Morgunblaðið - 03.04.2008, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. APRÍL 2008 23
að senda
íla á vett-
öðvum en
erið stað-
að hægt
ð og mót-
þyrfti að
eingöngu
koma sem
vettvang
á þurfi að
halda en ekki sé hægt að flytja
sjúkling á mótorhjóli. Eins séu
meiri kröfur gerðar til starfsmanns
slökkviliðs hjá neyðarlínu þess efn-
is að hann fylgist sérstaklega vel
með stöðu mála hverju sinni, hvar
sé stíflað og hvar ekki, svo auð-
veldara sé að velja leiðir. Þegar vit-
að hafi verið af mótmælunum í
tíma hafi verið reynt að halda
mönnum á næturvakt eftir og fá
menn á dagvakt fyrr inn. Hingað
til hafi mótmælin ekki haft alvar-
legar afleiðingar fyrir slasaða og
sjúka en sannarlega hafi þau riðlað
mörgu. Bílar hafi komist í útköll en
stundum hafi tekið langan tíma að
komast með sjúklinga frá vettvangi
inn á sjúkrahús og fella hafi þurft
niður flutninga á milli sjúkrahúsa.
Það hafi þá tafið rannsóknir en enn
hafi enginn látist. Hins vegar verði
mótmælendur að gera sér grein
fyrir því að stofnæðarnar séu líf-
æðar sjúkraflutningamanna og íbú-
anna á svæðinu og teppist þær
þegar mikið liggi við sé voðinn vís.
Hætta sé á að hjálpin berist of
seint og viðkomandi sé hreinlega
látinn þegar komið sé á staðinn. Í
því sambandi nefnir hann að fái
menn hjartaáfall geti batahorfur
minnkað um 7-10% á hverri mínútu
sem líður áður en aðstoð berst. Líf-
ið geti því verið fljótt að fjara út.
Brot á lögum
Guðbrandur Sigurðsson, aðal-
varðstjóri í umferðadeild, segir að
það sé ólíðandi að borgin sé tekin í
gíslingu dag eftir dag. Hann bendir
á að aðgerðir bílstjóranna séu brot
á lögreglusamþykkt, lögreglulög-
um, umferðarlögum og 168. grein
hegningarlaganna, þar sem öryggi
á alfaraleiðum og almenningi sé
stofnað í hættu, en við brotum á
henni liggur allt að sex ára fang-
elsi.
gna aðgerðanna
ur fallið niður og rannsóknir hafa tafist fyrir
ex ára fangelsi fyrir brot á hegningarlögum
Morgunblaðið/Júlíus
uðu helstu umferðaræðinni í gegnum Kópavog.
Veistu hvað þú ert að geradrengur? Vekja migklukkan hálfsex ápáskadagsmorgni!“
Svona hljómaði röddin í neyð-
arsímanum hjá TM þegar dreng-
urinn tilkynnti að pabbi hans væri
axlar- og mjaðmargrindarbrotinn
og hann þyrfti á aðstoð að halda.
Er þetta ekki dásamlegt svar
frá TM (Tryggingamiðstöðinni),
sem auglýsir allan ársins hring:
„Neyðarsíminn opinn allan sólar-
hringinn“?
Ég er einn af þeim sem tryggi
allt mitt hjá TM og er búinn að
gera svo lengi sem ég man. TM
auglýsir mikið í blöðum og sjón-
varpi. Þessar auglýsingar hafa tal-
ið mér trú um og sjálfsagt mörg-
um öðrum að við værum hjá besta
tryggingafélagi í heimi.
Landsbanki Íslands kynnti fyrir
mér gullkort VISA fyrir nokkrum
árum og sl. haust svokallað plat-
ínukort.
Ég fékk hálftíma fyrirlestur um
gæði kortsins: „Þú ert tryggður í
bak og fyrir; þú hefur aðgang að
persónulegri og lipurri þjónustu
VISA allan sólarhringinn; við
kappkostum að svara almennum
fyrirspurnum og aðstoða þig
vegna ferðatrygginga og tjóna,
fljótt og örugglega.“ Svo mörg
voru þau orð.
Svo gerist það að ég þarf því
miður að ónáða tryggingafélögin
og á aðeins sex dögum hrynur allt
mitt mikla traust á þeim og ég
upplifi að ekki eitt orð af fyr-
irheitum VISA og TM fær staðist.
Nú þegar ég horfi á auglýsingar
frá TM verður mér hálfflökurt.
Atburðarásin
Þriðjudaginn 18. mars sl. varð
ég fyrir því óláni að brjóta mjaðm-
argrindina og axlarbrjóta mig á
skíðum á Ítalíu. Það var kannski
ekki alslæmt í sjálfu sér, en það
sem verra var – ég var óferðafær.
Ég var strax spurður um trygg-
ingar, ég bar mig vel, taldi mig
vera í góðum málum. Því miður
átti annað eftir að koma á daginn.
Strax var haft samband heim
við TM og VISA. Svörin voru
stutt: „Hafðu samband við SOS í
Danmörku. Þeir sjá alfarið um
okkar mál.“ (Lesa mátti milli lín-
anna að þeim kæmi þetta ekkert
við og jafnvel: „Láttu okkur í
friði.“).
Þá fyrst hófst martöðin fyrir al-
vöru: Samskiptin við SOS VISA í
Danmörku voru með ólíkindum.
Þriðjudaginn 18. mars fær SOS
læknaskýrsluna með faxi eins og
óskað var eftir.
Miðvikudagsmorgun 19. mars
er aftur haft samband við SOS og
þeim sagt að ég geti ekki gengið.
Þeir hringja af og til og láta vita
að það sé mikið að gera og allt taki
sinn tíma.
Á fimmtudagsmorgni, þann 20.
mars, hringja þeir og tillkynna að
málið mitt sé komið í ferli! Það tók
þá sem sagt 36 tíma að byrja að
vinna í mínum málum. Um hádegi
á fimmtudegi er mér farið að leið-
ast þófið og hringi heim í VISA.
Svarið var einfalt: „Þeir í Dan-
mörku sjá alfarið um þessi mál.“
Ég bað um að fá að tala við ein-
hvern sem réði einhverju. Það var
ekki hægt. Þá spurði ég hvort TM
væri ekki með neyðarlínu. Svarið
var: „Nei. Hafðu samband við þá á
þriðjudaginn“ (25. mars!). Sá sem
sat fyrir svörum á neyðarlínu
VISA vissi ekki að TM er með
neyðarlínu! Þetta er nú öll sam-
vinnan á milli TM og VISA.
Á fimmtudagskveldi hringdi
sonur minn í VISA og ítrekaði að
við þyrftum að yfirgefa hótelið á
laugardagsmorgni kl.10, svo tím-
inn væri orðinn naumur.
Á föstudegi þann 21. mars
hringja þeir frá SOS í Danmörku
og segjast ekki fá pláss fyrir
sjúkrabörur í neinni vél fyrr en
um miðja næstu viku. Þeir spyrja
mig því hvort ég treysti mér til að
fara akandi upp til München,
fljúga þaðan til Kaupmannahafnar
og svo heim. Ég sagði þeim að ég
ætti víst engra kosta völ. SOS
kvaðst ætla að panta fyrir mig
sæti á fyrsta farrými í báðum vél-
unum, svo að vel færi um mig og
ég var afar þakklátur
fyrir það.
Svo heppilega vildi
til að við vorum þrenn
hjón saman í þessari
ferð, með níu manna
bíl. Búið var eins vel
um mig og unnt var í
bílnum og fengið leyfi
frá lækni á Íslandi til
að tvöfalda verkja-
stillandi lyfja-
skammtinn.
Ferðin til München
gekk vel, þótt ég vissi
varla í þennan heim
né annan á leiðinni.
Þegar félagar mín-
ir voru búnir að
koma mér fyrir í
rúmi á hótelinu
hringdu þeir frá SOS
í Danmörku og upp-
lýstu okkur um að
fullbókað væri í báð-
ar vélarnar og ég
yrði því að dvelja á
hótelinu til þriðju-
dags (25. mars) eða
jafnvel miðvikudags
(26. mars). Þegar þetta var, voru
liðnir fjórir sólarhringar frá því
að ég slasaði mig. Ég sagði þeim
að ekki kæmi til greina að bíða.
Ég ætti bókaðan miða heim á
sunnudeginum 23. mars og heim
færi ég þann dag.
Þá fékk ég langan fyrirlestur
um að ef ég gerði það, þá væri ég
ekki á þeirra ábyrgð lengur.
Það er gott fyrir TM og VISA
að geta skýlt sér á bak við SOS í
Danmörku, sem gerir ekkert ann-
að en að tefja fyrir því að sjúkling-
urinn komist undir læknishendur
og er auðsjáanlega búið að sér-
hæfa sig í þeim vinnubrögðum.
Þar sem ég lá bjargarlaus í
rúminu á hótelherbergi í Þýska-
landi, fannst mér ég vera eins og
slitin ferðataska og trygginga-
félögunum góðu væri nákvæmlega
sama hversu lengi ég lægi þarna í
útlöndum, axlar- og mjaðm-
argrindarbrotinn.
Sagan er ekki öll enn, því þegar
við komum upp á flugvöll á páska-
sunnudag kom á daginn að vélin
til Kaupmannahafnar var alls ekki
full. Það var raunar nóg pláss og í
Kaupmannahöfn urðum við al-
gjörlega orðlaus á ný þegar flug-
freyjan sagði okkur að það væru
20 sæti laus og aðeins búið að selja
í tvö sæti á Saga farrými.
Við áttum ekki aukatekið orð,
litum hvert á annað og spurðum:
Hvað er í gangi?
Á báðum flugvöllum var ég ým-
ist keyrður í hjólastól eða borinn á
börum og þar komu engin trygg-
ingafélög við sögu. SOS er í Dan-
mörku. Maður hefði haldið að það
hefði staðið þeim nær að annast
sjúklinginn á heimavelli.
Toppurinn
á ísjakanum
Ég var í stöðugu sambandi við
strákana mína heima á Íslandi.
Þeir höfðu aðeins meiri samúð
með kallinum, heldur en VISA,
TM og SOS í Danmörku. Einn
sonur minn vaknaði snemma á
páskadagsmorgun, með áhyggjur
af pabba gamla. Hann fór á netið
til að athuga hvort einhvers staðar
væri laust pláss, þannig að það
yrði rýmra fyrir sjúklinginn.
Hann fór m.a. inn á flugnúmer
mitt München – Kaupmannahöfn
og Kaupmannahöfn – Keflavík.
Hann rak í rogastans þegar hann
sá að það var fullt af lausum sæt-
um á fyrsta farrými í báðum vél-
um.
Hann stóð frammi fyrir því að
panta og borga með eigin VISA
korti eða hringja í neyðarlínu TM.
Hann eins og svo margir hefur
ekki góða reynslu af trygginga-
félögum svo hann valdi þá leið að
hringja í neyðarnúmer VISA.
Hann spurði hvort hann mætti
ekki panta miðann og
VISA myndi svo
borga honum mið-
ann. Svarið var ein-
falt nei. Þá bað hann
um að fá að tala við
einhvern ábyrgan.
Nei, það mátti ekki
ónáða þá sem ein-
hverju ráða. VISA
benti honum á að tala
við TM og gaf honum
upp neyðarnúmer
hjá þeim.
Drengurinn hring-
ir í TM og þegar
hann var búinn að
bera upp erindið var
svarað með þessari
endemis spurningu:
„Veistu hvað þú ert
að gera drengur? Þú
ert að vekja mig
klukkan hálfsex á
páskadagsmorgni!“
Lesandi góður, svona
svarar neyðarsíminn
hjá TM. Láttu þér
ekki bregða.
Ég spyr mig, hvað
þarf maður að vera mikið slasaður
til þess að mega ónáða neyðarlín-
una hjá TM og VISA? það stendur
sjálfsagt í smáa letrinu. Þessi
setning: „Veistu hvað þú ert að
gera drengur?“ segir allt sem
segja þarf um gæði þjónustu TM.
Að lenda í þessu slysi er ekkert
annað en smá óhapp, ég verð bú-
inn að gleyma meiðslunum áður
en ég veit af. En að láta ekki eitt
heldur tvö tryggingafélög teyma
mig tvíbrotinn á asnaeyrunum dag
eftir dag í sex daga samfleytt, er
ófyrirgefanlegt. Mér segir svo
hugur, að ég sé ekki sá fyrsti sem
fær slíka meðferð.
Ég tel skyldu mín að aðvara
saklaust fólk, því ég veit að það
eru fjölmargir eins og ég sem
halda að allt sé í góðu lagi en svo
þegar loksins á reynir er þetta allt
eitt sjónarspil.
Nú er liðin rúm vika síðan ég
kom til landsins. Í einfeldni minni
hélt ég að það færi eitthvað ferli í
gang hjá tryggingafélögunum við
slíkar aðstæður. Að þeir myndu
kannski fylgjast með hinum slas-
aða, hvar hann væri og hvernig
honum hefði reitt af.
Ég hef ekki heyrt frá þeim
aukatekið orð.
Trygging er nauðsyn en að
lenda í svikahröppum sem auglýsa
vöru daglega í fjölmiðlum sem er
alls ekki á boðstólum er ekkert
grín. Hver verða viðbrögð þeirra
sem í þessu lenda? Sennilega
standa ekki margir kostir til boða.
Er málsókn á hendur VISA,
stærsta greiðslukortafyrirtæki
landsins og Tryggingamiðstöðinni
möguleiki? Það er varla fýsilegur
kostur. Að hætta viðskiptum við
TM og VISA er augljós kostur en
það eitt og sér breytir engu.
Hins vegar hef ég haft spurnir
af því að þessi reynslusaga mín er
ekkert einsdæmi.
Ég skora því á alla þá sem hafa
lent í einhverju svipuðu þessu og
þá sem hugsanlega eiga eftir að
lenda í slíku að láta í sér heyra og
taka þessu ekki þegjandi og
hljóðalaust.
Erum við neytendur berskjald-
aðir fyrir óprúttnum svikahröpp-
um sem skýla sér á bak við stór-
fyrirtæki sem hafa ráðandi
markaðsstöðu? Svo má ekki vera.
Ertu tryggður
hjá VISA og TM?
Eftir Anton Bjarnason
Anton Bjarnason
»Neyðarsím-
svarinn hjá
TM: „Veistu
hvað þú ert að
gera drengur?
Vekja mig
klukkan hálfsex
á páskadags-
morgni!“
Höfundur er íþróttakennari.
H. Haarde forsætisráðherra segir eðli-
ð ríki sem sækja um aðild að Atlants-
andalaginu og uppfylla skilyrði fái aðild
ndalaginu. Ef eitt tiltekið ríki geti haft
á hvort önnur ríki fái að gerast aðilar
tó væri bandalagið að senda röng skila-
kilaboð um að búið sé að skipta Evrópu
aríki.
reiningur er á leiðtogafundi Nató um
Úkraína og Georgía fái aðild að um-
rferli bandalagsins. Geir segir að ís-
stjórnvöld styðji að skref verði tekin í
aðild þessara tveggja ríkja að Nató.
ð munum fylgja meirihlutanum í því
g stuðla að sammæli innan Nató. Það
iptar skoðanir um þetta innan banda-
s. Auðvitað væri eðlilegt að ríki sem
llir öll skilyrði og óskar sjálft eftir því
nga inn í bandalagið væri boðið velkom-
það eru nokkur álitaefni um hvort lönd-
fylli skilyrðin með tilliti til lýðræðis-
ar og umbóta innanlands. Í rauninni er
erið að tala um eitt þrep í viðbót í átt að
vegna þess að svona aðildaráætlun sem
er talað um er ferli sem getur tekið
ár.“
r segir að aðildarferlið hafi tekið sex ár
róatíu og Albanía og Makedónía hafi
í þessu ferli í níu ár. Þó að samþykkt
á fundinum að hefja aðildarferli Úkr-
g Georgíu muni mörg ár líða áður en
n verði fullgild aðildarríki.
r segir líklegt að það verði talsverður
ngur um málið á fundinum. „Ef það
ekki samkomulag nær þetta ekki fram
nga.“
r var spurður hvort það væru ekki vafa-
kilaboð til ríkjanna að hafna ósk land-
um að gerast aðilar. „Það er varasamt
a út þau skilaboð að það sé búið að
Evrópu upp í áhrifasvæði þar sem eitt
ð ríki geti haft áhrif á hvort önnur ríki
aðilar að svona bandalagi.“
r segir að það sé ekki fullreynt hvort
áist samkomulag á fundinum. Pútín
i Rússlands mæti á fundinn og sömu-
forseti Úkraínu. „Lönd þurfa að leggja
rt á sig til að geta orðið aðilar að
tshafsbandalaginu. Í Albaníu hefur t.d.
r stað heilmikill umbótaferill innan-
til þess að uppfylla lágmarksskilyrði
nd þurfa að uppfylla til að geta kallast
u lýðræðisríki.“
Reynir á samstöðu innan Nató
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir utanríkisráð-
herra sagði að aðildarumsókn Úkraínu og
Georgíu reyndi talsvert á samstöðu innan
Nató. „Það verður áhugavert að sjá hvernig
þessi mál verða leyst á fundinum vegna þess
að Bush forseti Bandaríkjanna er búinn að
vera í Úkraínu og gefa út nokkuð afdráttar-
lausar yfirlýsingar um að Úkraína eigi að
verða hluti af Nató. Það hafa einnig komið
nokkuð afdráttarlausar yfirlýsingar frá Ang-
elu Merkel, kanslara Þýskalands, um að hún
telji þetta ekki tímabært þó að allir séu sam-
mála um að bæði Úkraína og Georgía eigi
fullt erindi inn í Nató. Það er greinilegt að
það sem vakir fyrir Þjóðverjum núna er að
þeir telja ekki ráðlegt að ögra Rússum meira
en orðið er með viðurkenningunni á Kosovo.“
Ingibjörg Sólrún sagði að íslensk stjórn-
völd myndu leggja áherslu á að stuðla að því
að lausn fengist í þessu máli og styðja að
Úkraína og Georgía gætu hafið aðildarferlið
ef samstaða væri um að stíga slíkt skref. Hún
tók fram að jafnvel þó að ekki næðist sam-
staða á fundinum mætti alls ekki líta svo á að
umsókn landanna hefði verið hafnað. Málið
yrði áfram til umræðu innan Nató.
Málefni Afganistans verða eitt af aðalmál-
efnum Nató-fundarins. Ingibjörg Sólrún
sagði liggja fyrir að Frakkar ætluðu að fjölga
hermönnum í Afganistan, það yrði að koma í
ljós hvort fleiri þjóðir myndu fylgja í kjölfar-
ið. „Á fundinum verður væntanlega gefin út
yfirlýsing um að menn séu staðráðnir í því að
hopa ekki frá Afganistan. Það er í sjálfu sér
merkilegt að þennan leiðtogafund Nató situr
Ban Ki-Moon, framkvæmdastjóri Sameinuðu
þjóðanna, en það mun vera í fyrsta skipti sem
framkvæmdastjóri SÞ situr leiðtogafund
Nató. Það er vegna þess að þetta mál er á for-
ræði Sameinuðu þjóðanna og ISAF.“
Ingibjörg
Sólrún Gísladóttir
Fái aðild að upp-
ylltum skilyrðum
Geir H.
Haarde