Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1956, Side 23

ar skipverja á milli (já — athugið ég var lög-
skráður), að enginn færi einsamall upp í þenn-
an bæ, þar sem morð eru tíð og kvenfólki stol-
ið, ef það fer ógætilega. Með mér fór í þetta
sinn okkar trausti loftskeytamaður, Gunnar,
sem var hinn liðlegasti bæði að ná fréttum að
heiman og að koma skeytum okkar heim. Hann
er drátthagur og hefur gert snotrar vatnslita-
myndir af stöðum, þar sem Tungufoss stóð
við, sérstaklega var snotur mynd af litlu fallegu
kapellunni í St. Felíus.
Eftir að hafa farið um Tangerborg og litið
hana frá sjónum má segja að hún er reist á
kalksteinsbrekku og fer byggðin hækkandi eða
í hjöllum upp eftir hæðinni, verzlunarhúsin við
sjó, sumarbústaðirnir, sem reyndar væri rétt-
ara að nefna vetrarbústaði útlendra auðmanna,
á hæðinni eða fjöllunum ofarlega, en efst gnæfir
gamall kastali í hálfgerðum rústum er „Kas-
bah“ nefnist. Eru í honum salir með súlnaröð-
um og að honum liggja og á honum eru fögur
hallar- eða borgarhlið bogadregin með útflúri
fallegu og minna þau mjög á kastalahliðið í
Almería, svo auðséð er, að einnig þar hafa
Márar verið að verki. Vegna töku olíu og vatns
var kl. 17 haldið til Gíbraltar í logni og sól-
skini og komið til klettaborgarinnar kl. 19%
og þá farið að dimma og var tignarlegt að sjá
klettinn uppljómaðan, því auk þess sem bær-
inn við rætur fjallsins var vel upp lýstur, voru
ljós á tindinum að norðan og á miðju fjallinu.
Mergð makríla var kringum skipið og bátar
á veiðum. Ærðust fiskarnir þegar Ijósum var
stefnt á þá. Fengum við makríl í hádegismat á
mánudag og var það fremur ljúffengur fiskur
til átu. Okkar ágæti kokkur, Valberg, var
búinn að fá handarmein og því settur á sjúkra-
hús í Gíbraltar og kvöddum við hann með sár-
um söknuði og töldum víst, að nú myndi um
matargerð alla um borð fara í verra, en bryt-
inn, Björgvin, tók sjálfur við eldamennskunni
og fórst það prýðilega. Að morgni dags var
komið talsvert af ruslaralýð í bátum kringum
Tungufoss og hafði á boðstólum svipaða vöru
og frændur þeirra í Napolí. Eitthvað var keypt.
Kl. 11 f. h. var lagt til hafs í þoku og 18 st.
hita.
Nú læt ég mína stuttorðu en vonandi gagn-
orðu dagbók tala það sem eftir er ferðarinnar
heim, en hún segir svo: Farið framhjá Tarífa-
höfða kl. 18 og hjá Trafalgar kl. 15. Glamp-
andi sólskin á Atlantshafi. Sjór hægur, sólböð
tekin. Til fjölda skipa sést, einkum olíuflutn-
ingaskipa. Sólarlag í mistri, en svo tekur við
tunglskin og fallegur stjörnuhiminn.
5. okt. Á Atlantshafinu er norðvestan kaldi,
skafheiðríkt og 18 st. hiti. Um óttu í nótt sem
leið var farið framhjá Vincenthöfða og um
nón í dag hjá Rocahöfða og hverfur svo land-
ið og við tekur útsærinn. Til skipa sést og
eru það flest stór olíuflutningaskip, 10—15 þús.
smálestir að stærð, og ber mest á þeim allra
skipa bæði að stærð og fjölda. Lá í sólbaði
2 stundir.
6. okt. Svipað veður og í gær, 17 st. hiti.
Tekið einnar stundar sólbað, en sólskinið dauf-
ara en í gær. Lygnandi úr hádeginu og fór ég
þá í göngu á þilfarinu nakinn að beltisstað
1 y2 stundu og var vel hress. Kl. um 16 tók
að draga fyrir sólu og í kvöld er skýjað orðið
en bezta veður og hlýtt. Engin skip borið fyrir
í dag, varla fugl og ekkert kvikt í sænum.
7. okt. Lognsær, skýjað en bjart fyrir stafni,
17 st. hiti. Kl. 11 f. h. komið glaða sólskin.
Sólböð tekin bæði fyrir og eftir miðdegismat,
einnig labbað góða stund á þilfari. Um miðaft-
an heldur að þykkna í lofti og kominn vest-
an andvari með kviku úr suðvestri. Múkkinn
lét sjá sig í dag og einstaka sæsvala. Síðdegis
stukku höfrungar hjá skipinu. Farið frekar
snemma til hvílu. Lesinn Einar Benedikts-
son og hugsað heim til Húsavíkur.
8. okt. Suðvestan kaldi, skýjað, 13 st. hiti.
Jakob minn fertugur í dag og sendum við
Hannes honum heillaóskaskeyti. Talsverð alda
vestan og er munur á úthafinu og sjó Miðjarð-
ai'hafsins. Tungufoss mátulega hlaðinn frá Gí-
braltar, fer furðu vel í sjó og ber kvikuna af
sér. Mér líður vel, en sezt snemma að og reyni
að lesa, því ómögulegt er að skrifa fyrir velt-
ingi.
9. okt. Suðvestan stinningskaldi, skýjað, 10
st. hiti. Tungufoss fer vel í sjónum og miðar
vel áfram þrátt fyrir aukna kviku og mikla.
Mér líður sæmilega vel, ef ég ligg fyrir, er
ekki sjóveikur, en þyngsli nokkur yfir höfði.
Veðrið harðnar undir nóttina og sýnir Jón
Steingrímsson að hann er bæði fullfær skip-
stjóri og kann með lipurð og festu að vinna
sér traust. Hannes er skyldurækinn og af-
baldinn.
10. okt. Allhvass eða stormur VSV, skýj-
að, 9—10 st. hiti. Yfirleitt versta veður á haf-
inu eða hefur verið, því djúp lægð gekk á und-
an okkur norðaustur og mörg skip í hættu
í verðinu bæði á Atlantshafi og á Norðursjó.
Sjálfur hef ég haldið kyrru fyrir.
11. okt. Suðvestan kaldi, skýjað, 5 st. hiti.
Nú er farið að kólna nyrðra. Komum að Reykja-
r.esi kl. 16 og að Garðskaga kl. 17. Á ytri höfn
Reykjavíkur kl. 19y2, upp að bryggju kl. 21
og var þá fagnaðarfundur, er ég aftur heilsaði
V I K I N G U R
51