Morgunblaðið - 05.04.2008, Síða 42

42 LAUGARDAGUR 5. APRÍL 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Lárus Konráðs-son fæddist 1.
desember 1928.
Hann lést á Heil-
brigðisstofnuninni á
Blönduósi 28. mars
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Konráð Jónsson, f.
13.10. 1891, d. 19.8.
1974, og Ragnheið-
ur Guðmundsdóttir,
f. 11.4. 1895, d.
21.8. 1933. Lárus
var næstyngstur
fimm alsystkina.
Látin eru Ingólfur, Jón og Ragn-
heiður en Eggert lifir. Hálfbræð-
urnir eru Gunnar, Óskar, Haukur
og Kjartan. Móðir þeirra og seinni
kona Konráðs er Sigurbjörg Sig-
urjónsdóttir, f. 27.9. 1917, er býr
nú á elliheimilinu Grund í Reykja-
vík.
Lárus kvæntist 25. september
1953 Ragnheiði Blöndal, f. 29.7.
1928, dóttir Sveinbjargar Jóns-
dóttur og Benedikts Blöndal á
Brúsastöðum í Vatnsdal. Börn
Lárusar og Ragnheiðar eru: 1)
Benedikt, f. 19.5. 1950, maki Svala
Runólfsdóttir, f. 24.6. 1967, sonur
þeirra Björn Blöndal, f. 3.5. 2000.
Börn Svölu eru Nína, f. 25.8. 1986,
og Jón Bjarni, f. 4.3. 1991. Börn
Benedikts og f. k., Margrétar
Hólmsteinsdóttur, f. 8.8. 1951,
eru: a) Lárus Blöndal, f. 10.5.
1972, og b) Ragnheiður Blöndal, f.
heiðar við Álftarskálaá, á sem
venjulega er kölluð Álka. For-
eldrar Lárusar bjuggu þar við
kröpp kjör. Ragnheiður móðir
hans lést þegar Lárus var fimm
ára gamall. Konráð hætti búskap
um þetta leyti og börnin fóru á
bæina í dalnum, ýmist í fóstur eða
vinnumennsku. Lárus fór að vinna
strax sem barn, eins og kraftar
leyfðu. Skólaganga var lítil, far-
skóli í nokkrar vikur. Sigurlaug
Jónasdóttir er var í Kárdalstungu
tók Lárus að sér og ól hann upp
sem sinn fósturson. Voru þau á
nokkrum bæjum en síðast í Ási
hjá Guðmundi bróður hennar og
Sigurlaugu konu hans. Að Brúsa-
stöðum fór Lárus fyrir tvítugt,
fyrst sem vinnumaður en tók svo
smám saman við búinu ásamt
Ragnheiði, heimasætu þar, en þau
giftu sig 1953. Jörðina byggðu
þau upp og ræktuðu tún og engj-
ar. Einnig keyptu þau hálfa jörð-
ina Snæringsstaði. Þau hættu bú-
skap þegar Gróa dóttir þeirra og
Sigurður tóku við 1996. Lárus var
alla tíð afburða duglegur og ósér-
hlífinn. Hann vann mikið utan
heimilisins ásamt bústörfum,
hjálpsamur og greiðvikinn. Veiði-
maður var hann af lífi og sál, refa-
og minkaskytta til fjölda ára.
Lárus og Ragnheiður byggðu
húsið Birkihlíð í landi Brúsastaða
og bjuggu þar eins lengi og heilsa
leyfði.
Útför Lárusar verður gerð frá
Blönduóskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Jarðsettt verður í Undirfells-
kirkjugarði.
21.3. 1978, maki
Magnús Valur Óm-
arsson, f. 31.12.
1978, synir þeirra
Benedikt Þór, f. 3.7.
2004, og Þröstur
Már, f. 13.11. 2007, c)
Gígja Blöndal, f.
27.4. 1984, maki
Daníel Kristjánsson,
f. 14.3. 1983, dóttir
þeirra Þórey Blön-
dal, f. 11.7. 2003. 2)
Sigurlaug Björg, f.
22.4. 1953, maki Þór-
ir Haraldsson, f.
27.2. 1948, sonur þeirra Guðbjörn
Hjalti, f. 9.1. 1991, börn Bjargar
og f. m. Ólafs Skaftasonar, f.
17.12. 1951, eru: a) Bjarni Róbert
Blöndal, f. 21.11. 1973, maki
Hanna Sigríður Magnúsdóttir, f.
17.7. 1963, dóttir Bjarna og Írisar
Stefánsdóttur er Sara Helena, f.
30.9. 1996, b) Sunneva Lind Blön-
dal, f. 19.4. 1979, maki Guðbjartur
Halldór Ólafsson, f. 16.1. 1976,
dóttir Sigurlaugar og Nicolai Þor-
steinssonar, f. 5.3. 1955, er Harpa
Sjöfn, f. 13.5. 1984. 3) Gróa Mar-
grét, f. 5.12. 1958, maki Sigurður
Ólafsson, f. 27.9. 1959, börn
þeirra eru a) Áki Már, f. 28.7.
1983, d. 2.1.2004, og b) Arndís, f.
4.5. 1989, unnusti Jón Örn Vil-
hjálmsson, f. 20.2. 1987.
Lárus fæddist í Gilhaga í Vatns-
dal í Austur-Húnavatnssýslu, í
litlu koti við rætur Haukagils-
Kynni mín af honum Lárusi hóf-
ust þegar hann kom suður til að
vera við brúðkaupið okkar Bjargar.
Þá var hann ökklabrotinn, hafði
meiðst í viðureign við nýbæru í fjós-
inu á Brúsastöðum. Ég var örlítið
kvíðinn að hitta þennan mann,
hvernig maður var hann og hvernig
tæki hann þessum verðandi tengda-
syni, mér? Kvíði minn reyndist
ástæðulaus, því hann tók mér mjög
vel. Fljótlega kom í ljós húmorinn
hans, og á þessum dögum var tals-
vert gantast með fótbrotið. En
hvernig kynnist maður fólki? Með
því að sitja og spjalla yfir kaffibolla?
Ef til vill, en ekki endilega í hans til-
felli. Þegar við fjölskyldan fórum að
heimsækja tengdaforeldra mína á
Brúsastöðum komst ég að raun um
það að hann tengdapabbi minn var
mikill vinnuþjarkur. Jú, hann kom
inn í mat og kaffi, settist í gamla tré-
stólinn sinn við borðsendann, og
jafnskjótt og máltíðinni var lokið var
hann farinn út í verkin. Að sitja og
spjalla? Betra að drífa sig bara í
vinnugalla og fara út á eftir honum.
Á þann hátt kynntist ég þessum
ágæta manni, og það myndaðist með
okkur vinátta sem óx með árunum.
Eitt sinn, rétt eftir að við fjöl-
skyldan fluttum í Hólabergið, var ég
að koma heim úr vinnunni, þá voru
þau tengdaforeldrar mínir, Ragn-
heiður og Lárus, komin í heimsókn
færandi hendi. Þau færðu okkur tré
sem þau tóku úr sínum garði og auð-
vitað var hann búinn að rífa upp
hellurnar fyrir framan þvottahús-
gluggann og gróðursetja tréð. Bíða
eftir aðstoð? Nei, bara að klára
þetta. Þannig var hann. Við áttum
sameiginleg áhugamál, smíðar og
verkfæri af öllum gerðum, enda fór-
um við gjarnan saman í „dótabúð-
ina“, Húsasmiðjuna, þegar hann
heimsótti okkur. En hann stansaði
sjaldan lengi. Best að drífa sig heim
aftur, helst samdægurs! Síðustu
misserin urðu samverustundirnar
fleiri, þegar heilsan fór að bila og
læknisferðir og sjúkrahúsvistir tóku
við. Þá opnuðust umræður um hluti
sem snerta strengi sem leynast
djúpt í sál manna, og hlutir ræddir
sem aldrei voru opnaðir meðan lífið
var fullt af verkefnum við búskap og
aðrar daglegar annir.
Ég bið algóðan Guð að blessa
minningu hans tengdapabba, með
innilegri þökk fyrir samfylgdina.
Þórir Haraldsson.
Hann Lalli minn er dáinn. Það er
bara mánuður síðan ég sat með tárin
í augum og votar kinnar að kveðja
fóstra minn hann Leif; og þú núna.
kallarnir mínir sem áttu svo stóran
þátt í uppvaxtarárum mínum.
Mennirnir sem elskuðu heiðarnar
sínar og þekktu þær eins og stóru
lófana sína, mennirnir sem við Gróa
þín fórum á móti á haustin þegar þið
komuð með féð niður af heiðum,
fengum hesta og kysstum blauta og
skítuga kalla sem önguðu af kaup-
staðarlykt. Minningarnar streyma
gegnum huga minn um þig og fjöl-
skylduna á Brúsastöðum, minningar
um öll nýju sveitaorðin sem ég, litli
Færeyingurinn, lærði af ykkur. Vor-
ið 1964 flutti mamma með börnin sín
þrjú í Vatnsdalinn, komum við frá
litlu sjávarþorpi, þekktum engan og
við systkinin vissum enn minna um
sveitanöfn og sveitastörf. Það liðu
ekki margir dagar áður en skottan
þín eins og þú kallaðir mig þá kom í
heimsókn, ófeimin og spurði eftir
krökkum til að leika við. Jú jú,
komdu inn í bæ sagðir þú, allar göt-
ur síðan hefur heimilið ykkar Lillu
minnar staðið mér opið og var það
stolt sveitastelpa sem söng og trall-
aði með stóru krökkunum þínum,
Benna og Björgu, sem spiluðu á alls-
konar hljóðfæri, meira að segja á
matskeiðar, og hlustaði á sögur. Oft
gisti ég á Brúsastöðum og var það
bara sjálfsagt, bara búið um mig
uppi í hjónaherberginu ykkar Lillu,
Gróa öðrum megin og ég hinum
megin. Besti maðurinn á morgnana
að flétta á mér hárið eða faxið sagð-
irðu stundum, það var svo þykkt að
þú vildir stundum gera þrjár fléttur.
Allar stundirnar við eldhúsborðið
ykkar, þú að spila við okkur á end-
anum þínum við borðið, á tréstóln-
um stóra að drekka dísætt kaffið að
hlusta á bullið í okkur, dimmi hlát-
urinn þinn og brosið þitt, stóri faðm-
urinn þinn, þar var nóg pláss fyrir
eina stelpu í viðbót, allt þetta fékk
ég og miklu meira.
Elsku Lalli minn, takk fyrir að
hafa verið til fyrir mig líka, ég geymi
allar minningarnar í hjartanu mínu
um fjölskylduna frá Brúsastöðum.
Elsku Lilla, Benni, Björg og Gróa
mín, ég, mamma og systkini mín
sendum ykkur og fjölskyldum ykkar
okkar innilegustu samúðarkveðju á
sorgarstundu og biðjum Guð að
blessa ykkur öll.
Anna (Stína) Kristín.
Við fæðumst inn í samfélag, sam-
félag með ólíku fólki og ólíkum per-
sónum. Sumir eiga stóran þátt í lífi
okkar og aðrir minni, sumir eignast
stórt pláss í hjarta okkar. Svo eld-
umst við, þroskumst og lífið tekur
breytingum, við flytjum og sambönd
minnka og jafnvel slitna en plássið
sem viðkomandi á í hjartanu, það
minnkar ekki.
Hann Lalli á Brúsastöðum átti
stóran sess í hjarta okkar systkin-
anna á Snæringsstöðum. Hann var
maðurinn hennar Lillu frænku, við
vorum nágrannar og umgengumst
mikið.
Þau hjónin áttu mikinn þátt í upp-
eldi okkar og voru óþreytt á að taka
á móti okkur í heimsókn og tala við
okkur eins og jafningja í önnum
dagsins. Við gerðum okkur oft ferð
fram dalinn, hlupum niður brekkuna
að Brúsastöðum og var alltaf vel
tekið.
Lalli kenndi okkur svo margt, að
taka stórt fang þegar litla hendur
voru að gefa heyið, leiðbeindi okkur
með hestana og að taka á móti lömb-
um. Hann dansaði við okkur syst-
urnar ef svo bar undir, söng í ferm-
ingunum okkar og sendi eitt blikk
ofan af lofti niður að altarinu þar
sem maður sat með sveitta lófa. Við
fengum að sitja í fanginu á honum
þegar hann kom að spila lomber við
pabba, hlýjaði köldum höndum þeg-
ar eigandinn hafði enn einu sinni
týnt vettlingunum úti á túni. Það
sem hann gat hlaupið hratt, hvort
sem var á eftir kindunum eða í
kapphlaupi við Gróu sem okkur
fannst gaman að fylgjast með. Við
leituðum til Lalla ef við þurftum að-
stoð við verkin þegar pabbi var að
vinna utan búsins og ,,heillin mín“
var nafnið sem hann gaf okkur oft-
ast.
Tengingin heim er ekki bara bær-
inn, fjöllin og sólarlagið við enda
Vatnsdalsins. Það er fólkið. Nú er
einn tengiliður farinn, taug heim
slitin þar sem ein af stóru manneskj-
unum úr æsku okkar er látin og
Vatnsdalurinn tómlegri fyrir vikið.
Við erum þess fullviss að Áki Már
hefur tekið vel á móti afa sínum og
sýnir honum himnaríki í allri sinni
dýrð. Þeir félagarnir tala örugglega
um vélar og tæki og Vatnsdalinn,
sem var svo stór hluti af þeim báð-
um.
Við þökkum góðum manni og
miklum vini gömul kynni og sam-
fylgd gegnum árin. Við vottum Lillu
frænku, Gróu, Björgu, Benna og
þeirra fjölskyldum okkar dýpstu
samúð.
Far í friði og takk fyrir allt.
Anna, Sigríður, Inga, Elín og
Ólafur frá Snæringsstöðum.
Er sól er að hækka á lofti og dag-
ur að lengjast kvaddi þetta jarðlíf
Lárus Konráðsson✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdadóttir, systir
og mágkona,
BÁRA TRAUSTADÓTTIR
frá Fáskrúðsfirði,
Kjarrhólma 20,
Kópavogi,
lést á Líknardeild Landspítalans í Kópavogi
miðvikudaginn 2. apríl.
Útförin fer fram frá Hjallakirkju miðvikudaginn
9. apríl kl. 15.00.
Guðbjartur Guðbjartsson,
Ívar Örn Róbertsson,
Sigurvin Guðbjartsson, María Jóhannesdóttir,
Ottó Valur Kristjánsson, Margrét Samsonardóttir,
Sjöfn Traustadóttir, Eysteinn Stefánsson,
Óðinn Traustason, Guðrún Erlendsdóttir,
Þórir Traustason, Aðalheiður Sigurbjörnsdóttir,
Björg Traustadóttir.
✝
Mamma, tengdamamma og amma okkar,
SIGRÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR,
er látin.
Útförin hefur farið fram.
Innilegar þakkir eru færðar starfsfólki á dvalar-
heimilinu Felli og deild 11E á Landspítalanum við
Hringbraut.
Sigurður Gísli Gíslason,
Sólborg Ósk Valgeirsdóttir,
Agnar Freyr Kristjánsson,
Eyþór Ingi Kristjánsson,
Guðrún Clara Sigurðardóttir,
Kjartan Theodór Sigurðsson.
✝
Faðir minn,
NIKULÁS GÍSLASON
frá Lambhaga,
Bjarnhólastíg 11,
Kópavogi,
er látinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gísli Nikulásson.
✝
Ástkær sonur minn, faðir okkar og bróðir minn,
GUNNAR INGIMARSSON
bílstjóri,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn 2. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Unnur Jóhannesdóttir,
Ingimar Axel Gunnarsson,
Kristrún Huld Gunnarsdóttir, Brynjar Örn Gunnarsson,
Unnur Gunnarsdóttir,
Kristófer Már Gunnarsson,
Hanna Bryndís Þórisdóttir.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og bróðir,
GUNNAR RAGNAR SVEINBJÖRNSSON
frá Kothúsum,
Garði,
Eyrarholti 20,
Hafnarfirði,
lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtu-
daginn 3. apríl.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju fimmtudag-
inn 10. apríl kl. 13.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabba-
meinsfélag Íslands.
Ágústa Sigríður Gunnarsdóttir, Halldór A. Þórarinsson,
Valdís Þóra Gunnarsdóttir, Vignir Már Guðjónsson,
Sara Lind Gunnarsdóttir, Páll Þórir Jónsson,
barnabörn og systkini.