Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1941, Blaðsíða 3

dufl, sem kynnu að koma í þeirra net, séu með
öllu óskaðleg, ef þau séu búin að liggja viku
tíma í sjó.
Þetta stangast allverulega á, í jafn mikil-
vægu atriði og þessu. Sennilega hafa tundur-
duflasérfræðingar Breta í Bretlandi fullgilda
ástæðu til að vara fiskimenn sína mjög ein-
dregið við þeirri hættu, sem geti stafað af
tundurduflum eða öðrum sprengjum, þó að
lengi hafi legið í sjó. Mér skilst, eftir því, sem
ég hef heyrt um þessi brezku tundurdufl, að
þó íkveikjan eyðileggist eftir hæfilega lang-
an tíma í sjó, þá sé sprengjan í virku ástandi
í mjög langan tíma og geti sprungið, ef duflið
fær á sig þungt högg.
Það má telja fullvíst, að þau tundurdufl,
sem skotin eru niður á fiskimiðum botnvörpu-
skipa, slæðast að mjög miklu leyti upp í vörp-
ur skipanna. Það eru því miklar líkur fyrir
því, í mörgum tilfellum, að menn verði þeirra
ekki varir, fyrr en hleypt er frá pokanum og
þá falla þau úr töluverðri hæð, niður á þil-
farið. Einnig er ástæða að fullyrða, að það
veiðist ekki eingöngu dufl, sem buin eru að
liggja í sjó viku eða lengur. Ef þessari aðferð
við eyðileggingu þeirra verður haldið áfram,
þá má eins gera ráð fyrir, að í vörpuna komi
þau dufl, sem nýlega er búið að skjóta niður,
og hafi þau verið í virku ástanii pegar þeim
var sökkt, virðist manni þau geta verið stór-
hættuleg.
Það er ekki rétt að slá því föstu, að alB hið
mikla tundurduflarek hér við strendur lands-
ins, séu brezk tundurdufl, slitin frá festum
hér við land, heldur geti verið hér um að ræða
þýzk dufl, svo og annarra þjóða, sem berast
með straumum upp að landinu. Hver þorir
að fullyrða, að slík tundurdufl séu óskaðleg,
eftir að þau hafa verið skotin niður?
Eftir stríðið 1914 til 1918 voru slys ekki
ótíð af þessum orsökum í Norðursjó.
Hér hefir aðeins verið rætt um hættu þá,
sem stafað geti af tundurduflum, en er ekki
einnig ástæða til að gera ráð fyrir, að aðrar
sprengjur geti slæðst upp í botnvörpur.
Hér við land hafa verið háðar sjóorustur
-— á þessu vara Bretar sína fiskimenn við.
Ég hefi nú gert hér samanburð á leiðbein-
ingum, sem við íslenzkir fiskimenn fáum í
þessum efnum, og Bretar gefa sínum fiski-
mönnum. Er nú ekki tími til kominn, að rann-
saka þessi mál til hlítar, í fyrsta lagi, hvort
nauðsyn beri til að sökkva tundurduflum á
fiskimiðum, og í öðru lagi ef það er nauðsyn-
legt, að þá sé gefin út leiðbeining, sem að
gagni megi koma, ef menn verða fyrir því
óláni, að fá slík morðtól í net sín, en ég álít
að þær leiðbeiningar er við nú höfum fengið,
séu verri en engar, þar sem þær geta beinlínis
verið til þess, að menn fari óvarlega með þess-
ar vítisvélar en þeir annars hefðu gert, ef ekki
væri búið að fullyrða að þær væru óskaðlegar.
Það er illa farið, að jafn alvarlegt mál og
þetta, er tekið jafn lausum tökum af ráðandi
mönnum og raun ber vitni um.
Sigurður Sigurðsson.
Tvær stórmerkilegar
tillögur
Þeir, sem í fyrstu hafa trúað því, að Fram-
sóknarflokkurinn yrði kjölfestan í þjóðfélag-
inu, annarsvegar í fararbroddi með umbætur
og framfarir, en hinsvegar gætti hófs og
stefndi að friðsamlegum lausnum mála hafa
orðið fyrir vonbrigðum. Lítilsvirðing Fram-
sóknarmanna á réttum tillögum andstæðing-
anna, er högg framan í andlitið á hverjum
vel hugsandi manni.
Nú alveg nýverið hafa komið fram á opin-
berum vettvangi, tvær athyglisverðar umbóta-
tillögur er varða alla landsmenn. Önnur er
borin fram af Gísla Jónssyni fyrverandi vél-
stjóra, þar sem hann varar við að 5 miljóna
verðuppbótin verði gerð að eyðslueyri, en
hvetur til að með þessum peningum verði
stofnað hlutafé til þess að koma upp ábirnð-
arverksmiðju fyrir allt landið, og bendir á
leiðir til að fjárþurfa bændur þurfi ekki að
verða fyrir óþægindum þótt fénu yrði þannig
varið, en öllum augljós ávinningurinn af slíku
framtaki í framtíðinni.
Hin tillagan er um heppilega og réttláta
lausn á kjördæmaskipulaginu, og er borin
fram af Sigurði Kristjánssyni alþingismanni.
Báðar þykja tillögurnar þær beztu, sem kom-
ið hafa frá stjórnmálamönnum um langan
tíma. Undantekning er þó blaðið Tíminn, sem
hefir fjandskapast við tillögum þessum, sjáan-
lega af þeirri einu ástæðu, að tillögumennirn-
ir eru það, sem blaðið kallar — íhaldsmenn.
En nú er svo komið, að Framsóknarmenn
geta ekki lengur spornað við kröfum fólksins
við sjávarsíðuna, næst mun það ganga sam-
einað til kosninga um það sem nú skiftir mestu
máli, en það er jafnrétti og réttlátt kjördæma-
skipulag. ' Hy.
VÍKINGUR