Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1951, Blaðsíða 15

og lægni. Þetta verk fór Benjamín svo vel úr
hendi, öll þessi ár, að aldrei bar út af, hvorki
skemmdir á skipum eða slys á mönnum komu
nokkurn tíma fyrir. Það eitt lýsir manninum
betur en langt mál, og skal því hér staðar numið.
Benjamín deyr úr heilablóðfalli 18. ágúst
1926. '
—o—
Við hinir eldri menn, sem lifað höfum það,
sem af er 20. öld, og eigum líka rætur í seinasta
fimmtungi 19. aldar, skiljum vel og skynjum
þær gífurlegu breytingar til sjávar og sveita,
sem orðið hafa á atvinnuvegum okkar íslend-
inga. Hættir því ungum mönnum við, að meta
lítt að verðleikum þær völur, er frumherjarnir
lögðu í grunninn undir framtíðarhöll íslend-
inga, þegar miðað er við þá tækni og vélamenn-
ingu, er nútíminn hefir þegar skapað og er að
skapa.
En — traustir skulu hornsteinar hárra sala.
Og vanti völur í vegg, þá hrynur hann. Ætli
nútíðin að byggja á menningu fyrir framtíðina,
má hún ekki gleyma fortíðinni. Án þess verður
„auður hismi og hreysi hvert konungsslot". Sú
þjóð verður farsælust fyrir framtíð alla, sem
kann að meta þjóðleg verðmæti fortíðarinnar.
Því ber að blessa „hin hljóðu heit, sem heill
vors lands voru unnin, hvert líf, sem græddi einn
lítinn reit, og lagði einn stein í grunninn".
Þingeyri, 18. sept. 1951.
Ólafur Ólafsson.
BÖRN
Benjamíns Bjarnasonar og Guðrúnar Péturs-
dóttir.
1. Guðrún Benjamínsdóttir, fyrrv. kennslu-
kona á Þingeyri, ógift. Fædd 1876.
2. Marzibil Benjamínsdóttir, fædd 1877,
ekkja eftir Bjarna Kristjánsson, verka-
mann á Þingeyri.
3. Jónína Benjamínsdóttir, fædd 1880, gift
Þorbergi Steinssyni, hreppstjóra á Þing-
eyri. Lézt 1941.
4. Sigríður Benjamínsdóttir, fædd 1883, dó
1938. Gift Guðmundi Guðmundssyni, húsa-
smið á ísafirði.
5. Steinþór Benjamínsson, fyrrverandi skip-
stjóri, nú gjaldkeri Hafnarsjóðs, Þingeyri.
Fæddur 1886.
Sjóræningjar gera nú talsverðan usla á siglingaleiðum
útaf ströndum Burma. Þeir hljóta að vera söngelskir,
því að ekki alls fyrir löngu réðist flokkur sjóræningja
um borð í skip á þessum slóðum, og hlustaði í tvær
stundir á söngkonu á skipinu, áður en þeir fóru á burt
með herfangið, sem var um 2.300 sterlp. virði.
f
Þórarinn Guðmundsson
skipstjóri
í lok ágústmánaðar s.L, senniiega hinn 29. ágúst,
fórst vélbáturinn Svanholm, á leiðinni frá Siglufirði
til Bolungarvíkur. Með bátnum fórust þrír menn. Skip-
stjóri á honum var Þórarinn Guðmundsson frá Ána-
naustum, og mun hann hafa verið elzti starfandi skip-
stjóri í Reykjavík, 79 ára gamall, er hann gisti hina
votu gröf. Með honum hvarf af sjónarsviðinu einn hinna
dugmiklu garpa frá skútutímabilinu, og sá þeirra, sem
lengst hélt tryggð við sjóinn, eða þar til yfir iauk.
Þórarinn var fæddur 29. nóvember 1872 að Hlíð í
Garðahreppi. Ungur hóf hann sjómennsku á opnum
bátum, og litlu eftir fermingaraldur gerðist hann þil-
skipaháseti. Rúmlega tvítugur fór hann í stýrimanna-
skólann og lauk þaðan prófi vorið 1895. Gerðist hann
þá þegar stýrimaður á útvegi Geirs Zoega og varð brátt
skipstjóri á einu af skipum hans. Var hann mörg ár
skútuskipstjóri við góðan orðstír.
Árið 1898 kvæntist Þórarinn Ragnheiði Jónsdóttur.
Eignuðust þau tólf mannvænleg börn og eru átta þeirra
á lífi. Konu sína missti Þórarinn frá hinum stóra barna-
hóp, þegar elzta dóttirin var nýlega fermd. Tók hún
þá við búsforráðum, þótt ung væri, og var stoð og stytta
föður síns, sem löngum var fjarvistum á sjónum.
Eftir að Þórarinn hætti skipsstjórn á skútunum,
stundaði hann sjómennsku á togurum í mörg ár. Og í
síðustu styrjöld sigldi hann 49 lesta vélbát með ísvar-
inn fisk til Englands um hávetur. Var það minnsta
skipið, sem notað var til slíkra ferða. Var hann þá 71
árs.
V I K I N G U R
271