Morgunblaðið - 17.01.2008, Qupperneq 27

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. JANÚAR 2008 27
✝ Valdimar Ragn-ar Jónsson
fæddist á Eskifirði
28. febrúar 1922.
Hann lést á Hrafn-
istu að kvöldi 9. jan-
úar síðastliðins.
Foreldrar hans
voru Jón Valdi-
marsson, f. 4. maí
1891, d. 11. sept-
ember 1946, og
Herdís Kristín Pét-
ursdóttir, f. 18. des-
ember, d. 4. febrúar
1946. Systkini
Valdimars eru Garðar Pétur, f.
1920, d. 2002, kvæntur Elínu
Jónsdóttur, f. 1934, Guðbjörg, f.
1924, gift Steinari Steinarssyni, f.
1926, Hannes Guðni, f. 1927,
kvæntur Ragnheiði Björnsdóttur,
f. 1929, og Grétar kvæntur Gróu
Sigfúsdóttur, f. 1930.
Valdimar kvæntist hinn 17. maí
1944 Áslaugu Þorkelsdóttur, f.
13. september 1923, d. 13. desem-
maður Arnþór Snær Sævarsson.
4) Valdís, f. 22. júlí 1961, gift
Kristjáni Herði Kristinssyni, f.
1960. Valdís eignaðist Jóhannes
Jörundsson 1976 og ólst hann upp
hjá Valdimari og Áslaugu. Valdís
og Kristján eiga saman Hörð
Davíð, f. 1981, Daníel, f. 1983,
sambýliskona Gígja Blöndal Bene-
diktsdóttir, f. 1984, og Valdimar,
f. 1986. 5) Ásdís, f. 8. janúar 1965,
gift Helga Jónssyni, f. 1961. Þau
eiga Kristin, f. 1988, Hafstein, f.
1993, og Jón Bergþór, f. 2000.
Barnabarnabörn Valdimars og
Áslaugar eru átta.
Valdimar hóf starfsferilinn sem
skrifstofuvélaviðgerðarmaður og
fór hann til Bandaríkjanna til að
læra þau fræði. Hann starfaði sem
forstjóri Laugarásbíós frá stofnun
þess en hann var mikill kvik-
myndaáhugamaður og vann við
upptökur á kvikmyndum Lofts
Guðmundssonar. Bróðurparti
starfsævinnar varði Valdimar
innan herbúða Hörpu hf. þar sem
hann var verksmiðjustjóri.
Útför Valdimars fer fram frá
Langholtskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
ber 1986. Hún var
dóttir Þorkels Guð-
mundssonar, f. 1879,
og Kristínar Jóns-
dóttur, f. 1885. Sam-
an áttu þau fimm
börn, þau eru: 1) Jón,
f. 16. júlí 1944,
kvæntur Hafdísi
Arnkelsdóttur, f.
1954. Börn þeirra
eru Magnea Íris, f.
1983, gift Þórði Ey-
dal Magnússyni, f.
1981, og Hjörtur
Freyr, f. 1992. 2)
Herdís Kristín, f. 30. janúar 1947,
gift Jóni Grettissyni, f. 1946. Börn
þeirra eru Hjördís Linda, f. 1965,
Valdimar, f. 1967, sambýliskona
Ragnheiður Hansen. Áslaug Fil-
ippa, f. 1972, sambýlismaður Dag-
bjartur Þórðarson. 3) Bryndís
Margrét, f. 10. september 1952,
gift Ólafi W. Finnssyni, f. 1951.
Þau eiga börnin Ragnar, f. 1975,
og Elísabetu, f. 1977, sambýlis-
Tíminn er undarlegt hjól í tilver-
unni. Dagar, vikur og ár líða með
ótrúlegum hraða og hverfa út eilífð-
ina, en minningarnar af lífsins veg-
um lifa og lýsa eins og stjörnur á
óendanlegum vegum himingeimsins.
Við brottför Valdimars Jónssonar
lifna ótal stjörnur minninganna frá
liðnum dögum, já mörgum löngu
liðnum dögum kunningsskapar og
vináttu.
Valdimar Jónsson var óvenjuleg-
ur maður, sem Guð gaf sérstakar og
sjaldgæfar gáfur og hæfileika til
þess að skilja og skapa marga af
leyndardómum tækni og verkþekk-
ingar.
Eg kynntist Valdimar fyrst í New
York þar sem við dvöldum báðir til
að afla okkur lærdóms og þekkingar
á framandi slóðum. Hann á sviði
leyndardóma véltækni og efnagrein-
inga, en eg á sviði nýrrar tækni á
sviði blaðamennskunnar.
Eftir heimkomuna kom Valdimar
víða við sögu tæknibyltingar, sem
meðal annars þróaðist síðar í nú-
tímaævintýri tölvutækninnar. Á
þessu sviði var Valdimar ótrúlegur
galdramaður sem fann margar
töfralausnir, sem voru fyrir ofan
skilning og hugarflug venjulegs
fólks. Það var eins og Valdimar væri
gæddur einhverjum dulrænum skil-
ingi hugsuða og uppfinningamanna,
sem sjá í gegnum holt og hæðir og
finna svör við flóknustu tæknigátum
tilverunnar.
Sama var upp á teningnum hjá
Valdimar varðandi virkni og sam-
setningu flókinna efnasamsetninga,
sem koma að góðum notkun við að
leysa þrautir og finna lausnir varð-
andi framleiðslu litavara, eins og
málningar.
Eftir að við Valdimar vorum báðir
komnir heim að lokinni Ameríku-
vistinni leið varla svo vika að við
hittumst ekki eða töluðum saman í
síma. Við áttum mörg sameiginleg
áhugamál og skorti ekki fundarefn-
in.
Svo liðu ár og dagar. Við hittumst
öðru hvoru árum saman. En með
breyttum aðstæðum og ímynduðu
annríki fækkaði fundum en kunn-
ingsskapur og vinátta hélst ævin-
lega í undirmeðvitundinni.
Jón sonur Valdimars réðst á sín-
um tíma sem ungur flugmaður til
starfa á fyrstu millilandaflugvélinni,
sem ég annaðist rekstur á. Hann er
búinn mörgum góðum kostum föður
síns og þar eignaðist eg góðan flug-
mann, sem hægt var að treysta til
allra góðra verka.
Fyrir ekki löngu síðan í árum tal-
ið lágu leiðir okkar Jóns af tilviljum
saman aftur, þar sem hann stýrði
vélfáki sínum yfir Atlantshafið. Eg
fékk hjá Jóni símanúmer Valdimars
föður hans og ætlaði alltaf að koma
því verk að ná til hans með hjálp
þeirra fjartækni, sem Valdimar
framdi galdra sína með. Eftir
nokkrar árangurslausar tilraunir og
sambandsleysi dróst þetta á langinn
en tilraunirnar voru aftur komnar á
byrjunarstig, þegar mér birtist
fréttin um andlát míns góða vinar.
Eg gæti svo sem vel búist við því að
Valdimar gæti á öðrum tilverustig-
um fundið duldar tæknileiðir til að
koma á auknu sambandi milli til-
verustiga.
Eg sendi afkomendum Valdimars
og vinum innilegar samúðarkveðjur
og veit að sá sem öllu ræður gefur
þeim stuðning í sorginni
Guðni Þórðarson.
Valdimar R. Jónsson
Mig langar að minn-
ast föðursystur minn-
ar og nöfnu, Sigríðar
Finnsdóttur Tate, sem
lést 10. nóvember sl. en hún hefði
orðið níræð í dag, 17. janúar.
Sigga frænka, eins og hún var
ávallt kölluð, var ein af 11 systkinum
frá Hvilft í Önundarfirði. Eftir nám í
Hjúkrunarkvennaskóla Íslands og
störf heima og í Ameríku, flutti hún
til Bandaríkjanna, enda hafði hún
fundið ástina. Í þá daga var um lang-
an veg að fara og ferðir milli landa
ekki eins algengar og nú er. Mitt lán
var að fá að kynnast þessari frænku
minni er ég var barn að aldri og fór
með fjölskyldu minni til Bandaríkj-
anna er faðir minn fór í framhalds-
nám. Þá var Sigga frænka komin
með fjölskyldu, 3 stráka, David,
Thomas og Richard, sem áhugavert
var að fá að kynnast og þeir okkur,
þó ekki kynnu þeir íslenskuna og við
ekki þeirra mál á þessum tíma, eða
árið 1962. Fjölskylda mín dvaldi hjá
þeim um tíma á leið okkar í annað
fylki og svo aftur á heimleið síðar. Þá
gerðu frændur okkar grín að suður-
ríkjahreim enskunnar okkar. Það
var margt sem var framandi fyrir
okkur systkinin á þessum tíma í
Sigríður Finnsdóttir Tate
✝ Sigríður Finns-dóttir Tate
fæddist á Hvilft í
Önundarfirði 17.
janúar 1918. Hún
lést í Newport News
í Virginia í Banda-
ríkjunum 10. nóv-
ember 2007 og var
hennar minnst þar
16. nóvember.
Bandaríkjunum, sam-
anborið við litla Ísland
og má þar nefna ýmsa
ávexti sem við fengum
í fyrsta sinn hjá Siggu
frænku, góða veðrið,
léttan klæðnaðinn og
margt fleira.
Sigga var einstök
kona, falleg, glaðleg,
réttsýn, dugleg og um-
fram allt mjög fjöl-
skyldurækin, enda
hafa afkomendur
hennar tengst ættjörð
hennar og uppruna
sínum með einstökum hætti. Tom,
miðsonur hennar, kom á unglingsár-
unum til Ísland og bjó hjá minni fjöl-
skyldu og vann á sumrin hjá Hjálm-
ari frænda okkar í Áburðarverk-
smiðjunni í Gufunesi. Þegar ég varð
fullorðin og eignaðist börn og fjöl-
skyldu, kom alltaf pakki frá Siggu
frænku í Ameríku, með sængurgjöf-
um til barna minna. Lífsstarf mitt
varð það sama og nöfnu minnar, eins
og fleiri kvenna í okkar fjölskyldu. Á
seinni árum var hún dugleg að koma
til Íslands og í nokkur skipti með af-
komendur sína, börn, tengdabörn og
barnabörn til að sýna þeim ættjörð-
ina og fara með þau á æskustöðv-
arnar. Önundarfjörður var þeirra
staður. Barnabörnin kölluðu hana
alltaf „ömmu“ á íslensku og hélt hún
sérstaka Íslendingadaga fyrir fjöl-
skylduna á heimili sínu. Eiginmann
sinn, David Bramblett Tate verk-
fræðing, missti hún árið 1997.
Stórt ættarmót var haldið fyrir
vestan sumarið 2004 og kom þá stór
hópur með henni. Síðasta ferðin
hennar heim til Íslands var á aðvent-
unni 2006 og komu þá tveir synir
hennar með henni og var það tilefni
endurfunda við marga úr stórum
hópi frændfólksins frá Hvilft. Jóla-
kortin með fallegu rithöndinni
gleymast ekki. Ég minnist hennar
með hlýhug og virðingu. Missir fjöl-
skyldu hennar er mikill og ég sakna
hennar.
Sigríður Jóhannsdóttir.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
HULDA BJÖRNSDÓTTIR,
Gnúpi,
Grindavík,
sem lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
12. janúar, verður jarðsungin frá Grindavíkurkirkju
laugardaginn 19. janúar kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
Þeim sem vilja minnast hinnar látnu er bent á Björgunarsveitina
Þorbjörn í Grindavík.
Tómas Þorvaldsson,
Eiríkur Tómasson, Katrín Sigurðardóttir,
Gunnar Tómasson, Rut Óskarsdóttir,
Stefán Þorvaldur Tómasson, Erla Jóhannsdóttir,
Gerður Sigríður Tómasdóttir, Jón Emil Halldórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
KRISTJANA E. VIGFÚSDÓTTIR,
Hvammi,
Húsavík,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 15. janúar.
Guðbjartur V. Þormóðsson, Auður Guðjónsdóttir,
Leifur Kr. Þormóðsson, María Aðalsteinsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
KRISTÍN ÞÓRLINDSDÓTTIR,
Sigtúni,
Fáskrúðsfirði,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu, Neskaupstað,
þriðjudaginn að morgni 15. janúar.
Útförin auglýst síðar.
Skafti Þóroddsson,
Högni Skaftason, Ingeborg Eide,
Atli Skaftason, Jóna Bára Jakobsdóttir,
Gunnþóra Skaftadóttir, Sveinbjörn Sveinbjörnsson,
Erla Skaftadóttir, Sveinn Sigurjónsson,
Magnús Hafsteinn Skaftason, Sigríður Garðarsdóttir,
Kristján Skaftason, Hafrún Traustadóttir,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÓLÖF F. ÞÓR,
Sóltúni 5,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi laugar-
daginn 5. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Jón Þór Gunnarsson, Sigríður Ólafsdóttir,
Gróa Gunnarsdóttir, Pétur Jóhannesson,
Gunnar Gunnarsson, Valva Árnadóttir,
Jóhanna Gunnarsdóttir, Pétur Ásgeirsson
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og
amma,
MARÍA K. GUNNÞÓRSDÓTTIR,
Selnesi, Breiðdalsvík,
Reykási 33,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtu-
daginn 10. janúar.
Útför hennar fer fram frá Heydalakirku í Breiðdal
föstudaginn 18. janúar kl. 14.00.
Garðar Þorgrímsson,
Oddný Garðarsdóttir, Yngvi Sigurgeirsson,
Hilmar Garðarsson, Arnhildur Arnaldsdóttir,
Sigríður Garðarsdóttir, Hafsteinn Sveinsson,
Hlynur Garðarsson, Svanhildur Freysteinsdóttir,
Vignir Garðarsson,
Ríkarður Garðarsson, Ada Subocz,
Hilda Karen Garðarsdóttir
og barnabörn.
✝
Móðir mín, amma og langamma,
ELISABETH VILHJÁLMSSON,
verður jarðsungin frá Landakotskirkju þriðjudaginn
22. janúar kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á styrktar-
sjóð Sjálfsbjargar og ÍFR.
Guðrún Pedersen
og aðstandendur.