Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1941, Blaðsíða 18

Þrjátíu miljónir lánsamra sálna,
vita ekki að þœr eiga í ófriði.
Stytt árrássneska blaðinu ,Pravdal
Jafnve
i/ / •
Ixinverjarnir
vita það ekki
Kennararnir í skólum vorum segja nem-
endum sínum að íbúar Kínaveldis séu
350.000.000 milljón manns. En þeir hafa
rangt fyrir sér. En það er hægt að fyrirgefa
þeim, vegna þess að Kínverjarnir vita það ekki
heldur. Það hefir aldrei verið hægt að fram-
kvæma þar neitt manntal, nema á tiltölulega
mjóu belti, 50—100 mílur frá ströndinni, og
hefir heldur aldrei verið reynt.
Stjórn Chiang-Kai-shek hefir ráðgert að
láta fara fram ítarlegt manntal eftir stríðið.
Það er talið, að til að koma talningunni í
framkvæmd, veiti ekki af miljón mönnum, og
það myndi taka minnsta kosti eitt til tvö ár,
þótt notuð yrði bæði flugvjelar og útvarp.
Þrátt fyrir það, sem okkur hefir verið
kennt, þá geta íbúar kínaveldis verið 400 eða
jafnvel 500 milljónir.
Síðustu þrjú árin hafa Kínverjar staðið í
grimmri styrjöld, en þó munu 30 milljónir Kín-
verja í norðvestur horni hins guðdómlega ríkis
reka upp mesta furðusvip, ef þú segir þeim
frá innrás Japana.
Þessar lánsömu 30 milljónir eiga heima á
landtungu þeirri í Kína, sem liggur inn á milli
Innri-Mongólíu og Efra-Tibet.
Fjallabelti aðskilja þetta norðvestur hérað
frá báðum næstu nágrönnum. Mun fólkið, sem
þarna býr, ekki skilja mállýzku þá, sem töluð
er handan við fjallgarðinn, og ennþá síður í
öðrum héruðum Kína.
Su-lo fljótið, sem getið er um í mörgum
þjóðsögum, rennur í gegnum þetta norðvestur
hérað. Það er talið, að nornir búi í fljótinu,
og litlu krökkunum í Suður-Kína er þannig
sagt frá ánni, sem þau munu aldrei fá augum
litið. Aðeins örfáir Kínverjar frá Suður-Kína
hafa komið svo langt að sjá land Su-lo árinnar.
Á bökkum fljótsins stendur hin gamla
borg Ansickow, tólf þorp, hálf borg, án járn-
brauta, án kvikmyndahúsa, útvarpslaus, og
það, sem meira er um vert, laus við stríðið.
Kínverskur férðamaður, sem nýlega kom
VÍKINGUR
til Chungking frá Ansichow, sagði söguna af
þessu lánsama fólki við Su-lo fljótið. Hann er
meðlimur kínversku stjórnarinnar, og var
sendur þarna norður í hérað til að kaupa mat-
væli og hráefni fyrir stjórn Chiang Kai-shek.
Fólkið í kringum Ansichow ræktar mikið af
hrísgrjónum, hænsum og framleiðir fallegan
heimaunnin fatnað. Þeir láta kínversku stjórn-
ina fá þetta í skiftum fyrir ýmsa skran iðnað-
arvöru svo sem hnappa, hnífa, leðurvörur, Ev-
rópiska hatta o. fl.
En þeir hafa enga þörf fyrir útvarp, sem
þá ekki langar til að hafa og sem þeir ekki
skilja. Þar af leiðandi vita þeir ekkert um stríð-
ið, þótt þeir byrgi þjóð sína upp af ýmsum
stríðsnauðsynjum.
Ekkert fréttablað að sunnan nær að kom-
ast til Ansichow eða héraðanna þar í kring.
Það er þarna aðeins eitt bæjarblað, sem hefir
komið út einu sinni á mánuði síðustu 187 ár-
in, en í því eru aðeins ræddar nýjungar sem
viðkoma nágrenninu, stjórn bæjarmálanna og
almennustu viðskiptamanna þarna á staðnum
og það sem Confúciusar prestarnir hafa að
segja um daglegt trúarlíf manna.
Þegar stjórnarembættismaður, sem var að
ferðast þarna, skýrði ritstjóranum frá kín-
versk-japanska stríðinu, sagði ritstjórinn, eldri
Confuciusar áhangandi, að hann efaðist ekki
að stjórnarembættismaður hefði satt að mæla,
en það myndi ekki gera neitt til né frá fyrir
íbúana þarna, og þessvegna ekki hafa neina
þýðingu fyrir þá.
Næsta blað, sem hefði átt að vera fullt af
fréttum frá stríðinu, minntist ekki á það einu
orði. Helztu fréttirnar í því voru um flóð í Su-
Ló ánni, sem höfðu valdið talsverðum spjöll-
um í nokkrum smærri þorpum.
Þetta voru fréttir, sem varðaði íbúana þarna
miklu meira. Prentararnir tóku blöðin út úr
hinum gömlu handsnúnu vélum, án þess að þau
flyttu neina frétt um stríðið við Japan, og líf-
ið þarna hélt áfram sínum vana gang.
18