Skinfaxi - 01.12.1981, Side 8

Viðtal við
JÓHANNES
SIGMUNDSSON
Flestir ungmennafélagar sem fylgst hafa með félagsstarfinu
undanfama áratugi kannast við Jóhannes Sigmundsson, mann-
inn sem var formaður stórveldisins Skarphéðins í áratug, hefur
verið atkvæðamikill á þingum UMFÍ, formaður Landmótsnefhd-
ar 1978, auk fjölmargra annarra starfa. Það hefur ekki verið
hávaðasamt í kringum Jóhannes, enda enginn vígamaður. Hann
hefur verið farsæll í sínum störfum, enda átt auðvelt með að
umgangast og vinna með fólki.
Á þessu ári var Jóhannes sæmdur gullmerki UMFÍ fyrir mikil
og góð störf.
Þann 18. nóv. s.I. bar fundum okkar saman, er Jóhannes var á
leið til útlanda ásamt konu sinni. Svo skemmtilega vildi til að
einmitt þennan dag fyllti Jóhannes fimmta áratuginn. Margar
spumingar urðu til við þetta tækifæri ásamt svörum. Sú fyrsta
varðaði uppruna Jóhannesar.
Eg er fæddur 18. nóv. 1931 að
Syðra-Langholti, Hrunamanna-
hr. Foreldrar: Anna Jóhannes-
dóttir ættuð úr Miðfirði, V-Húna-
vatnssýslu og Sigmundur Sig-
urðsson úr Hraunhreppi, Mýra-
sýslu.
Nú ert þú alinn upp á miklu ung-
mennajélagssvaði. Hvencer gekkst pú í
ungmennajélag?
Ég gekk í ungmennafélag ferm-
ingarárið, þ.e. 1945, Umf. Hruna-
manna, sem álla tíð hefur verið
öflugt og vel starfandi félag, og
var í stjórn þess í nokkur ár.
Þú hejur snemma byrjað að vinna
fyrir HSK?
Ég hef setið fiest þing HSK síð-
an 1955. Hef starfað í ýmsum
nefndum fyrir Skarphéðin. Var
m.a. formaður körfuknattleiks-
nefndar og ritstjóri Skarphéðins-
Jóhannes varð fimmtugur fyrir stuttu, við þad tækifæri færði Pálmi Gíslason
honum bókargjöf frá UMFÍ.
Við opnun Skarphéðinshússins, Jó-
hannes þáverandi formaður ásamt
heiðursformanninum, Sigurði Greips-
syni.
síðunnar í blaðinu Suðurland.
Þegar Sigurður Greipsson lét af
formennsku árið 1966 var ég kos-
inn formaður og var það til 1976.
Hvernig haja þér Jallið þessijélags-
störj, maður önnum kajinn í starji og
með stóra Jjölskyldu?
Mér hafa fallið þau vel og tel
mig hafa lært mikið bæði beint og
óbeint í sambandi við allt þetta.
Maður kynnist mjög mörgum og
ég hef eignast vini, sem ég annars
hefði ekki kynnst. Auðvitað hafa
störfin oft verið erfið og tímafrek,
enda unnin samhliða fullu starfi
við kennslu og umfangsmikinn
búskap. Þetta hefði ekki verið
hægt án aðstoðar og skilnings eig-
inkonu minnar og fjölskyldu.
Konan heitir Hrafnhildur Jóns-
dóttir frá Sauðárkróki, ættuð úr
V-Húnavatnssýslu og Svarfaðar-
dal. Við giftum okkur 1954 og eig-
um 7 börn. Elstu synirnir tveir eru
nú að miklu leyti teknir við bú-
skapnum. Áður bjó ég í félagi við
föður minn, en hann lést á s.l.
vori.
Nú hejur margt breyst í jélagsstörj-
unum síðan þú gekkst í ungmennajél-
ag?
Já, margt hefur auðvitað breyst
á þessum árum. Aðstaða okkar í
stjórn HSK breyttist mjög til
batnaðar með tilkomu Skarphéð-
inshússins á Selfossi en það var
tekið í notkun árið 1969. Það var
mikið átak að eignast það og
rekstur þess gekk nokkuð vel fjár-
hagslega. Fyrir fáum árum var
8
SKINFAXI