Skinfaxi - 01.11.1958, Blaðsíða 18

SKINFAXl
li4
SIGURJON JONSSON
Höfundur þessarar sögu, Sigurjón Jónsson,
varð sjötugur 2. nóvember s.l. Hann fæddist í
Reykjavík árið 1888, en ólst upp frá þriggja ára
aldri á Húsavík í Suður-Þingeyjarsýslu. Hann
tók gagnfræðapróf á Akureyri tvítugur að aldri,
var síðan farkennari í fimm ár í Suður-Þing-
eyjarsýslu og svo bóndi í Eyjafirði í önnur
fimm. Því næst fluttist hann til Reykjavíkur,
varð starfsmaður Landsbankans og veitti lengi
forstöðu útibúi hans við Klapparsstíg.
Sigurjón hefur skrifað seytján bækur, og eru
þær, sem hann hefur ritað á síðasta áratugn-
um, þeirra merkastar, en annars gerðist hann
á yngri árum sínum brautryðjandi um gerð
þjóðfélagslsegra skáldsagna. Heiisteyptust og
auðlesnust af hinum merkustu skáldsögum
hans mundi vera tveggja binda sagan Ingvild-
ur fögurkinn, en sögurnar Gaukur Trandilsson
og Helga Bárðardóttir eru torræðari. 1 þessum
sögum heyja heiðinog kristin lífsskoðun baráttu
um hugi íslenzku þjóðarinnar, og sér Sigurjón
í þeirri baráttu hliðstæðu við þann vanda, sem
þjóðin á nú við að stríða á vegamótum gamals
Ýmist uggur eöa hálfgleymdar bænir
flögruðu um huga drengsins, sem hér var
einn á ferð, á heimleið. En langt var ennþá
heim.
Jörðin var auð, en einhvern veginn
fannst honum hún ekki vera tóm. Hann
vissi lielzt til vel, að hann var einn, en
grunaði þó, að eilthvað fleira væri hér
á ferð. Og allt í einu var hann farinn að
hlaupa i dauðans ofboði.
„Nei, þetta má ég ekki gera,“ tautaði
drengurinn við sjálfan sig. „Ef manni býð-
ur ótta af einhverju, þá á maður að vera
liægur og stilltur. Það gera þeir, sem karl-
menni eru, segir amma,“ tautaði dreng-
urinn og þröngvaði fótunum til þess að
ganga liægt og rólega.
Skyndilega nam liann staðar. Tunglið
hvarf á hak við ský. Honum fannst lijart-
og nýs. Sigurjón hefur og skrifað margar eftir-
tektarverðar smásögur og frásagnir úr bernsku-
umhverfi sínu. Hann er maður mjög fjölvís
um íslénzka tungu, ræður yfir miklum orða-
forða og hefur yndi af fögrum hljómi fágætra
orða og sérlegri og glæsilegri hrynjandi setn-
inga, en vel er honum þó lagið að skrifa blátt
áfram og um leið tigið mál.
Á afmæli hans kom út eftir hann smásagna-
safn, sem heitir Það, sem ég sá. Flytur það
tuttugu og tvær smásögur, ævintýri og frá-
sagnir. Bókin er myndskreytt eftir Atla Má
og afbrigðilega vönduð að öllum frágangi.
Þá er og komin út eftir Sigurjón skáldsagan
Snæbjörn galti, og er hún ein af valbókum
bókaútgáfu Menningarsjóðs.
Sigurjón hefur leyft Skinfaxa að birta sög-
una Vofan í dalnum úr safninu Það sem ég
sá. Hún er stutt, mjög vel rituð og segir blátt
áram og án allra nýtízku skýringa frá fyrir-
brigði, sem langöfum ykkar og langömmum
þótti næstum að segja jafneðlilegt og upp-
koma sólar og dagleg skipti flóðs og fjöru.
L