Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1956, Blaðsíða 9

Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1956, Blaðsíða 9
Áhrif aðgerðanna. F'immti hluti bæklingsins ber sama titil og fjórði kafli í fyrri bókinni „Efnahagsleg áhrif friðunarráðstafananna" og á hann að vera svar við 3. kafla brezku greinargerðarinnar um þetta efni, undir fyrirsögninni „Staðhæfingar um áhrif útfærslu fisktakmarkanna til viðhalds fiskistofninum". Til glöggvunar þykir rétt að taka hér orðrétt upp nokkur atriði úr þeim kafla brezku greinargerðarinnar, en þar segir svo m. a.: „Fjórða kafla minnisgreinar sinnar kallar íslenzka ríkisstjórnin „efnahagsleg áhrif frið- unarráðstafananna“. Þar segir, að reglugerðin oi’saki mikla aukn- ingu fiskstofnsins, „en í 1. kafla er skyld full- yrðing þess efnis að „heillavænlegur árangur aðgerða þessara (reglug. 1952) komi í ljós í sívaxandi mæli með auknum afla utan núver- andi takmarka". Því næst er í 4. kafla (ísl. ritsins) tekin upp sundurliðun úr brezkum skýrslum um afla brezkra fiskiskipa við ís- land á árunum eftir stríðið. Tilfærðar eru töl- ur um a) heildarafla og b) um afla, sem mið- aður er við fyrirhöfnina að veiða hann (unit of fishing effort) að því er varðar vissar fiski- tegundir, en það er athugandi, að íslenzka minn- isgreinin tilfærir ekki brezkar niðurstöður um þorskafla, sem miðaður er við ákveðna fyrir- höfn við veiðar, þótt þær séu prófsteinninn á giidi röksemda íslenzku ríkisstjórnarinnar". I 23. lið brezku greinargerðarinnar segir síð- an: „Islenzka ríkisstjórnin tilfærir aukningu heildarþorskafla Breta þar við land árið 1953, en hann var 85% meiri á því ári en 1952, og oi' gefið í skyn, að þetta sanni heillavænleg áhrif reglugerðarinnar frá 1952 á fiskistofninn. Þessi tala er út af fyrir sig algjörlega villandi, og ályktunin stenzt því ekki, með því að þar er fjallað um heildarafla, en ekki afla, sem mið- aður er við ákveðna fyrirhöfn (unit of fishing effort), en síðara atriðið og ekki hið fyrra er hin rétta vísbending um fiskigengdina á mið- unum og breytingar á fiskstofninum“. Þá segir ennfremur í sömu greinargerð brezku stjórnarinnar: „Raunar spáði íslenzki fiskifræðingurinn Jón Jónsson 20% aukningu á fullorðnum þorski ái’ið 1953 í riti Alþjóða hafrannsóknaráðsins Annales Biologiques, samkvæmt rannsóknum á aldursflokkum aflans 1952, en þær sýndu, að öflugur árgangur af þorski var að ná fullum þroska að undangegnum nokkrum lélegum ár- göngum. Útreikningar hans byggðust á ástand- mu eins og það hafði verið undanfarin ár, án tillits til áhrifa þeirra, er reglugerðin frá 1952 v í K I N G U R kynni að hafa“. Síðan er í 27. lið rætt um aukn- ingu ýsuaflans, og segir þar m. a.: „Ýsuaflinn hefur aukizt um 5%, og er fullnægjandi skýr- ing á þeirri aukningu í athugunum annars ís- lenzka fiskifræðingsins, dr. Árna Friðriksson- ar (Annales Biologiques), þess efnis, að á fiski- miðunum við ísland væru mjög öflugir árgang- ar af ýsu í uppvexti og myndu þeir fara að hafa hagnýtt gildi um 1953. Þess vegna er aug- Ijóst, að ýsuaflinn hefur ekki fremur en þorsk- aflinn aukizt neitt fyrir áhrif reglugerðar- innar“. Svarkaflinn við þessum staðhæfingum Breta er meginhluti viðbætisins, rúmur þriðjungur, en ekki eftir því sannfærandi. Þar er því ekki mótmælt, að þeir fiskifræðingarnir dr. Árni Friðriksson og Jón Jónsson hafi sett fram þá spádóma, sem vitnað er til í brezku greinar- gerðinni. I upphafi þessa hluta bæklingsins er vikið að ofangreindri gagnrýni Breta á því, að ekki skuli hafa verið gefið upp hvað viðvíkur þorski, aflamagn miðað við ákveðna fyrirhöfn við veið- ar. Þar segir, að þær tölur hefðu gefið villandi upplýsingar, vegna breyttra aðstæðna. Ekki verður nógu greinilega séð, að slíkar tölur um þorskaflann hefðu átt að vera villandi, fremur en sams konar tölur um ýsu, kola og lúðuafla eða voru aðstæður ekki um flest jafnmikið breyttar varðandi þessar þrjár síðasttöldu fisk- tegundir ? Þá segir þar á einum stað, að aldursflokk- unin á fiskaflanum 1952 og 1953 sýni ekki neina sérstaka aukningu vegna breytileika klaksins, heldur almenna aukningu. Betur væri, að rétt reyndist, og ætti þá, ef svo er, að verða fram- hald á þeirri aukningu. I þessum kafla er og gerður ýmiss konar sam- anburður, sem ekki getur talizt að öllu leyti raunhæfur í þessu sambandi, t. d. um afla 1930 miðað við togstundir, en þær voru þá 316 þús- und gegn 263 þúsund 1953, þótt aflamagn sé minna 1930. Hér er ekkert tillit tekið til þess, hve veiðitæknin er nú miklu lengra á veg kom- in en 1930. Annars skal hér ekki farið nákvæm- lega út í þennan kafla, enda hefur hann verið rakinn í íslenzkum dagblöðum, en hann er í aðalatriðum viðleitni til að sýna fram á, að aukning á afla Breta við Islandsstrendur 1953 og síðar, sé eingöngu að þakka friðunaraðgerð- unum frá 1952, en stafi ekki af sveiflum í fiskstofninum né öðrum ástæðum. Fullvíst má telja, að hinn aukni kolaafli hjá Bretum. sé t. d. því að þakka, að íslenzkir fiski- menn eru alveg hættir að stunda dragnótaveið- ar. Það er þó að vissu leyti alvarlegt umhugs- 37

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.