Morgunblaðið - 13.07.2008, Síða 25

ðnar slóðir
svona útgerð, en það koma um átta
þúsund ferðamenn til Kulusuk á
hverju ári og fæstir af þeim hafa
nokkuð fyrir stafni nema að labba
um þorpið. Það er ekkert framboð á
ferðum. Og ég vildi athuga hvort
grundvöllur væri til slíkrar upp-
byggingar.“
Stefán ætlar ekki að búa á Græn-
landi allt árið um kring. „Ég býst
ekki við að skapa mér nógu miklar
tekjur í byrjun, þannig að ég reikna
með að þurfa að vinna á Íslandi. Ég
verð meira og minna yfir veturinn
hér á landi, en á sumrin á Græn-
landi. Ferðamannatímabilið er ekki
nema tæpir þrír mánuðir.“
– Og nú er báturinn í Gröf!
„Já, hann hefur staðið þar í rúm
tvö ár, en hann fer á flot eftir
helgina og fljótlega eftir það til
Grænlands. Þegar ég hef jafnað
mig eftir siglinguna yfir hafið sigli
ég með skólastjórana í Kulusuk og
lögreglustjórann í Tasiilaq til eyj-
unnar Skjöldungen, sem er 250 míl-
ur fyrir sunnan Tasiilaq. Þeir koma
fram í heimildarmynd um fólk sem
bjó á eyjunni fram til 1960, en var
þá flutt til þorpanna í Tasiilaq. Í
heimildarmyndinni er fylgst með
því hvað varð um íbúana, en þeir
hafa margir skarað fram úr í sam-
félaginu, meðal annars lög-
reglustjórinn. Þetta verður átta
daga ferð.“
– Hefðirðu ekki frekar átt að
kýla á eitthvað svona tvítugur?
„Ég var svo upptekinn af öðru
þegar ég var tvítugur að ég frestaði
því þar til ég var fimmtugur,“ segir
Stefán brosandi. „Þegar ég var tví-
tugur þekktist ekki svona ævintýra-
mennska. Þá var stefnan bara sett á
börn og bú, þannig að nú er tíminn
til að snúa sér að leikaraskapnum.“
Morgunblaðið/Pétur Blöndal
Alsæll Stefán Herbertsson fer með bátinn til Grænlands í þessari viku.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13. JÚLÍ 2008 25
Hrafnhildur Sverrisdóttir
Á sama tíma geng ég að skrif-
borðinu mínu á hverjum degi
þó ég viti í raun aldrei hvern-
ig dagurinn muni ganga fyrir
sig. Kostirnir við svona líf eru
margir. Ég kynnist ólíkum
menningarheimum og starfa
með fólki hvaðanæva að úr
heiminum. Ég hef eignast
marga góða vini, sem ég verð
í sambandi við ævilangt...
vona ég! En það sem mér
finnst skemmtilegast er að fá
tækifæri til að fara inn í lítil
þorp og spjalla við fólk sem
býr við aðstæður sem maður
hélt að heyrðu sögunni til.
Martien E. Lam
En þetta hefur sína kosti og
galla. Ég reyndi einu sinni að
binda mig, eins og ég lýsti áð-
an, en þá kom óeirð í mig.
Ætli Portúgal komist ekki
næst því að vera samastaður,
þar hef ég dvalist lengst, og
mér finnst ágætt að vinna í
bílnum á sólríkum stað. En
eitt af því áhugaverða við að
ferðast er að hitta nýtt og
nýtt fólk. Nú eru allir bátar
komnir með GPS, sem þýðir
að allir geta siglt, og um leið
lögðust samskipti af. En þeg-
ar maður ferðast á svona bíl
er fólk alltaf að banka upp á.
Colleen Kinder
Þá áttaði ég mig á því að
kannski væru ekki allir að
keppast um best launaða
starfið eða að byggja upp
starfsframa, heldur litu sumir
á fyrstu árin eftir mennta-
skóla sem tækifæri til að gera
þveröfugt við það sem búist
væri við af þeim – leið til að
upplifa ævintýri. ... Þetta þýð-
ir ekki að fólk eigi að slá öllu
upp í kæruleysi, heldur að
það sé allt í lagi að taka
áhættu ungur og elta drauma
sína.
Stefán Herbertsson
Ég var svo upptekinn af öðru
þegar ég var tvítugur að ég
frestaði því þar til ég var
fimmtugur. Þegar ég var tví-
tugur þekktist ekki svona æv-
intýramennska. Þá var stefn-
an bara sett á börn og bú,
þannig að nú er tíminn til að
snúa sér að leikaraskapnum.
Draumurinn rætist
É
g segi þér ekki PIN-
númerið mitt,“ segir
Martien E. Lam bros-
andi þegar hann
hleypir blaðamanni
inn í stæðilegan hertrukk á bíla-
stæðinu við Herðubreiðarlindir.
Lam keypti trukkinn af ríkinu í
heimalandi sínu Hollandi og hefur
smám saman gert úr honum
íverustað á undanförnum árum. Nú
er svo komið að hann á ekkert hús
nema á hjólum. Hann vinnur sem
afleysingaskipstjóri og býst ekki
við næstu törn fyrr en um jólin.
Þangað til verður hann á ferða-
lagi um heiminn, meðal annars Ís-
land. „Ég keypti mér miða aðra leið
með Norrænu. Mér veitir ekkert af
tímanum. Hann fer svo hægt yfir,“
segir hann hlýlega um heimilið sitt
– hertrukkinn.
Eina planið sem Lam hefur er að
hafa ekkert plan. „Ég losnaði um
miðjan apríl og býst ekki við símtali
fyrr en í desember. Það er ekkert
hringt í mig, því þeir vita að ég er
ekki laus. Það væri ekki nema út af
brýnni nauðsyn, ef eiginkona ein-
hvers félli frá, sem ég stykki til.“
Það góða við þennan lífsmáta
Eftir að hafa lokið námi lagðist
Lam í siglingar, meðal annars til
Rússlands og Austur-Þýskalands,
en þar var hann þegar járntjaldið
féll. „Það var stórkostlegt,“ segir
hann. „Ég man vel hvað fólk var
hamingjusamt, en hrætt um leið.
Eftir það var mér leyft í fyrsta
skipti að sigla til baltnesku land-
anna, landamærin voru opnuð, en
mér er minnisstætt að landamæra-
verðirnir höfðu ekki hugmynd um
hvert þeir áttu að senda pappír-
ana.“
Lam settist svo að í húsi á
spænskri eyju í nokkur ár. „Eftir
að ég hafði lokið við að reisa húsið
fór mér að leiðast,“ segir hann. „Ég
hætti því með kærustunni og
byggði nýjan bát í Bandaríkjunum
og ferðaðist á honum, en seldi hann
síðan. Þá keypti ég þennan bíl. Það
var árið …“ Hann verður hugsi.
„Það góða við þennan lífsmáta er
að ég man ekki dagsetningar. En
ég held að það hafi verið í lok
2004.“
Og þá hófust framkvæmdir. „Ég
var skipstjóri í Portúgal og hafði
því aðgang að verkstæði, þannig að
ég keypti fjarskiptagám á pallinn
næsta árið, innréttingar árið þar á
eftir og ferðaðist þannig hringinn í
Skotlandi og Wales. Lagði bílnum
við Loch Ness og hélt áfram að
vinna í honum þar. Gluggana setti
ég í á sveitabæ hjá foreldrum mín-
um í Frakklandi og klósettið í
grennd við rauða hverfið í Amst-
erdam. Mér finnst ágætt að breyta
bílnum smám saman, því annars
þyrfti ég að vera lengi kyrr á sama
stað. Það er of mikið að ferðast
ekkert í tvö til þrjú ár. Og jafnvel
þótt bíllinn sé ekki tilbúinn, er ég
með meiri lífsþægindi en margir.
Nú er ég kominn með rennandi
vatn, miðstöð og allt.“
Gat ekki bundið sig fyrir óeirð
– Saknarðu þess ekkert að festa
ekki rætur einhvers staðar?
„Auðvitað. Það hafa allir þörf
fyrir það. En þetta hefur sína kosti
og galla. Ég reyndi einu sinni að
binda mig, eins og ég lýsti áðan, en
þá kom óeirð í mig. Ætli Portúgal
komist ekki næst því að vera sama-
staður, þar hef ég dvalist lengst, og
mér finnst ágætt að vinna í bílnum
á sólríkum stað. En eitt af því
áhugaverða við að ferðast er að
hitta nýtt og nýtt fólk. Nú eru allir
bátar komnir með GPS, sem þýðir
að allir geta siglt, og um leið lögð-
ust samskipti af. En þegar maður
ferðast á svona bíl er fólk alltaf að
banka upp á.“
– Heldurðu sambandi við allt
þetta fólk?
„Mjög litlu, kannski nokkra. En
ég gæti þess að missa ekki tengslin
við bestu vini mína. Viltu kaffi?“
– Já takk.
Hann færir blaðamanni stóra
álkrús barmafulla af kaffi og segir
afsakandi:
„Ég er að fara að hella upp á
meira.“
Býr í húsi á hjólum
Mikilvægast „Viltu fá mynd úti? Þá verð ég að fara í stígvélin fyrst.“
Frelsi „Ég var ekkert að búa um,“ segir Lam og hlær.
»Mér finnst ágætt að
breyta bílnum smám
saman, því annars þyrfti
ég að vera lengi kyrr á
sama stað. Það er of
mikið að ferðast ekkert í
tvö til þrjú ár.
Mallorca
frá kr. 54.990
23. júlí í 2 vikur
Stökktu til
Síðustu sætin
Heimsferðir bjóða nú síðustu sætin til Mallorca 23. júlí í 2 vikur á einstökum kjörum.
Mallorca státar af heillandi umhverfi, fjölbreyttri náttúrufegurð, fallegum ströndum
og frábærri aðstöðu fyrir ferðamanninn. Þú bókar flug og gistingu og 4 dögum fyrir
brottför færðu að vita hvar þú gistir.
Verð kr. 54.990
Netverð á mann, m.v. 2 fullorðna og 2 börn,
2 -11 ára í herbergi / stúdíó / íbúð. Stökktu
23. júlí í 2 vikur.
Skógarhlíð 18 • sími 595 1000 • www.heimsferdir.is
Munið Mastercard
ferðaávísunina
Birt með fyrirvara um prentvillur. Heimsferðir áskilja sér rétt til leiðréttinga á slíku.
Ath. að verð getur breyst án fyrirvara.
Verð kr. 64.990
Netverð á mann, m.v. 2 saman í herbergi /
stúdíó / íbúð. Stökktu tilboð 23. júlí í 2 vikur.