Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1951, Blaðsíða 13

Oláfur Olafsson:
Benjamín Bjarnason
Aldarminning
Benjamín Bjarnason er fæddur í Krossadal
í Tálknafirði 17. marz 1851.
Hann var launsonur Bjarna Ingimundarson-
ar, óðalsbönda á Felli í sömu sveit.
Honum var komið í fóstur til góðs fólks á
Bakka í sömu sveit; hafði hann þar gott atlæti,
þroskaðist vel líkamlega, fékk góða burði og
krafta í köggla, en litlu kostað til andlegra
mennta, engar bækur fyrir hendi til sjálfs-
menntunar, og sá hugsunarháttur almennt ríkj-
andi „að bókvitinu væri ekki í askana ausið“.
Fermingarárið orðaði hann það við föður
sinn, hvort hann vildi kosta nokkru til, svo að
hann gæti lært skrift og reikning, og ef til vill
fleira, er sig langaði til að nema. Svarið var
alger synjun og — löðrungur. Nógu hefði hann
til hans kostað, þótt hann bætti ekki þessu við.
Á þá stúfa var því ekki oftar stigið.
- Á uppvaxtarárunum hneigðist hugur drengs-
ins mjög til sjávarins; var hugurinn allur þar;
miður við sveitarstörf, þótt hann sem bóndi
gegndi þar eigi síður skyldu sinni, síðar á
ævinni
Vestfirðingar hafa frá landnámsöld stundað
jöfnum höndum sjósóknir og sveitarbúskap. Bú-
in of lítil, þar til nú á allra síðustu tímum, að
unnt er að lifa á framfærzlu þeirra einvörðungu.
En notaleg viðbót fyrir afkomu hinna, er hafa
fiskiveiðar fyrir aðalatvinnu. Og' fyrir því er
það víðar en í Flóabardaga, sem Vestfirðingar
hafa reynzt hlutgengir sjómenn.
Benjamín Bjarnason fór snemma að sækja
sjó; fyrst á árabátum, en síðar á þilskipum.
Byrjaði hann sjómennsku sína á þilskipum um
1875, þá 24 ára gamall, hjá dönskum skipstjóra,
Andersen, á skonnortu „Agnes“, er haldið var
út frá Þingeyri, ýmist á hákarla- eða þorskveið-
ar; þar lærði hann hina verklegu sjómennsku.
Það sama ár vistast hann að Gerðhömrum
í Dýrafirði, til prestshjónanna síra Jóns og Sig-
ríðar, foreldra síra Magnúsar Jónssonar, sein-
ast prests á Stað í Aðalvík, en tengdaforeldra
'Jóns Auðuns, fyrrverandi alþingismanns.
Benjamín Bjarnasori
Á Gerðhömrum kvænist hann 1876 Guðrúnu
Pétursdóttur frá Hofi í Þingeyrarhreppi, Ólafs-
sonar.
Þaðan fluttust þau hjónin 1877, að Núpi, og<
nokkru síðar að Söndum, til Bergs Einarssonar
og Þorbjargar Snorradóttur.
Árið 1881 reisir Benjamín bú á kirkjujörðinni
Múla í Þingeyrarhreppi, og þar dvelur hann öll
sín ár meðan hann fæst við sveitarbúskap, sam-
tímis sjósóknum, og við þann bæ er hann í al-
þýðutali oftast kenndur.
Um 1880 gerist Benjamín stýrimaður hjá
mági sínum, Andrési Péturssyni, hinum héraðs-
V I K I N G U R
269