Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1944, Blaðsíða 38

vera honum kunnugir í gegnum Víkinginn, og unn-
endur Slysavarnafélagsins geta glaðst yfir, hve
stjórninni hefir heppnast vel valið, að fá til starf-
ans eldheitan áhugamann, til þess að starfa við
hliðina á hinum góðkunnu og reyndu erindrekum,
sem fyrir eru.
Henry Hálfdánarson.
Henry er ísfirðingur og sjómenskan í blóð borin,
enda byrjaði snemma að starfa á sjónum. Fyrst á
vélbátum að heiman, síðan í förum, fyrst á seglskip-
um, meðan þau voru við líði, m. a. á stærsta íslenzka
seglskipinu, Svölunni, og síðar á útlendum skipum,
og reyndi þá sitt af hverju, eins og gengur um sjó-
menn.
Aðeins 17 ára tók hann hið íslenzka skipstjóra-
próf á smáskipum. En Henry hefir lagt gjörva hönd
á margt, ekki sízt eftir að hann gerðist loftskeyta-
maður. Hann fékk á sínum tíma leyfi hjá Gísla
sáluga Ólafssyni landssímastjóra til þess að gera
tilraunir á bylgjulengdum fyrir neðan 200 metra,
en þær bylgjur hafa nú aðallega verið notaðar fyrir
bátastöðvar. Þær tilraunir sannfærðu Henry um
hina miklu möguleika lítilla talstöðva, og hóf hann
því tilraunir með þær, og byggði þá hina fyrstu
talstöð, sem reynd var í íslenzkum mótorbát, og
gafst vel. Benti hann jafnframt á og barðist fyrir
því á sínum tíma, að þessar öldulengdir yrðu not-
aðar fyrir miðanir fyrir smærri skip, sem nú er
almennt tíðkað.
Þegar Hannes ráðherra strandaði út af Kjalar-
nesi, var Henry loftskeytamaður þar, og tókst. hon-
um að halda prýðilegu sambandi við land og björg-
unarskipið Sæbjörgu, þrátt fyrir hin erfiðustu skil-
yrði, eftir að ljósvél skipsins hafði stöðvast, og
vélarúmið fullt af sjó. En við þetta slys kom glöggt
í ljós, hve nauðsynlegt hefði verið að hafa lítinn
vel útbúinn björgunarbát, til þess að leggja að
strönduðum skipum, sem ekki er hægt að ná til frá
landi með línubyssu. Því jafnvel björgunarskútan
komst ekki næærri til þeirra hluta, og varð að varpa
akkerum álengdar, en hún lýsti upp leiðina fyrir
hinn sökkvandi skipsbát frá togaranum, þar sem
hann brauzt gegnum brotin. En Sæbjörg hafði lánaö
tvo af sinni fámennu skipshöfn til að sækja þá
síðustu um borð í togarann.
Ásamt öðrum skipsfélögum sínum úr þessu
strandi á Henry að öllum líkindum Slysavarnafélagi
íslands að því sinni lif sitt að launa, og þarf ekki að
efa, að hann mun verða þess minnugur í þessu nýja
starfi sínu.
Óskar Víkingur honum til hamingju með hið nýja
starf hans.
Samningar
SAMNINGUR
milli Alþýðusambands íslands annars vegar og
Farmanna- og fiskimannasambands íslands hins
vegar.
1. gr.
Samböndin viðurkenna hvort annað sem aðilja í
launa- og kjaramálum fyrir meðlimi sína.
2. gr.
Samböndin vinna sameiginlega að öllum almenn-
um réttinda- og menningarmálum og öryggismálum
sjómannastéttarinnar sem heildar.
3. gr.
Starfssvið hvors sambands fyrir sig verði afmörk-
uð, með samkomulagi milli sambandanna, og ákveða
stjórnir þeirra hér með, að hefja þegar sameigin-
lega undirbúning að tillögum í þessu efni, og hafa
þær tilbúnar fyrir lok maímánaðar n. k.
Tillögur þessar séu ræddar eins og við verður
komið í félögum eða félagsstjórnum sambandanna,
og leggjast undir úrskurð þinga sambandanna á
næsta hausti.
4. gr.
Félög ýmissa starfsgreina á sjó, innan Alþýðu-
sambandsins eða Farmannasambandsins, skulu
sjálfráð um hvoru sambandinu þau tilheyra, en þau
skulu starfa að kjaramálum sínum í samráði við
stjórnir beggja sambandanna. Leyfilegt er og ein-
staklingum að tiiheyra félögum beggja samband-
anna, en þó er þeim skylt að lúta töxtum, sam-
þykktum og settum reglum viðkomandi stéttarfé-
lags sem vinnandi menn á starfssvæði þess, hvoru
sambandinu sem það kynni að tilheyra.
5. gr.
Meðlimir annars sambandsins hafa ekki leyfi til
VÍKINGUR
150