Skinfaxi - 01.11.1958, Blaðsíða 14

110
SKINFAXI
/pmmff
marííon,
j^oriteinn
Hugleiðing
SumariS er sá tími, sem keppt er i
frjálsum íþróttum og knattspyrnu. Þá eru
haldin mörg mót. Þau eru allmisjöfn og
misjafnlega til þeirra stofnað. MeSal þess-
ara móta eru mót ungmennafélaga og
liéraSssambanda.
Ég hef áSur skrifaS um héraSsmótin
og talaS um þau viS ungmennafélaga.
Hafa þau skrif mín og umræður sérstak-
lega lmigið að því, að framkvæmd mót-
anna væri liraSað og skipulag þeirra liaft
sem ákveðnast. Snertir þetta hvort tveggja,
keppendur og áhorfendur. Eitt þeirra at-
riða, sem mjög hefur skemmt fyrir liér-
aðsmótunum er það, live margir sömu
einstaklingar hafa keppt í sömu grein-
um, og þá einnig hitt, að keppni drengja
hefur verið látin fara fram á sama hér-
aðsmóti og fullorðnir keppa. Komið hefur
fyrir á slíkum mótum, að sumir dreng-
ir liafa einnig keppt í greinum fullorðinna.
Rétt er það, að þátttaka í héraðsmóti
er mörgum áhugamönnum í liópi íþrótta-
keppenda ævintýraleg tilhlökkun. En þar
sem héraðsmótin eru flest starfskeppni
milli félaga, þá geta þau ekki eða mega
verða fjöldakeppni. Það eiga aftur á móti
jnnanfélagsmótin fyrst og fremst að vera.
um íþróttamót
Jafnvel keppni milli tveggja félaga getur
verið fjöldakeppni, þó að flest séu þau
venjulega formuð sem bæjarkeppni, sam-
ið um vissar greinar og ákveðinn fjölda
keppenda frá livorum aðila í hverri grein.
Þessar takmarkanir verða enn nauðsyn-
legri, þegar fleiri en tvö héruð keppa,
sem nú fer mjög í vöxt.
Á síðastliðnu sumri var ég starfsmaður
við keppni milli tveggja félaga. Þátttakan
liafði verið takmörkuð við tvo frá livoru
félagi í hverri grein. Var þetta gert vegna
margra dagskrárliða. Ég varð þess áþreif-