Morgunblaðið - 03.04.2008, Síða 15

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. APRÍL 2008 15
MENNING
MONIKA Abendroth verður
gestur Antoniu Hevesi á há-
degistónleikum Hafnarborgar í
dag. Tónleikarnir standa í um
hálfa klukkustund og eru tæki-
færi fyrir fólk til að njóta góðr-
ar tónlistar í hádegishléi. Tón-
leikarnir eru í boði Hafnar-
borgar, enginn aðgangseyrir
og öllum opnir á meðan hús-
rúm leyfir. Sjaldan heyrist í
hörpu og píanói saman á tónleikum og er Monika
eini hljóðfæraleikarinn sem er gestur Antoniu í
vetur. Í eigin útsetningum á ljúflingslögum úr
ýmsum áttum stilla þær saman strengi sína á
slaghörpu og hörpu.
Tónlist
Slagharpa og harpa
í Hafnarborg í dag
Monika Abendroth
TRÍÓTÓ heitir sveitin
sem leikur í djass-
klúbbnum Múlanum á
Domo í kvöld kl. 21.
Hana skipa þeir Óskar
Guðjónsson saxófónleik-
ari, Ómar Guðjónsson
gítarleikari og Tómas R.
Einarsson bassaleikari
en þremenningarnir munu einnig grípa í ýmis
slagverkshljóðfæri. Lögin eru flest eftir þá félaga
en nokkur úr smiðju annarra tónskálda. Þótt tón-
listarmennirnir hafi spilað saman í mörg ár, bæði
hér og erlendis, er þetta í fyrsta sinn sem Tríótó
heldur almenna tónleika í Reykjavík. Það kostar
þúsund kall inn en fimm hundruð fyrir nema.
Tónlist
Tríótó vígir
Reykjavík í kvöld
Tríótó
BANDARÍSKI píanóleikarinn
Robert Levin leikur píanó-
konsert nr. 3 eftir Beethoven á
tónleikum Sinfóníuhljóm-
sveitar Íslands í kvöld kl. 19.30
undir stjórn Carlosar Kalmar.
Í frétt frá hljómsveitinni segir:
„Verkið er eitt af stórvirkjum
Beethovens þar sem segja má
að hann birtist sem fullþroska
konsertasmiður með eigin stíl
og tónmál, afgerandi og tilfinningaþrungið verk
sem hann samdi í eftirlætistóntegund sinni,
c-moll.“ Hljómsveitin leikur líka Ótelló, forleik
eftir Dvorák og tónaljóðið Don Kíkóta eftir Rich-
ard Strauss.
Tónlist
Robert Levin með
Sinfóníunni í kvöld
Robert Levin
Ég var svo lánsöm að alast upp ofan ísagnabrunni,“ sagði Kristín Steinsdóttirrithöfundur í þakkarávarpi sínu í gær,
þegar hún tók við Sögusteininum, barna-
bókaverðlaunum Ibby og Glitnis. Vigdís Finn-
bogadóttir afhenti verðlaunin við hátíðlega at-
höfn í Ljósmyndasafni Reykjavíkur. Fram kom
að það hefði verið einróma álit valnefndar, sem
skipuð var Önnu Heiðu Pálsdóttur bókmennta-
fræðingi, Ármanni Jakobssyni bókmenntafræð-
ingi og Rögnu Sigurðardóttur, myndlistarkonu
og rithöfundi, að Kristín Steinsdóttir skyldi
hljóta verðlaunin að þessu sinni. Í greinargerð
valnefndar sagði meðal annars:
„Kristín Steinsdóttir hefur verið einn af af-
kastamestu barnabókahöfundum þjóðarinnar í
tvo áratugi og bækur hennar hafa notið mikillar
hylli bæði lesenda og gagnrýnenda. […] Með
skrifum sínum hefur hún í senn lyft íslenskum
barnabókmenntum og vakið athygli umheims-
ins á þeim.“
Auk verðlaunafjárins fékk Kristín til eignar
fallegan verðlaunagrip hannaðan af Önnu Þóru
Árnadóttur, grafískum hönnuði, sem einnig
hannaði merki Sögusteinsins.
Í maríuerluhreiðri í maí
Kristín segir að Sögusteinninn hafi einmitt
orðið útgangspunktur þakkarávarpsins.
„Það er skemmtilegt að verðlaunin skuli
heita Sögusteinninn. Samkvæmt þjóðtrúnni
finnst hann í maríuerluhreiðri í maí. Maður á að
taka hann úr hreiðrinu og bera hann í blóð-
ugum hálsklút. Þá getur maður lagt hann við
eyrað á sér, og hann segir manni allt sem mað-
ur vill vita. Það er ekki slæmt að eiga slíkan
stein. Sögusteinn sem verðlaunahafinn fær
kemur frá Álfasteini á Borgarfirði eystra, og ég
er Austfirðingur eins og hann. Mér finnst gam-
an að draga líkindi af því. Ég ber ekki sögu-
steininn við eyrað, heldur var ég svo lánsöm að
alast upp í sögubrunni fyrir austan. Mamma
sagði okkur stanslaust sögur, og hún sagði þær
með réttum þögnum, endurtekningum og
áherslum, þannig að maður var alltaf jafn
spenntur, þótt maður hefði heyrt sögurnar þús-
und sinnum,“ sagði Kristín. „Þegar ég lít til
baka er það meðal annars þetta sem hefur gert
mig að rithöfundi.“
Kristín Steinsdóttir fær Sögusteininn, barnabókaverðlaun IBBY og Glitnis
Í HNOTSKURN
» Kristín Steinsdóttir hefur verið rithöf-undur að aðalstarfi frá árinu 1988.
» Bók hennar Á eigin vegum var í fyrra til-nefnd til Bókmenntaverðlauna Norður-
landaráðs.
Á BORÐI Kristínar nú eru tvö handrit; annað að barnabók sem hún byrjaði að skrifa fyrir níu árum,
og hitt að skáldsögu fyrir fullorðna sem hún byrjaði að skrifa fyrir um fimm, sex árum. „Ég skrifa
þetta á víxl, og hleypi öðru að inn á milli. En verðlaunin kveikja aftur á barnabókahöfundinum og ég
fer bráðum til Barcelona í nokkrar vikur og tek barnabókarhandritið með mér þangað,“ segir Kristín
sem hér sést ásamt frú Vigdísi Finnbogadóttur og Má Mássyni formanni menningarsjóðs Glitnis.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Kveikt á barnabókahöfundinum
ÍSLENSKA listakonan Sara Riel
sýnir verk sín um þessar mundir í
kínversk-evrópsku listamiðstöðinni
í Xiamen í Kína. Öll verkin eru ný
af nálinni og ber
sýningin yf-
irskriftina Made
in China.
Verk Söru
hafa vakið at-
hygli ytra og
þykir sérstakt
hvernig hún býr
til einstök verk
úr fjölda-
framleiddum
hlutum. Á sýningunni eru innsetn-
ingar, málverk, ljósmynd og 700
boðskort á sýninguna sem voru
handgerð hvert og eitt og send til
gesta úti um allan heim.
Sýningin er einskonar rannsókn
listakonunnar á skynjun sinni í nýju
umhverfi; á innri kenndum sem
fylgja því að vera á ókunnugum
stað. Hún leitar áhrifa í heiminn
umhverfis sig, kannar ókunnar
slóðir án væntinga og beygir
spennt fyrir næsta horn í fullkomnu
trausti til þess óvænta. Á sama tíma
upplifir hún sjálfa sig einangraða
og framandi í þessu fjölmennasta
landi heims, vegna þess að hún skil-
ur ekki mál innfæddra. Hún skoðar
hug sinn gaumgæfilega undir þess-
um kringumstæðum.
Önnur áhrif sækir hún í tai chi og
kennarann Yang sem talar um mik-
ilvægi flæðisins og minnir á að hvítt
býr í svörtu og svart í hvítu, yang
og yin.
Verk Söru eru sjónræn brot úr
þessum veruleika sem miða að því
að vekja tilfinningu með áhorfand-
anum um hverful augnablik.
Sara Riel
sýnir í Kína
Kannar framandi slóðir
Sara Riel
Morgunblaðið/Billi
Boðskort Eitt boðskortanna 700
sem Sara bjó til og sendi á gesti.
Eftir Einar Fal Ingólfsson
efi@mbl.is
ANGUS Fairhurst, einn bresku
listamannanna í hópnum sem kall-
aður hefur verið YBA, „Young Brit-
ish Artists“, fannst um helgina lát-
inn í Skotlandi, 41 árs að aldri.
Samkvæmt fréttum í Bretlandi féll
hann fyrir eigin hendi.
Fairhurst var einn af hinum 16
nemendum Goldsmith College sem
árið 1988 tóku þátt í sýningunni
Freeze, þar sem Damien Hirst var
driffjöðurin. Í kjölfarið urðu margir
listamannanna úr hópnum mjög
þekktir og hefur frægðarsól þeirra
haldið áfram að rísa. Þar á meðal
eru, auks Hirsts, þau Sarah Lucas
og Gary Hume.
Angus Fairhurst tók árið 2000
þátt í sýningu í Nýlistasafninu, í til-
efni af því að Reykjavík var ein af
menningarborgum Evrópu. Ásamt
honum sýndu þrjú önnur úr þess-
um svokallaða YBA-hópi, þau
Lucas, Gillian Wearing og Michael
Landy.
Einmana fólk í sínu horni
Ofanritaður ræddi við Fairhurst
og félaga yfir morgunkaffi á Gráa
kettinum einn ágústdag sumarið
2000. Fairhurst kom fyrir sjónir
sem hæglátur maður, sem vildi þó
koma því á framfæri að hann hefði
skemmt sér vel í Reykjavík. Hann
sagði list snúast um samskipti, að
koma hugmyndum listamannanna
út á meðal fólksins. „Dags daglega
erum við listamennirnir ekkert
annað en einmana fólk sem situr
hvert í sínu horni og er eitthvað að
krabba.“
Í umfjöllun breskra blaða um
Fairhurst segir að hann hafi ekki
gengist upp í eða notið athyglinnar
eins og sumir kollegar hans, og hafi
ef til vill ekki orðið eins frægur og
þeir fyrir vikið. Hann er hvað
þekktastur fyrir bronsskúlptúra en
vann í ýmsa miðla. Stephen Deuch-
ar, forstöðumaður Tate Britain,
segir að hann hafi verið frábærlega
hugmyndaríkur, fyndinn og ögrandi
listamaður.
„Fairhurst veitti eigin hæfi-
leikum alltaf viðnám en af lista-
mönnum sinnar kynslóðar skapaði
hann einhver mest hrífandi og hug-
myndaríkustu verkin,“ segir sir
Nicholas Serota, forstöðumaður
Tate.
Síðustu einkasýningu Fairhursts,
í Sadie Coles-galleríinu í London,
lauk daginn sem hann lést.
Angus Fairhurst, úr upphaflega YBA-hópnum, fannst látinn
Sagður hafa veitt eigin
hæfileikum viðnám
Á Hverfisgötu Angus Fairhurst, til hægri, og félagar hans sem sýndu í
Nýlistasafninu árið 2000, þau Lucas, Landy og Wearing.
Morgunblaðið/Einar Falur
Sögurnar gerðu mig að rithöfundi