar ásamt öllum
þeim truflunum sem því getur
fylgt, námserfiðleikar, lesblinda,
rangeygi, augnleti, ofvirkni, ein-
hverfa, flogaveiki, cerebral palsy,
hegðunarvandamál, bræðisköst,
þráhyggjuhegðun, tannvandamál
og TMJ-vandamál, höfuðskaðar og
hin hárfínu áhrif þeirra á persónu-
leika og andlegt ástand, heila-
himnubólga og langvinnir fylgi-
kvillar hennar, post viral
syndrome, ME, glandular fever,
síþreyta, fylgikvillar hvaða lang-
vinnra veikinda eða veiklandi
sjúkdóms sem er.“
Það munar ekki um það. Töfra-
meðferðin læknar þunglyndi,
vökva í eyrum, námserfiðleika,
rangeygi, ofvirkni og jafnvel ein-
hverfu! Gott ef satt væri. Stað-
reyndin er sú að rannsóknir styðja
ekki þessar fullyrðingar. Þannig
kemur fram í ítarlegri samantekt
líffræðingsins Steve E. Hartman
og lífeðlisfræðingsins James M.
Norton um gildi HS-jöfnunar að
vísindarannsóknir bendi eindregið
til þess að HS-jöfnun hafi enga
virkni. Í stuttu máli eru ekki til
neinar vísindalegar rannsóknir
sem styðja fullyrðingar um lækn-
ingamátt HS-jöfnunar.
Kannski hafa vísindamenn rangt
fyrir sér. Ef til vill er HS-jöfnun
sú töframeðferð sem HS-jafnarar
halda fram. En þar til vel hann-
aðar vísindalegar rannsóknir sýna
fram á gildi meðferðarinnar hvet
ég þá sem málið varðar að leita til
læknis eða annarra heilbrigð-
isstarfsmanna sem beita sann-
reyndum aðferðum .
Vörumst skottulækningar
Sigurður Hólm Gunnarsson
gagnrýnir þær fullyrðingar að
„höfuðbeina- og spjaldhryggs-
jöfnun“ geti læknað ýmsa sjúk-
dóma
» Það sem einkennirskottulækningar eru
órökstuddar fullyrð-
ingar um að ákveðin
meðferð lækni aragrúa
af kvillum. Töframeð-
ferð læknar næstum því
allt.
Sigurður Hólm
Gunnarsson
Höfundur er varaformaður
Siðmenntar og nemandi í iðjuþjálfun.
HINN málglaði þáttarstjórn-
andi Egill Helgason fór að mati
undirritaðs offari í seinasta
Silfri. Það var rætt um málefni
Orkuveitunnar og tveggja orku-
fyrirtækja sem hafa innsiglað
umdeilt samstarf um útrás. Hinn
málglaði Egill komst m.a. í þætt-
inum þannig að orði um útrás-
arvíkingana Hannes Smárason
og Jón Ásgeir að þar færu
„gaurar“. Allir vita að orðið
„gaur“ er hlaðið neikvæðri merk-
ingu. Hvernig dettur þátt-
arstjórnanda í hug að hafa þann-
ig ummæli um fjarstadda menn?
Slík lítilsvirðing við fjarstadda
einstaklinga af hálfu opinbers
þáttarstjórnanda, er starfar hjá
sjónvarpsstöð sem nær til allra
landsmanna, hlýtur að teljast
einsdæmi.
Það skiptir í raun ekki máli við
hvern Egill átti er hann notaði
þessi lítilsvirðandi ummæli.
Vissulega hefði hann átt rétt á að
nota slík ummæli um alþjóðlega
viðurkennda „gaura“ á borð við
Saddam Hussein eða Pinocet. En
hér er hann að tala um ósköp
venjulega Íslendinga sem hafa
hafist í krafti áræðni og dugn-
aðar og veita nú tugum þúsunda
manna vinnu. Já og gott ef annar
þeirra stuðlar ekki jafnvel frekar
en Byggðastofnun að því að
byggð haldist í hinum dreifðu
byggðum með því að bjóða sama
verð í öllum Bónusbúðum.
Svona smá innskot sem skiptir
ekki höfuðmáli því kjarninn er sú
lítilsvirðing sem fólst í orðum
hins málglaða stjórnanda. Það er
svolítið áhyggjuefni að slíkur
þáttarstjórnandi skuli stýra hér
spjallþætti á besta útsending-
artíma á sjónvarpsstöð sem á að
vera hlutlaus og fagleg.
Ólafur M. Jóhannesson
„Gaurarnir“
hans Egils
Höfundur er framkvæmdastjóri.
HÉR er ekki ætlunin að tala um
réttmæti reykingabannsins sem
slíks. Ég skrifa þessa grein fyrst og
fremst út frá því sjón-
arhorni hver ávinning-
urinn af því er fyrir
mig sem íþróttakonu
og heilbrigða mann-
eskju. Reykingabannið
hefur mikið gildi fyrir
mig og fyrir fólk sem
vill lifa heilbrigðu lífi.
Ég, sem einstaklingur
og íþróttamaður, vel
heilbrigði ofar öllu og
lifi samkvæmt því.
Fyrir nokkrum ár-
um hefði mig ekki
grunað að þessi áfangi
næðist. Ég hef alltaf reynt að forðast
hvers kyns tóbak og tóbaksreyk frá
öðrum. Ástæðan fyrir því er meðal
annars sú þekking sem ég hef á
skaðsemi reykinga. Ég ólst upp við
hreint og ferskt loft inni á mínu
heimili. Á unga aldri gerði ég mér
grein fyrir því að áfengi, reykingar
og óhollur lífsstíll myndu hafa slæm
áhrif á heilsu mína. Ég vildi lifa heil-
brigðu lífi, vera í góðu formi og að
mér líði vel, líkt og í dag. Ég byrjaði
snemma í íþróttum og þátttaka mín í
þeim íþróttum sem ég stundaði var
ekki aðeins vegna félagsskaparins
og skemmtanagildisins heldur var
einnig markmiðið að bæta mig með
hverri æfingunni. Þar sem ég vissi
að tóbaksreykur væri óhollur heilsu
minni forðaðist ég hann; ef reykt var
í einu herbergi þá fór ég í annað og
ef ég sat í bíl og var spurð hvort mér
væri sama þótt viðkomandi reykti þá
sagði ég nei. Það voru hins vegar
margir sem virtu ekki mitt álit, þó
færri í dag en áður.
Í dag veit fólk um skaðsemi reyk-
inga. Þrátt fyrir það halda sumir
þessum ósið áfram. Fyrir reyk-
ingabannið þurfti reyk-
laust fólk að anda að
sér reyk á flestum veit-
inga- og skemmtistöð-
um, þrátt fyrir að hafa
valið að vera á reyk-
lausu svæði. Ég valdi
auðvitað alltaf reyk-
laust svæði, en það var
hins vegar aldrei alveg
reyklaust. Það var allt-
af einhver reykur sem
barst yfir á reyklausa
svæðið og það fann
maður t.d. á lyktinni
þegar maður kom út af
staðnum. Eftir kvöldverð eða
skemmtun á veitinga- eða skemmti-
stað angaði maður af reykingafýlu.
Þetta finnst flestum viðurstyggð og
þar á meðal mörgum reykinga-
mönnum.
Ég hef aldrei skilið það að reykja.
Ég tel reykingar eitt af því fáránleg-
asta sem hægt er að gera sjálfum
sér. Oft er þetta vani hjá fólki, en
þessi vani er heilsuspillandi á hæsta
stigi. Þegar fólk hafði ekki þekkingu
á skaðsemi reykinga þótti þetta flott
og aðeins á valdi þeirra ríkustu og
fínustu. Þetta fólk vissi ekki betur.
En í dag er skaðsemi reykinga vel
þekkt. Margar rannsóknir hafa sýnt
fram á óhugnanlegar staðreyndir og
oft sér maður á einstaklingi hvort
hann reykir eða reykir ekki. Þau eru
mörg atriðin sem skera reykinga-
menn út úr og reykingar hafa ekki
aðlaðandi áhrif á ytra útlit fólks né
innviði.
Ég gleðst mikið yfir því að nú hef-
ur þetta breyst. Við hættum að
verða fyrir óbeinum reykingum á
veitinga- og skemmtistöðum, sem
hafa áhrif á heilsu okkar. Það er frá-
bært að geta farið út að borða og
skemmta sér án þess að hafa
áhyggjur af reyknum frá öðrum.
Sem íþróttamaður er ég himinlifandi
og sem heilbrigð manneskja enn
fegnari. Ég vona að reykingabannið
hafi jákvæð áhrif í för með sér.
Reykingar eru skaðlegar heilsunni,
það er engin afsökun að segjast ekki
geta hætt, tóbak er ávanabindandi,
en margir stórreykingamenn hafa
náð þeim áfanga að hætta. Það er
mikill misskilningur að það þyki flott
að reykja í dag. Það er miklu flottara
að vera sá sem gerir sér grein fyrir
því sem er hollt og óhollt fyrir lík-
ama sinn, sá sem virðir sjálfan sig,
og eitrar ekki fyrir sjálfan sig og lík-
ama sinn. Það er skref í rétta átt að
geta andað að sér hreinu lofti á veit-
inga- og skemmtistöðum. Þrátt fyrir
að það hafi ekki verið markmið lag-
anna þá vona ég að þau hafi í för með
sér að fleiri hætti að reykja og velji
þannig sér og sínum heilbrigðari
lífstíl.
Reykleysi á veitinga-
og skemmtistöðum
Ragna Ingólfsdóttir skrifar
um reykingabann » Það er frábært aðgeta farið út að
borða og skemmta sér
án þess að hafa áhyggj-
ur af reyknum frá öðr-
um.
Ragna Ingólfsdóttir
Höfundur er afrekskona í badminton.