Skinfaxi - 01.12.1993, Qupperneq 5

Bjartsýni í
fyrirrúmi
Á næsta ári verða liðin 50 ár frá stofnun lýðveldis á
íslandi. Vænta má að mikil hátíðarhöld verði af því tilefni.
Á því ári verður haldið 21. landsmót UMFI á Laugarvatni
dagana 14.-17 júlí. Má gera ráð fyrir að þar minnist ung-
mennafélagar þessara merku tímamóta á viðeigandi hátt.
En hvernig þjóðfélag búum við æsku þessa lands í dag?
Er úrbóta þörf? Hvað getum við gert til að bæta það?
Frá því ég man fyrst eftir inér hef ég oft heyrt sagt að nú
sé þjóðarskútan að brotlenda, nú verði það ekki umflúið. Og
víst er að þessi orð heyrast enn í dag.
Rétt er að á þessum 50 árum, sem liðin eru frá stofnun
lýðveldisins. hefur oft syrt í álinn hjá okkur íslendingum og
í dag eru erfiðir tímar. Yfir mörgum heimilum landsins grúf-
ir atvinnuleysisvofan, en atvinnuleysi er einhver mesti bö-
lvaldur sem ungt fólk getur lent í og hefur oft leitt til
mikillar ógæfu.
Stjórnmálamenn hafa því miður oft og tíðum alið á
bólmóð og svartsýni í ræðu og riti sem er mjög varhugavert.
Þó það sé skyida hvers stjórnmálamanns að skýra satt og rétt
frá, þá er það mitt mat að stjórnmálamenn og aðrir ráða-
menn þjóðarinnar hafi eytt of miklu af sínum dýrmæta tíma
í svartsýnistal, í stað þess að vinna með jákvæðu hugarfari
að því að bæta atvinnuástandið og það þjóðfélag sem við
eigum að búa æsku þessa lands, og þar með þann hug sem
æskan ber til þjóðfélagsins.
Það verður æ erfiðara fyrir þann sem hefur verið lengi
atvinnulaus að fá vinnu á ný, því það er nú einu sinni svo, að
sá, sem ekki hefur haft atvinnu um langan tíma tapar
ótrúlega fljótt þjálfun til að vinna, rétt eins og íþróttamaður
sem ekki stundar æfingar sínar reglulega tapar ótrúlega fljótt
getu til afreka. Það verður því að teljast vænlegast að hver
sá sem missir atvinnuna fyrir einhverra hluta sakir og þarf
að framfleyta sér og sínum með atvinnuleysisbótum, þurfi
ekki langan tíma að sitja auðum höndum, heldur sé sköpuð
atvinna við hæfi svo fljótt sem kostur er og atvinnu-
leysisbæturnar verði laun í stað bóta. Ég hef kynnst fólki
sem þarf að framfleyta sér á atvinnuleysisbótum. Suml að
minnsta kosti lítur á sig sem annars flokks þjóðfélagsþegna.
Þessu þurfum við að breyta, því vinnan göfgar manninn.
Meðan næg atvinna var í landinu urðu umhverfismálin
víða út undan. Má því telja víst að skapa megi allmörg störf
á þeim vettvangi ef viljinn er fyrir hendi. Margt má bæta og
fegra, umgengni er víða ábótavant, við höfum gengið á
gróður landsins, skógur hefur minnkað, margar fjörur lands-
ins eru fullar af rusli svo fátt eitt sé nefnl.
Með því að beina hluta af því fjármagni sem greitt er í
atvinnuleysisbætur til umhverfismála og ræktunar vinnst
tvennt: annars vegar að bæta umhverfi okkar og hins vegar
að bæta manninn, - hann finni að hans er full þörf í þessu
landi.
Ágæti lesandi. Höfum að leiðarljósi „ræktun lýðs og
lands”, það á ekki síst við nú, á þessum umbrotatímum.
Ágætu ungmennafélagar. Innan UMFI er í dag tæpur
fimmtungur þjóðarinnar. Á herðum okkar hvílir mikil
ábyrgð og nú er brýnl að við stöndum saman og einbeitum
okkur að því að byggja upp og hlúa að æsku þessa lands.
Það gerum við best með öflugu félags-, íþrótta- og öðru
heilbrigðu æskulýðsstarfi um allt land. Dýrmætasta eign
okkar er æskan. Það er okkar að skapa henni það umhverfi
sem hún á skilið.
Ungmennafélögin eru og hafa verið besti vettvangur
æskunnar til að efla félagsþroska sinn og ég veit að svo
verður um ókomna tíð.
Gerum hálfrar aldar afmælisár lýðveldisins að ári bjart-
sýni og snúum vörn í sókn. Megi bjartsýni vera í fyrirrúmi
þegar við hittumst á 21. landsmóti UMFÍ að Laugarvatni
14.-17. júlí á næsta sumri. Ég veit að við finnum þar þann
kraft sem býr í æsku þessa lands.
Að lokum vil ég óska ungmennafélögum og lands-
mönnum öllum gleðilegra jóla, árs og friðar.
Islandi allt.
Þórir Jónsson
Skinfaxi
5