Morgunblaðið - 05.04.2008, Síða 6

6 LAUGARDAGUR 5. APRÍL 2008 MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Allir velkomnir!
Tölum saman
Laugardagsfundur í Valhöll kl. 10:30
Sjávarútvegs- og landbúnaðarmál
Einar K. Guðfinnsson, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra,
ræðir um sjávarútvegs- og landbúnaðarmál og horfur
í stjórnmálunum á laugardagsfundi í Valhöll 5. apríl.
Málfundafélagið Óðinn
og Sjálfstæðisflokkurinn
standa fyrir fundinum
sem hefst kl. 10:30.
Fundarstjóri er Theodór Bender,
formaður Óðins.
Kaffi og meðlæti í boði.
Þ
ví sem manni er trúað fyrir,
því er manni trúað fyrir,“
sagði Guðrún Jónsdóttir,
vinnukona í Mosfellsdal,
þegar hún var spurð um
brauðið sem hún borðaði ekki.
Guðrún hafði farið að sækja pottbrauð
úr seyðslu í hverasandi en villtist sem
kunnugt er í þoku á leiðinni heim og ráf-
aði um í þrjá sólarhringa, týnd og tröll-
um gefin á heiðinni. Guðrún drakk rign-
ingarvatn til að halda í sér næringu en
snerti ekki á 6 punda brauðinu sem hún
bar í tréskjólunni, það var ekki hennar.
„Held maður þurfi ekki einlægt að vera
að éta, sagði konan. Það er ósiður.“
Einhverjir vilja túlka söguna af Guð-
rúnu sem merki um blinda hús-
bóndahollustu en ég vil túlka hana sem
sögu af siðferðilegum styrk. Það er ekki
öllum gefið að bera virðingu fyrir skyld-
um sínum, og það er ekki öllum gefið að
vera trú því sem þeim er trúað fyrir.
„Getur nokkur nokkurn tíma verið
nokkrum trúr nema sjálfum sér?“ hefur
Halldór Laxness eftir Guðrúnu, vinnu-
konu í Mosfellsdal.
Hvað er Þórunn Sveinbjarnardóttir
umhverfisráðherra tilbúin að leggja á
línuna til að bregðast ekki því sem henni
var trúað fyrir? Er hún ráðherra sem vill
taka til hendinni og vera raunsannur
málsvari náttúruverndar í landinu, eða
er hún sem hver annar embættismaður
kerfisins og þar með stóriðjunnar?
Það er sorglegt að sjá að hús-
bændahollustan er áfram við völd í um-
hverfisráðuneyti Íslendinga, nú þegar
síst skyldi. Ég hefði ekki trúað því að
óreyndu. Æðsti yfirmaður umhverf-
ismála greiðir nú götu álversfram-
kvæmda í Helguvík og ypptir öxlum yfir
því að álver á Bakka sé á bullandi sigl-
ingu. Ekki einu sinni Þingvellir eru nýrri
ríkisstjórn heilagir. Gjábakkavegur skal
rísa þrátt fyrir hættuna á að hann spilli
lífríki Þingvallavatns. Eða hvað?
„… ég tel að til þess að við getum náð
utan um þetta og tekið raunverulega í
taumana þurfi að fresta þeim stór-
iðjuframkvæmdum sem fyrirhugaðar
eru á næstu árum og þar vísa ég auðvit-
að til áformanna um stækkun álversins í
Straumsvík og álver í Helguvík …“
Þetta sagði formaður Samfylking-
arinnar fyrir ári á Alþingi, og í marga
mánuði flaggaði Samfylkingin „Fagra
Íslandi“ og lofaði stóriðjuhléi. Nú síðast
fyrir viku sagði sami formaður sömu
Samfylkingar að álver í Helguvík væri
ekki á dagskrá enda slæm hagfræði.
Lætur íslenska þjóðin bjóða sér hvað
sem er?
Lítur hinn stóri „Jafnaðarmanna-
flokkur Íslands“ á það sem eðlilegan og
sjálfsagðan hlut að svíkja loforð og
skipta um skoðun dag frá degi? Lítur
„Jafnaðarmannaflokkur Íslands“ á það
sem eðlilegan og sjálfsagðan hlut að vera
þjónustustúlka spilltrar stjórnmála-
menningar og hægristefnu sem áður var
afneitað í ræðu og riti? Lítur „Jafn-
aðarmannaflokkur Íslands“ á það sem
eðlilegan og sjálfsagðan hlut að hoppa
upp í hjá „höfuðandstæðingnum“ og
gangast undir áframhaldandi stefnu
náttúruspjalla? Formaður og fylgdarlið
stóra Jafnaðarmannaflokksins ferðast
um á einkaþotu á hernaðarfundi NATÓ
um leið og þau eyða milljörðum í íslensk
hermál og glænýtt ríkisbákn, „Varn-
armálastofnun“, á tímum þegar hriktir í
stoðum velferðarþjónustunnar og stjórn
efnahagsmála bíður skipbrot. Stóri Jafn-
aðarmannaflokkurinn með litlu sálina.
Er íslensk þjóð stolt af eigin pólitík?
Reikningurinn liggur á endanum ekki
bara hjá valdhöfum heldur hjá þjóðinni
allri, rétt eins og ábyrgðin. Þjóð sem býr
í lýðræðisríki fær þá valdhafa sem hún á
skilið, en það er verra með landið. Land-
ið okkar fær ekki þá þjóð sem það á skil-
ið heldur er falt fyrir slikk.
Um leið og hún snýr baki við nátt-
úruvernd og framsækinni umhverf-
isstefnu segir ráðherra að hún muni í
framtíðinni beita sér fyrir stjórn-
arskrárbreytingum. Aldeilis framtaks-
semi eftir 10 mánuði á valdastól.
PISTILL »Einhverjir vilja
túlka söguna af Guð-
rúnu sem merki um
blinda húsbóndaholl-
ustu en ég vil túlka hana
sem sögu af siðferði-
legum styrk.
Guðfríður Lilja
Grétarsdóttir
Brauðið dýra
Staðreyndin er hins vegar sú að það
þarf engar stjórnarskrárbreytingar til
að koma í veg fyrir álbræðslur og olíu-
hreinsistöðvar, það þarf engar stjórn-
arskrárbreytingar til að standa vörð um
Þingvelli eða Þjórsá, Reykjanesskaga
eða Vestfirði. Það þarf enga 10 mánuði
til að byrja að standa við orð sín.
Það þarf fólk sem þorir þegar á reyn-
ir, fólk sem skilur og ber virðingu fyrir
þeirri staðreynd að því var trúað fyrir
einhverju dýrmætu – einhverju enn dýr-
mætara en hverabrauði í Mosfellsdal. Og
það þarf þjóð sem stendur ekki á sama.
Hljóðpistlar Morgunblaðsins,
Guðfríður Lilja Grétarsdóttir
les pistilinn
HLJÓÐVARP mbl.is
Eftir Hjört Gíslason
hjgi@mbl.is
„ÞAÐ er búið búið að vera alveg
svakalega gott fiskirí. Maður hefur
bara ekki kynnzt öðru eins. Vegna
kvótaniðurskurðarins má maður
ekkert beita sér. Það er bara verið
að veiða upp í heimildir, sem eru
af skornum skammti. Við erum því
ekki einu sinni á helmings-
afköstum,“ segir Hafþór Örn Þórð-
arson, skipstjóri á Erling KE.
Hann er aflahæstur netabáta frá
áramótum með 884 tonn og 1.400
til 1.500 tonn frá upphafi fisk-
veiðiársins í haust. Bezti einstaki
róðurinn gaf um 56 tonn. Erling er
366 brúttótonn að stærð og gerður
út af Saltveri í Reykjanesbæ.
Auðvelt að ná í fiskinn
„Við höfum ekki verið með nema
30 til 75 net í sjó að undanförnu og
það er ekki neitt. Þá höfum við
ekki endurnýjað net í um þrjár
vikur. Þrátt fyrir þetta er mok-
fiskirí. Við vorum á sjó á miðviku-
dag með um 60 net og fengum 35
tonn í þau. Menn hafa bara ekki
kynnzt annarri eins veiði. Það hef-
ur verið mjög auðvelt að ná í mikið
af fiski, bæði á vertíðinni núna og í
fyrra. Hvort það er vegna aukn-
ingar á fiski eða aukins veið-
anleika veit ég ekki. Þetta er ekk-
ert rannsakað. Það vantar alveg að
þetta sé skoðað betur,“ segir Haf-
þór.
Hann segir að fiskurinn sé
vænn, að meðaltali um sex kíló,
lifrarmikill og góður. Hann sé
svipaður og í fyrra.
„Vertíðin var góð í fyrra en nú
erum við að upplifa ennþá betri
vertíð. Við tókum netin upp á mið-
vikudag. Við vorum í helgarfríi um
síðustu helgi og svo er núna fram-
undan langt helgarfrí. Það eru
ekki nema 100 tonn eftir af þorsk-
kvótanum. Við þurfum að treina
okkur það út apríl,“ segir Hafþór.
Það mokfiska allir
Þeir hafa verið með netin utan
við fjögurra mílna mörkin, sem
hrygningarstoppið nær til. „Við
höfum verið með þau svona sex til
sjö mílur norðvestur úr Garð-
skaga, svo það hefur ekki verið
langt að fara. Það mokfiska hrein-
lega allir sem fara út á sjó og
leggja net, þessir fáu sem eru á sjó
mokfiska, en í raun og veru má
enginn fá neitt vegna kvótastöð-
unnar. Það er enginn að beita sér.
Menn eru bara á hálfum snúningi,“
segir Hafþór.
Ljósmynd/Hafþór Örn Þórðarson
Veiðar Netabátarnir hafa mokfiskað að undanförnu. Netin koma bunkuð upp og fiskurinn er feitur og fallegur.
Bátarnir mokfiska í
netin út af Garðskaga
Í HNOTSKURN
»Erling KE er aflahæsturnetabáta frá áramótum með
884 tonn og 1.400 til 1.500 tonn
frá upphafi fiskveiðiársins í
haust. Bezti róðurinn gaf 56
tonn.
»Fiskurinn er vænn, að með-altali um sex kíló, lifrarmikill
og góður. Hann er svipaður og í
fyrra.
» Í raun og veru má enginn fáneitt vegna kvótastöðunnar.
Það er enginn að beita sér. Menn
eru bara á hálfum snúningi.
Vertíðin enn betri en sú í fyrra sem þó þótti mjög góð
ÁSGEIR Þór Davíðsson, eigandi
skemmtistaðarins Goldfinger, ætlar
að áfrýja til Hæstaréttar dómi Hér-
aðsdóms Reykjavíkur í máli sínu
gegn Guðrúnu Elínu Arnardóttur
ritstjóra og Björk Eiðsdóttur blaða-
manni Vikunnar.
Í dóminum sem kveðinn var upp í
gær sýknaði héraðsdómur ritstjór-
ann og blaðamanninn af kröfum
stefnanda. Hann var einnig dæmdur
til að greiða hinum stefndu máls-
kostnað upp á 600 þúsund kr.
Ásgeir krafðist þess að ummæli
um hann, sem höfð voru eftir í við-
tali Vikunnar við Lovísu Sigmunds-
dóttur nektardansmey 23. ágúst
2007, yrðu dæmd dauð og ómerk.
Sömuleiðis að millifyrirsagnir og
fleira sem laut að uppsetningu á
viðtalinu og kynningu á því, m.a. á
forsíðu, í efnisyfirliti og leiðara,
yrði dæmt dautt og ómerkt. Þá
krafðist hann 5 milljóna kr. miska-
bóta og 800 þúsund kr. til birtingar
á niðurstöðu málsins í dagblöðum
og að stefndu greiddu málskostnað.
Nektardansmeynni var einnig
stefnt en stefnandi gerði við hana
dómsátt og greiddi henni 150 þúsund
kr. Ritstjóri og blaðamaður Vikunn-
ar kröfðust sýknu, en til vara að fjár-
hæðir yrðu lækkaðar verulega.
Héraðsdómur komst að þeirri nið-
urstöðu að ekki hefði verið sýnt fram
á „að við framsetningu þess viðtals í
tímaritinu Vikunni, sem um ræðir í
málinu, og kynningu helstu efnisat-
riða þess hafi verið hafðar í frammi
ærumeiðingar og aðdróttanir sem
varði við 234. gr., 235. gr. og/eða 236.
gr. almennra hegningarlaga öndvert
löghelguðum og stjórnarskrárvörð-
um rétti til tjáningarfrelsis.“ Niður-
staða dómsins var því sú að sýkna
bæri ritstjóra og blaðamann Vikunn-
ar af öllum kröfum stefnanda.
Sigurður H. Stefánsson héraðs-
dómari dæmdi málið. Lögmaður
stefnanda var Vilhjálmur H. Vil-
hjálmsson hdl. og lögmaður Vikunn-
ar var Gunnar Ingi Jóhannsson hdl.
Ætlar að áfrýja
til Hæstaréttar
Ritstjóri og blaðamaður Vikunnar sýknaðir