Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1956, Blaðsíða 15
Ilýr stálbátur frá Þýzkalandi
Hinn 8. febrúar kom til Keflavíkur fyrsti
stálbáturinn, sem smíðaður er í Þýzkalandi. Er
þetta 22.57 metra langur bátur og um 76 rúm-
lestir. Hann er útbúinn þýzkri 240 hestafla
dieselvél frá firmanu Mak Kiel, og er gang-
hraði hans mjög góður, sem nokkuð má marka
af því, að hann var aðeins 5^/2 sólarhring frá
Hamborg til Keflavíkur, þar sem hann verður
gerður út.
Báturinn er búinn hinum fullkomnustu tækj-
um, m. a. vatnsþrýstikerfi fyrir drykkjarvatn,
þvottavatn o.fl. Allur frágangur bátsins er með
hinum mesta glæsibrag og öllu mjög
haganlega fyrirkomið, enda stuðst við
ráðleggingar og teikningar Egils Þor-
finnssonar skipasmiðs, sem teiknaði
alla innréttingu með hliðsjón til
krafna íslenzkra sjómanna. Báturinn
er smíðaður eftir ströngustu kröfum
íslenzku skipaskoðunarinnar og þýzka
Lloyds fyrir úthafsskip. Fisklestin er
klædd með aluminium. Báturinn er
smíðaður hjá D. W. Kremer Sohn í
Elmshorn, en umboðsmenn þess firma
hér á landi er Kristján G. Gíslason
& Co. Eigendur bátsins eru Ólafur
Loftsson og hinn kunni aflamaður
Þorsteinn Þórðarson, skipstjóri í
Keflavík.
Báturinn var tilbúinn til veiða
við heimkomu, með öllum útbún-
aði bæði til þorsk- og síldveiða.
Við smíði þessa báts hefur ekkert verið tilspar-
að, enda er hann allur hinn glæsilegasti. Bráð-
lega er von á öðrum stál-bát frá sömu skipa-
smíðastöð í Þýzkalandi, en eigendur hans eru
Fiskiðjan h.f. Vestmannaeyjum.
Alyktun stjórnar F.F.S.I. um landhelgismál
Eftirfarandi ályktun var samþykkt einróma
á stjórnarfundi í Farmanna- og fiskimanna-
sambandi íslands 13. þ. m.:
Sé það rétt, sem sagt hefir verið frá í dag-
blöðum höfuðstaðarins, að vinsamlegar samræð-
ur hafi farið fram í París, milli fulltrúa frá ísl.
útgerðarmönnum annarsvegar og þess útgerðar-
manns af hendi brezkra hinsvegar, sem einna
mestan fjandskap hefir sýnt í garð íslendinga,
vegna útfærslu friðunarlínunnar, fjandskapar,
sem keyrði um þverbak, er tveir brezkir togarar
fórust í ofviðri fyrir NV land á síðasta ári, þá
leyfir stjórn F. F. S. 1. sér að láta í ljós hina
mestu undrun yfir því, að slíkar viðræður geti
átt sér stað, og leyfir sér að vara mjög eindregið
við slíkum aðgerðum. Vill sambandsstjórn lýsa
því sem skoðun sinni, að slík mál sem þessi geti
ekki verið einkamál útgerðarmanna, hvorki ís-
lenzkra né brezkra, og að með þau hlj óti að vera
farið sem milliríkjamál og því frekar þegar tal-
að er um nokkra tilslökun frá fyrri stefnu sam-
anber „óbúlkuð veiðarfæri þar til komið er í
var”. Bendir stjórn F. F. S. 1. á, að slíkt frá-
hvarf geti eigi komið til greina fyrir Breta eina,
og að allar aðrar þjóðir, er veiðar stunda hér
við land, mundu koma með sömu kröfu á eftir.
Væri slíkt stórhættulegt og óbein viðurkenning
á að einhver neisti af sannleik hafi verið í hinni
röngu túlkun, að brezkir togarar mættu eigi
leita vars og hinum rakalausa áburði í sambandi
við hið hörmulega slys, er umræddir 2 brezkir
togarar fórust, og mótmælir því, að samningar
séu teknir upp á þessum grundvelli.
V í K I N G U R
43