Morgunblaðið - 30.11.2007, Side 31

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. NÓVEMBER 2007 31
MINNINGAR
Elsku pabbi minn. Nú ertu
farinn frá mér og svo snögg-
lega. Ég er sár yfir því að þú
ert farinn til Guðs og ég er
hrygg. En vonandi líður þér
vel hjá Guði. Þú getur séð
mig áfram en ég sé þig aldrei
meir. Guð geymi þig elsku
pabbi minn.
Þín,
Rut.
Elsku Ari. Við höfum
hugsað mikið um þig und-
anfarna daga, ég sakna þín
svo mikið. Ég bið Guð um að
hjálpa mér að vera sterkur,
hjálpa mér að sætta mig við
þetta og láta mér líða vel.
Þú varst yndislegur mað-
ur, blíður og ástkær. Ég átti
yndislegan tíma með þér. Ég
elska þig Ari.
Þinn sonur,
Andri Már Magnússon.
HINSTA KVEÐJA
✝ Ari Þórðarsonfæddist í
Reykjavík 26. maí
1961. Hann var
bráðkvaddur á
heimili sínu föstu-
daginn 23. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans
eru hjónin Þórður
Eydal Magnússon
og Kristín Guð-
bergsdóttir. Bræð-
ur hans eru Magn-
ús Þórðarson og
Björn Eydal Þórð-
arson.
Sambýliskona Ara var Auð-
björg Jónsdóttir,
dóttir þeirra er
Aníta Líf.
Fyrri eiginkona
Ara er Elín Ragn-
heiður Magn-
úsdóttir, dóttir
þeirra er Rut.
Ari kvæntist Evu
Björk Elíasdóttur
10. júlí 2004 og
gekk syni hennar,
Andra Má Magn-
ússyni, í föðurstað.
Útför Ara fer
fram frá Neskirkju
í dag og hefst athöfnin klukkan
13.
Elsku Ari minn. Ég þakka þér fyrir
þennan tíma sem við áttum saman. Þú
komst eins og verndarengill inn í líf
Evu og Andra. Þú leiðbeindir þeim og
studdir og þið elskuðuð hvert annað
skilyrðislaust.
Þú varst alltaf svo hjálpsamur og
vildir allt fyrir okkur gera. Þú skilur
eftir þig stórt skarð en minning um
góðan dreng lifir ávallt í hjörtum okk-
ar. Þín verður sárt saknað.
Þín tengdamamma,
Halla Ólöf.
Elsku Ari. Ég á ekki nógu stór orð
til að lýsa hversu sárt er að missa vin
eins og þig. Þú varst svo yndislegur
maður, þú varst blíður, góður og
traustur með hjarta úr gulli en samt
svo sterkur þegar á því þurfti að halda.
Missirinn er svo mikill og sár.
Það eru bara nokkrir dagar síðan
við vorum að tala um jólin og áramótin
sem við fjölskyldan ætluðum að halda
saman líkt og seinustu ár.
Ég heimtaði að þú myndir elda
sama mat og þú gerðir í fyrra og þú
samþykktir það mjög stoltur.
Eins mun ég alltaf geyma í hjarta
mér samtalið sem við áttum um lífið
og ástina þar sem þú lýstir í stórum
og fallegum orðum hversu heitt og
innilega þú elskaðir Evu systur
mína. Það var svo tær og sönn ást og
elsku Ari ég mun passa Evu fyrir
þig. Einnig var svo gaman að hlusta
á þig tala um börnin þín þrjú sem þú
varst svo stoltur af og elskaðir svo
heitt.
Veröldin virðist svo tóm og harm-
urinn er svo mikill en ég mun ávallt
hugsa til þín með bros á vör og yl í
hjarta og ég þakka fyrir þennan tíma
sem við fjölskyldan áttum með þér.
Þú varðst strax einn af fjölskyldunni
og verður alltaf einn af fjölskyldunni.
Ég veit, Ari minn, að þú ert kominn á
góðan stað núna. Guð þurfti á góðum
manni að halda og þú varst sá maður.
En sárt er að missa og sárt er að
sakna.
Þín mágkona og vinkona,
Svava Dögg.
Hann Ari er dáinn. Það tekur tíma
að átta sig á því þegar svo ungur mað-
ur í blóma lífsins kveður skyndilega.
Ari var ekki bara bróðir minn hann
var líka minn besti vinur. Við vorum í
sameiningu búnir að ákveða að byrja
að byggja upp líkamann í líkamsrækt
og sáum fram á betri tíma. Það er allt-
af erfitt að kveðja þá sem maður elsk-
ar. Ari var góður maður og alltaf
tilbúinn til hjálpar og aðstoðar þegar
mig vantaði aðstoð í tölvunni og við
höfðum fyrirhugað að fara í jeppa-
ferðir í vetur og eyða meiri tíma sam-
an með fjölskyldum okkar.
Guð geymi þig og gefi fjölskyldu
þinni og vinum styrk til að komast yf-
ir þetta ótímabæra andlát.
Þinn bestir bróðir og vinur,
Maggi og fjölskylda.
Elsku besti Ari frændi, ég trúi því
ekki að þú hafir verið tekinn frá mér
og okkur sem elskuðum þig svo mikið
svona snemma. Þegar ég var lítil
varst þú alltaf til staðar fyrir mig
sama hvað það var, þú varst svo mikil
tilfinningavera, alltaf að knúsa mann
og gefa af þér. Þegar þið Auðbjörg
eignuðust hana Anítu, þá var ég svo
heppin að búa nálægt ykkur og mér
fannst svo gaman að kíkja til ykkar og
stundum fékk ég að fara út að passa,
rosa stolt stóra frænka. Síðan fluttu
þið til Eyja og þá fékk ég líka að koma
til ykkar. Það var svo gott að vera hjá
ykkur, ég fann alltaf hvað ég var vel-
komin. Fyrstu þjóðhátíðina sem ég
fór á var ég hjá ykkur 12 ára. Það var
svo gaman, þú varst alltaf hrókur alls
fagnaðar og spilaðir á gítarinn þinn,
það var svo gaman. Tala nú ekki um
þegar við hlustuðum á blús saman.
Það eru svo margar góðar stundir
sem er að minnast. Síðan eignaðist þú
hana Rut með Ellu en þá var ég sjálf
búin að eiga Lindu Hrönn. Þú varst
alltaf svo góður við okkur mæðgurnar
og alltaf að segja hversu mikið þér
þótti vænt um okkur. Við gerðum oft
ýmislegt skemmtilegt saman með
stelpunum okkar. Svo þegar ég varð
eldri þá varstu svo mikill félagi minn.
Við fórum nú stundum að skemmta
okkur saman og þó að ég hafi verið 16
árum yngri þá fann maður ekki fyrir
því. Við töluðum um allt á milli himins
og jarðar og ekki ósjaldan um yfir-
náttúrulega hluti, það fóru margir
klukkutímar í það.
Eitt skipti þegar við ætluðum að
kíkja út á lífið kom ég með Evu vin-
konu með mér og þið voruð óaðskilj-
anleg eftir það. Eva átti hann Andra
sinn og þú gekkst honum í föðurstað
og þér þótti svo vænt um hann, ekki
síður en þínar eigin dætur. Ári síðar
giftuð þið ykkur og ég fékk þann heið-
ur að taka mikinn þátt í undirbún-
ingnum og vera veislustjóri. Ég
gleymi aldrei þegar Geiri frændi og
ég komum til ykkar og við vorum að
undirbúa brúðkaupið og þið spiluðuð
blús saman. Það var æði. Við fórum í
ófáar útilegurnar saman og gítarinn
var alltaf tekinn með og auðvitað
myndavélin. Allir sem þekktu Ara
vissu að hann tók svo flottar myndir
og hann var svo klár í mörgum hlut-
um og óendanlega hlýr við þá sem
honum þótti vænt um. Þú varst svo
duglegur að láta mig vita að þú ættir
mér alla þína hamingju að þakka,
hana Evu þína, ykkur leið svo vel
saman. Þegar ég hitti þig síðast, í
byrjun mánaðarins, sagðir þú þetta
síðast við mig. Saknaðarkveðja,
Fríða Kristín og Linda Hrönn.
Kæri vinur, nú ertu allur. Einhvern
veginn hef ég aldrei hugsað um að
dauðinn myndi aðskilja okkur, gerði
ráð fyrir að við yrðum gamlir saman
og myndum fylgjast með börnunum
okkar, og halda áfram að leika okkur,
eins og við höfum alltaf gert.
Ari, þú varst einstakur drengur,
vel af guði gerður og hlaust marga
hæfileika í vöggugjöf. Það stóð ekkert
í vegi fyrir þér. Þú leyfðir ekki neina
lognmollu eða depurð í kringum þig.
Þó við hittumst seint, brölluðum við
margt saman og alltaf þegar við hitt-
umst þá rifjuðum við upp minningar
sem voru margar hverjar svo magn-
aðar að andlitin duttu af þeim sem
heyrði þær. Það var það mottó hjá
okkur að prófa það sem okkur datt í
hug. Ef það hugnaðist okkur ekki
snerum við okkur að einhverju öðru.
Faðir minn sagði að hann hefði fylgst
með okkur og stundum verið að því
kominn að kippa í spottann og stöðva
okkur, en við gengum aldrei of langt
Seinni árin var lífsvegur þinn þyrn-
um stráður og þjáningarfullur en allt-
af stóðst þú á fætur og það var stutt í
brosið. Börnin þín sem þú mast svo
mikið hjálpuðu þér til þess. Einnig
hún Eva, konan þín sem þú áttir svo
stuttan tíma með. Þú sagðir í vor við
hana móður mína að þú hefðir ekki
trúað því að lífið gæti verið svona
gott, að þú hefðir fundið hamingjuna,
og varstu þó búinn að leita hennar
víða. Kæri vinur, ég er svo óendan-
lega ríkur af að hafa kynnst þér. Að-
standendum sendum við okkar inni-
legustu samúðarkveðjur. Minning um
góðan dreng lifir.
Þorsteinn Örn Sigurfinnsson,
Hlynur og Sólveig.
Enginn veit hvað átt hefur fyrr en
misst hefur. Föstudagsmorgunn,
upptekinn af sjálfum mér og amstri
dagsins þegar síminn hringir og á
augabragði verður allt tómt. Dagur-
inn leið og minningarnar hrúguðust
upp í huganum.
Fyrstu kynnin á Rekagrandanum,
báturinn og siglingarnar, jepparnir
og ferðalögin, verkstæðið, og Spán-
arferðin, manstu? Allar næturnar yf-
ir boxinu og allt og allt og allt. Þú
varst óþreytandi við að sækja krakk-
ana og fara í Húsdýragarðinn eða
eitthvað annað skemmtilegt með
þau.
Ævintýri á hverju strái. Við eign-
uðumst sinn hvorn sólargeislann á
sama árinu, þú Anítu Líf og ég Ólöfu
Sunnu. Þær eru sannkallaðir sólar-
geislar og eiga jafngóðan vinskap og
við, ef ekki betri. En tímarnir breyt-
ast og mennirnir með. Stundunum
saman fækkaði en þó voru þær alltaf
jafninnilegar. Traustari og betri fé-
laga verður erfitt að finna í þessu lífi.
Nú verða stundirnar ekki fleiri í bili.
Stórt skarð er höggvið í sálir þeirra
sem eftir sitja, skarð sem ekki verð-
ur fyllt.
Elsku Aníta Líf, Rut, Eva, Andri,
Þórður, Kristín, Maggi, Bjössi og all-
ir sem um sárt eiga að binda, algóður
Guð veiti ykkur styrka hönd á þess-
um erfiðu tímum.
Og þú kæri vinur, við þökkum
samfylgdina og kveðjum með tárum.
Góða ferð.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum í trú
á að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn faðir lífsins ljós
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni
vekja hann með sól að morgni.
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd
og slökk þú hjartans harmabál
slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni
svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens.)
Magnús, Ingibjörg og börn.
Ari Þórðarson
✝ Stefán LárusÁrnason fæddist
á Hjalteyri 27. júní
1935. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Skjóli þann 22. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Árni Magnússon, f.
8.12. 1887, d. 7.4.
1953, og Helga
Gunnlaugsdóttir, f.
5.7. 1893, d. 5.3.
1963. Stefán var
yngstur af 11 systk-
inum og eftirlifandi
bræður hans eru Ingi Árnason, f.
30.11. 1930, og Halldór Árnason,
f. 19.8. 1932.
Stefán kvæntist 29.3. 1958
Kristínu Sigurjónu Haralds-
dóttur, f. 29.10. 1938. Foreldrar
hennar voru Haraldur Ögmunds-
son, f. 3.8. 1914, d. 26.6. 1987, og
Margrét Sigurjónsdóttir, f. 27.3.
1916, d. 29.11. 1995. Stefán og
Kristín eignuðust fimm dætur.
Þær eru: 1) Stella Kolbrún, f.
12.12. 1955, gift Stefáni Valdi-
marssyni, þau eiga þrjú börn og
tvö barnabörn. 2) Sigrún Mar-
grét, f. 9.2. 1958,
hún á tvö börn, fyrr-
verandi sambýlis-
maður hennar er
Smári Ragnarsson.
3) Erla Dagný, f.
17.5. 1959, var gift
Hjálmari Jóhanns-
syni, þau eiga tvær
dætur og tvö barna-
börn. Þau skildu. 4)
Helga, f. 18.2. 1961,
gift Leifi Þórssyni,
þau eiga tvær dætur
og tvö barnabörn. 5)
Halla Björk, f.
17.10. 1973, hún á einn son.
Barnsfaðir hennar er Francis Bu-
kasa.
Stefán og Kristín bjuggu öll sín
búskaparár í Reykjavík. Stefán
lærði til múrverks og lauk prófi
1964. Vann hann við þá iðn alla tíð
og starfaði hjá Reykjavíkurborg í
20 ár eða þar til hann varð að
hætta vegna sjúkdóms. Stefán
dvaldi sl. þrjú ár á hjúkr-
unarheimilinu Skjóli, 6. hæð.
Útför Stefáns verður gerð frá
Áskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 11.
Elsku pabbi.
Okkur systurnar langar til að
kveðja þig í fáum orðum.
Þú reyndist okkur góður faðir.
Eflaust hefur það tekið á, að koma
fimm stelpum á legg, og endalaus
þolinmæði sem þið mamma sýnduð
okkur.
Góður agi, mikil væntumþykja og
mikill húmor var það sem hjálpaði
okkur að verða að þeim manneskj-
um sem við erum í dag.
Við minnumst margra útilega,
veiðiferða, sumarbústaðaferða, og
þín sitjandi inni í stofu að hlusta á
tónlist eða í eldhúsinu að leggja
kapal.
Við minnumst líka hvað þú hafðir
gaman af að dansa og þið mamma
tókuð ykkur vel út, svífandi um
dansgólfið. Hvað við stelpurnar vor-
um stoltar, þegar við höfðum tæki-
færi til að taka einn snúning með
þér. Virðulegri dansherra hefði ekki
verið hægt að finna. Barnabörnun-
um varstu blíður og góður afi og
þau sakna þín mikið. Hvert um sig
eiga þau sínar minningar um þig.
Ávallt munu þau minnast þín með
væntumþykju.
Eftir að þú greindist með Alz-
heimers-sjúkdóminn árið 2000 og þá
sérstaklega sl. 3 ár, hrakaði heilsu
þinni mjög. Það var oft erfitt að sjá
og upplifa hvernig þessi hvimleiði
sjúkdómur getur leikið fólk.
Mamma stóð ávallt eins og klettur
við hlið þér, og við systurnar reynd-
um að létta þér lífið eins og við gát-
um. Það er viss léttir að vita að þú
ert nú laus við þrautir og þjáningar
sem fylgja þessum sjúkdómi.
Elsku pabbi, við kveðjum þig með
söknuði, en minningin um þig mun
aldrei hverfa úr hugum okkar og
hjörtum.
Með ást og virðingu.
Sérstakar þakkir viljum við senda
starfsfólki 6. hæðar á hjúkrunar-
heimilinu Skjóli fyrir yndislegt við-
mót og hlýja umönnun.
Stella, Sigrún, Erla,
Helga og Halla.
Elsku afi minn.
Mér finnst svo skrítið að þú sért
dáinn. Ég sakna þín mikið, en veit
að nú líður þér vel og ert kominn á
fallegan stað með fallegustu engl-
unum. Þú verður líka alltaf í hjart-
anu mínu og ég mun aldrei gleyma
þér. Við vorum svo góðir vinir.
Ég elska þig. Þinn
Viktor Kári.
Við systkinin úr Álftamýrinni
kveðjum nú Stefán Árnason. Því
fylgir söknuður að sjá á eftir Stebba
eins og hann var alltaf kallaður. Það
var óréttlátur sjúkdómur sem dró
hann til dauða.
Þegar við systkinin ræddum sam-
an eftir að fréttir höfðu borist af láti
hans komu sömu minningabrot upp
í huga okkar allra. Hann var hæg-
látur maður, barst ekki mikið á en
kímnin og glettnin var alltaf til
staðar og vindillinn og vindla-
reykurinn var ekki langt undan.
Þetta þótti notalegur ilmur og á
þeim tíma þótti ekki tiltökumál að
kveikja í vindli hvort sem var undir
stýri eða við eldhúsborðið í Álfta-
mýrinni innan um krakkahópinn.
Við vorum lánsöm að alast upp á
þessum árum, fyrir tíma sjónvarps-
ins. Þá fengum við ósjaldan að
heyra sögur af hlíðarormunum frá
Hjalteyri.
Stebbi ólst upp í stórum systk-
inahópi á Hjalteyri, en þrátt fyrir
barnafjöldann var gott samband og
samheldni á milli systkinanna, sem
lýsir sér best í því að þau systkin
sem áttu heima í Reykjavík hittust
reglulega og fóru saman á böllin í
Hreyfilshúsinu hjá eldridansa-
klúbbnum Eldingu.
En hvernig á að kveðja góðan
dreng? Við teljum okkur lánsöm að
hafa kynnst Stebba og sendum
samúðarkveðjur til Stínu, dætra og
fjölskyldu þeirra.
Systkinin úr Álftamýrinni,
Árni, Albert, Ásta,
Alexander og Ingi.
Stefán Lárus Árnason