Morgunblaðið - 17.01.2008, Side 16

16 FIMMTUDAGUR 17. JANÚAR 2008 MORGUNBLAÐIÐ
HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
ÁÆTLAÐUR kostnaður Faxaflóahafna
vegna framkvæmda í ár nemur um 1.200
milljónum króna og er hann fyrst og
fremst vegna þriggja
svæða: Mýrargötu-
svæðisins, Voga-
bakka og Grundar-
tanga.
Á Mýrargötusvæð-
inu í vesturbæ
Reykjavíkur er gert
ráð fyrir íbúðabyggð
á landi sem Faxaflóa-
hafnir eiga en
Reykjavíkurborg sér
um skipulagið. Þar er
verið að móta landið og undirbúa fyrir
sölu á byggingarétti á hluta svæðisins, að
sögn Gísla Gíslasonar, hafnarstjóra Faxa-
flóahafna. Hann bætir við að þá fari
svæðið að taka á sig þá mynd sem sett
hafi verið í deiliskipulag fyrir nokkrum
árum. Þessar framkvæmdir þrengi að
starfsemi Stálsmiðjunar sem á endanum
víki af svæðinu.
Verið er að lengja hafnarbakkann inni
á Vogabakka Samskipamegin. Gísli segir
að þar sé verið að undirbúa að ljúka land-
gerð og landfyllingum, sem hafi verið í
gangi í mörg ár. Með þessum fram-
kvæmdum ljúki landfyllingarverkefnum í
Sundahöfn.
MR á Grundartanga
Á Grundartanga er unnið að landgerð
og lóðagerð. Gísli segir að þar sé verið að
útbúa nokkrar lóðir, meðal annars lóð
sem Mjólkurfélag Reykjavík flytji á úr
Sundahöfn. „Það er liður í að endur-
skipuleggja elsta svæðið í Sundahöfn,“
segir Gísli.
Framkvæmd-
ir fyrir um
1.200 millj-
ónir í ár
Gísli Gíslason
Eftir Steinþór Guðbjartsson
steinthor@mbl.is
ÓREIÐUSKIP í höfnum eru vax-
andi vandamál og hafa Faxaflóa-
hafnir ákveðið að bregðast við
vandanum með ákveðnari hætti en
hingað til, að sögn Gísla Gísla-
sonar, hafnarstjóra Faxaflóa-
hafna.
Gísli segir að í seinni tíð hafi
aukist að kvótalaus skip og bátar
hafi verið skilin eftir í höfnum.
Þegar þessum skipum sé lagt
virðist oft fara saman að þau missi
haffærniskírteini og á þau safnist
vanskil. Í kjölfarið fylgi hirðuleysi
þeirra óþrifnaður og meng-
unarhætta. Því séu þetta ekki sér-
stakir aufúsugestir í höfnum
landsins.
Strangar förgunarreglur
Á undanförnum mánuðum hafa
Faxaflóahafnir unnið markvisst að
því að losna við þessi skip. Gísli
segir að frekar auðvelt sé að losna
við stálskip vegna hás verðs á stáli
og nýlega hafi tekist koma tveim-
ur, stórum skipum í burtu. Annars
vegar hafi skipið Atlas sem áður
hét Odinkova og lá lengi við hafn-
arbakka á Akureyri, verið dregið
til Póllands þar sem það hafi verið
gert upp og þjóni nú sem olíuskip
í eigu Norðmanna. Hins vegar
hafi togarinn Hágangur verið
dreginn til Danmerkur. Verra sé
að eiga við trébáta. Í byrjun des-
ember hafi til dæmis einn trébát-
ur sokkið í Reykjavíkurhöfn og
nokkrir séu á leiðinni á botninn.
Vandamál sé að farga þessum bát-
um vegna strangra reglna. Auk
þess fylgi förgun mikill kostnaður.
Óskað hafi verið eftir svörum frá
umhverfisstofnun um hvað megi
gera við þessa báta og for-
ystumenn Hafnasambands Ís-
lands hafi velt því fyrir sér hvort
ekki sé skynsamlegt að stuðla að
ódýrari förgunaraðferðum frekar
en að láta þessa báta bíða í höfn-
um og enda loks á botninum með
tilheyrandi mengun og óþrifnaði.
Ný stefna Faxaflóahafna felur í
sér að hart verður tekið á eig-
endum óreiðuskipa. Gísli segir að
markvisst verði unnið að því að
losna við skip, sem séu í reiðileysi
í höfnum, hafi ekki haffærn-
iskírteini og séu skuldum hlaðin.
Það verði í fyrsta lagi gert með
kröfutilkynningum um úrbætur
hjá skráðum eigendum. Verði
þeim ekki sinnt verði látið reyna
einhliða á ákvæði hafnarlaga um
aðgerðir hafnarinnar og samhliða
því uppboðsferli hjá þeim sem séu
í vanskilum. „Við munum ekki eira
mönnum sem sitja hérna án að-
gerða,“ segir Gísli Gíslason, hafn-
arstjóri.
Gert að fjarlægja óreiðuskip
Hirðuleysi fylgir
óþrifnaður og
mengunarhætta
Árvakur/RAX
Skip Í höfnun landsins eru nokkur skip sem aldrei láta úr höfn, en bíða þess að verða rifin. Vandamálið hefur
verið að vaxa síðustu ári. Myndin er tekin við Reykjavíkurhöfn en þessir bátar eru í góðu standi.
Í HNOTSKURN
» Faxaflóahafnir sætta sigekki við að menn skilji eftir
skip og báta í reiðileysi í höfn-
unum og boða hertar aðgerðir
til að losna við þessi fley.
» Óskað hafi verið eftir svör-um frá Umhverfisstofnun
um hvað megi gera við þessa
báta og forystumenn Hafna-
sambands Íslands hafi velt því
fyrir sér hvort ekki sé skyn-
samlegt að stuðla að ódýrum
förgunaraðferðum.
FASTEIGNAFÉLAG í eigu for-
svarsmanna kjötvinnslufyrirtækisins
Kjarnafæðis hefur keypt allt húsnæð-
ið þar sem rækjuverksmiðjan Strýta
hefur verið til húsa af Samherja. Ann-
að félag í eigu Kjarnafæðismanna
keypti á dögunum fasteignirnar við
hliðina, þar sem starfsemi kjötvinnsl-
unnar Norðlenska er.
„Eftir kaup okkar á fasteignum
Norðlenska finnst okkur það skipta
okkur miklu máli hvernig svæðið í
kring þróast til framtíðar. Með þess-
um kaupum tryggjum við okkur
stærra landsvæði og við munum þar
af leiðandi hafa meira vægi en ella í
því hvernig svæðið verður mótað,“
sagði Gunnlaugur Eiðsson, aðstoðar-
framkvæmdastjóri Kjarnafæðis, í
samtali við Morgunblaðið í gær.
Það er fasteignafélagið Eyrar-
bakki sem kaupir húsnæði Strýtu af
Samherja en sama félag á Gamla
barnaskólann þar sem fjárfestingar-
bankinn Saga Capital er til húsa.
Hins vegar er það fasteignafélagið
Miðpunktur sem keypti fasteignir
Norðlenska og á einnig húsin þar sem
Kjarnafæði er með starfsemi sína,
bæði á Akureyri og á Svalbarðseyri.
Kjarnafæðismenn fá húsnæði
Strýtu afhent um mitt sumar.
„Við höfum mikla trú á Eyjafjarð-
arsvæðinu, hvort sem er Akureyri,
Svalbarðseyri eða annars staðar og
lítum á þessi kaup sem góðan fjár-
festingarkost,“ sagði Gunnlaugur.
Árvakur/Skapti Hallgrímsson
Eigendur
Kjarnafæðis
kaupa húsin
Eftir Skapta Hallgrímsson
skapti@mbl.is
STUNDUM er sagt að nú til dags
skipti fólk nánast jafnoft um vinnu
og það skiptir um sokka en skemmti-
legar undantekningar eru til frá því.
Einn þeirra sem fékk uppsagnarbréf
frá Strýtu, rækjuvinnslu Samherja á
Akureyri, í fyrradag er Hafþór Jón-
asson sem hefur unnið alla starfs-
ævina á sama stað – í nærri 48 ár.
Hafþór, sem er 63 ára, bjó á Odd-
eyrinni sem strákur og leitaði ekki
langt eftir vinnu; 16 ára að aldri hóf
hann störf í Niðursuðuverksmiðju
KJ á Eyrinni og var þar allt þangað
til fyrirtækið hætti rekstri og hélt
svo áfram á sama stað þegar Sam-
herji hóf verksmiðjurekstur í hús-
næðinu.
„Það er auðvitað hábölvað að
þetta skuli þurfa að fara svona en
aðstæður eru þannig að það er ekki
hægt að eltast við þetta. Maður
verður bara að finna sér aðra vinnu,“
sagði Hafþór þegar Morgunblaðið
spjallaði við hann í gær. Unnið verð-
ur í verksmiðjunni fram að páskum.
Hann segir þá starfsmenn sem
fengu uppsagnarbréf ekki svart-
sýna. „Ég held að atvinnuástandið í
bænum sé alveg í þokkalegu lagi
þannig að menn eru ekkert sér-
staklega óttaslegnir þess vegna. En
það er leiðinlegt að lenda í þessu.“
Hafþór sagði það í sjálfu sér ekki
hafa komið verulega á óvart að
rækjuvinnslunni væri lokað. „Það er
eiginlega búið að liggja í loftinu,
jafnvel í töluverðan tíma, án þess að
menn hafi nokkra staðfestingu haft
um það. Það er búið að loka rækju-
verksmiðjum í tugavís þannig að
menn vissu að hættan var fyrir
hendi en þegar skellurinn kemur er
það samt dálítið áfall.“
Hafþór man tímana tvenna. Þegar
hann hóf störf voru aðallega unnar
sardínur í verksmiðju KJ og hann
fékkst við að reykja þær í gömlum
skúrum við sjávarkambinn. Þá var
verið að byggja hluta húsnæðisins
sem stendur enn í dag og síðar var
það stækkað verulega.
Hann segir ætíð hafa verið gaman
að starfa í vinnslunni, bæði hjá KJ
og síðar Samherja. „Hér voru allt
upp í 150 manns á launaskrá þegar
mest var,“ sagði hann en starfsmenn
nú eru ekki nema rúmlega 30. Þegar
fjölmennast var hjá KJ og umsvifin
mest voru lagðar niður sardínur og
gaffalbitar í stórum stíl. Fyrstu árin
var allt unnið í höndunum og vinnan
óhemjumikil að sögn Hafþórs.
„Maður byrjaði klukkan 5 á morgn-
ana og var til 10 á kvöldin. Það var
auðvelt að losna við vöruna og unnið
eins og hægt var.“
Sardínan var veidd á Pollinum,
skammt frá verksmiðjunni, á bátum
í eigu KJ. „Það var bryggja við verk-
smiðjuna þar sem þessu var landað
og svo pæklað; fiskurinn var svo
ferskur að hann var hreinlega synd-
andi í pæklinum. Síðan var þetta
þrætt upp á teina og sett inn í rey-
kofna og svo lagt niður.“
Hafþór segist hafa fengist við ým-
is verkefni í fyrirtækinu á þessum 48
árum. „Starfið hefur verið fjölbreytt
og yfirleitt mjög skemmtilegt. Enda
er ég búinn að þrauka allan þennan
tíma!“
Hættir eftir 48 ár á sama stað
Árvakur/Skapti Hallgrímsson
Skemmtilegt Hafþór Jónasson: Þegar mest var að gera byrjaði maður 5 að morgni og var að til 10 á kvöldin.
Hafþór Jónasson hef-
ur unnið í sama hús-
næði alla starfsævina
Í HNOTSKURN
»Nokkrir starfsmenn Strýtuhafa verið mjög lengi á sama
stað. Hafþór Jónasson hóf störf í
Niðursuðuverksmiðju KJ 1960,
að minnsta kosti einn hefur verið
á staðnum rúmlega 30 ár og ein-
hverjir yfir 20 ár.
»Unnið verður í rækjuvinnsl-unni Strýtu fram að páskum
en verksmiðjunni þá lokað.
»Mikið hefur breyst á Eyrinnisíðan Hafþór hóf þar störf og
gríðarleg uppbygging átt sér
stað.
»Unnið var á tveimur vöktum íStrýtu allt til ársins 2005.
AKUREYRI