Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1951, Blaðsíða 18

Fulltrúar frá samábyryð botnvörpuskipaeigenda í Grimsby og eigendum togarans „Preston North End“ komu til
landsins s. I. sumar og afhentu öllum heiðursskjöl, er að björguninni unnu.
varir við björgunarflugvélina, sem kastaði niður blys-
um, og var þá haldið aftur til baka í þá átt sem varpað
var niður, en skömmu seinna höfðum við samband við
Sæbjörgu og fréttum það, að þarna hefði verið maður á
fleka og væri búið að bjarga honum. Þá var beðið um
að iæknir yrði við þegar komið væri til Grindavíkur, en
þangað var komið kl. 11,30, og voru þá mættir Þorleifur
Jónsson fulltrúi, Geir Zoega og héraðslæknirinn í Kefla-
vík, Karl Magnússon.
Sigurður Þorleifsson, Grindavík.
Skýrsla björgunarskipsins Sæbjargar.
Föstud. þ. 14. 4. 1950, laust fyrir miðnætti, heyrðist
í skipum, að togari mundi vera strandaður á Eldeyjar-
boða. Skömmu síðar kom beiðni frá Slysavarnafélagi
íslands um að björgpnarskipið Sæbjörg færi á strand-
staðinn. Var þá björgunarskipið Sæbjörg að leggja af
stað, þegar beiðnin kom. Var siglt með fullri ferð alla
leið. Þegar komið var í nánd við Eldey og ekkert sást
til skipsins þar, var byrjað að miða togara er komnir
voru á staðinn, með miðunarstöðinni, og reyndist sú mið-
un gefa stað skipanna við Geii-fuglasker. Var þá snúið í
áttina þangað. Þegar nálgast tók, sáust 2 skip við
Geirfuglasker í radartækjum björgunarskipsins, reynd-
ust það vera togararnir er komnir voru að strandinu og
voru báðir enskir. Á leiðinni til strandstaðarins var allt
undirbúið um borð í björgunarskipinu til bjargar skip-
verjum á hinu strandaða skipi. Laust fyrir kl. 05,00 þ.
15.4 kom björgunarskipið Sæbjörg á strandstaðinn, var
þá ekki orðið það bjart að hægt væri að sjá hvernig
ástatt væri með hið strandaða skip, en alveg uppundir
brotinu frá skerinu sást ljós, er virtist vera á báti eða
fleka. Þegar nær kom, sást að þarna voru menn róandi
á báti, er var kominn að því að sökkva. Umsvifalaust
var björgunarskipinu siglt að bátnum og 10 menn er
í honum voru, teknir um borð. Voru þeir aðframkomnir
af þreytu og vosbúð. Varð að láta menn frá björgunar-
skipinu niður til að hjálpa þeim upp, og niður í Sæbjörgu,
þar sem búið var um þá í kojum skipverja og þeir allir
færðir í þurr föt, og hlúð að þeim eins og hægt var.
Bátur þeirra flaut aðeins á flotholtum, hefði annars
verið alveg sokkinn. Þegar mönnunum var bjargað úr
hinum sökkvandi bát, var b.v. Sæbjörg komin á 4
faðma dýpi og mátti ekki tæpara fara vegna mikils
straums og sjógangs. Var nú siglt að togurunum er voru
þarna og þeim tilkynnt að björgunarskipið væri búið að
bjarga 10 mönnum. Voru báðir togararnir með björgun-
arbáta úti, en þeir komust ekki það nærri, að þeir
gætu náð þeim, sem eftir voru. Þegar þessu var lokið,
var orðið sæmilega bjart af degi, sást nú að strandaði
togarinn var alveg sokkinn og aðeins stýrishúsþakið var
upp úr sjó og menn á þakinu. Var nú strax settur út
björgunarbátur frá b.v. Sæbjörgu, með öllum útbúnaði
274
VÍKINGUR