Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1959, Blaðsíða 7

Alþingismenn
minnast
sjómanna, er
fórust með
b.v. Júlí og
v.s. Hermóði.
Er fundir höfðu verið settir í
Alþingi 19. febr. sl., tilkynntu
deildarforsetar, að dagskrá félli
niður, en boðaður væri fundur í
Sameinuðu Alþingi vegna hins
hörmulega atburðar, er kunnur
hefði orðið kvöldið áður, að vita-
skipið Hermóður hefði farizt með
allri áhöfn.
Forseti Sameinaðs þings, Jón
Pálmason, setti fund og mælti á
þessa leið:
Háttvirtir alþingismenn!
Helfregnir berast nú dag eftir
dag,
dauðans er mikilvirk hönd,
úthafið syngur sitt útfararlag,
öldurnar grenja við strönd.
Islenzlcd þjóðin er harminum háð,
hrópar í neyðinni á guðlega náð.
Það mun vera einsdæmi í sögu
Alþingis, að stórkostleg sjóslys
verði svo hvort á fætur öðru, að
nauðsyn beri til að kalla saman
sorgarfund í Alþingi dag eftir
dag. Þetta ber oss að höndum nú.
í gær komum við öll hér sam-
an til að lýsa hryggð okkar og
samúð í tilefni af því, að 30 sjó-
menn fórust með togaranum Júlí
frá Hafnarfirði. En áður en við
gengum til svefns í gærkvöldi var
þjóðinni allri sagt frá öðru
hörmulegu sióslysi, því, að vita-
skinið Hermóður hafði farizt með
allri áhöfn við Reykjanes aðfara-
nótt g-ærdagsins þess 18. b. m. í
tilefni af bessum sorgarfréttum
komum við hér saman í dag.
Ber bað nú að höndum okkar
fámennu b.ióðar, að skammt er
stórra högga milli. þar sem í
þessu slvsi fórust, 12 hraustir sjó-
menn á bezta aldri.
Vit.askinið Hermóður var bvggt
í Svíbióð fvrir vitamálastjórnina
árið 1947. Það hefur annaztflutn-
inga fyrir vitana kringum land-
ið. en að öðru levti stundað land-
h“lgisgæzlu og eft.irlit með fiski-
bátum. begar hætta var á ferð-
um, einkum við Vestmannaeviar.
Má því segia, að þetta skin hafi
beint og óbeint verið dýrmætt
björgunarskip til aðstoðar öðr-
um meðfram ströndum Islands.
Að missa það frá sinni þvðingar-
miklu starfsemi er því mikið áfall
fyrir fjölda þeirra manna, sem
sjóinn stunda meðfram okkar
hættulegu strönd.
En missir skipsins hverfur þó
í skuggann fyrir þeim hryggilegu
örlögum, að missa 12 vaska sjó-
menn í djúp hafsins í viðbót við
allt, sem á undan er gengið. Fimm
ekkjur, 17 börn innan við 15 ára
aldur, foreldrar, fullorðin börn,
systkini, frændur og annað
venzlafólk horfir harmþrungið á
eftir þessum ástvinum sínum,
sem svo snögglega og óvænt eru
burtu kallaðir.
Við, sem hér erum saman kom-
in, kveðjur þessar horfnu sjóhetj-
ur í nafni þjóðar vorrar með
þakklæti og virðingu fyrir unnin
afrek á liðnum árum. Ástvinum
þeirra öllum og frændfólki vott-
um við einlæga samúð og hlut-
tekningu í sorginni. Ég lýsi hér
þeirri afdráttarlausu tilfinningu
okkar allra. En þó hún sé flutt af
einlægum og hryggum hug, þá
vitum við öll, að við stöndum
máttvana og varnarlaus gagnvart
því harmþrungna fólki, sem hugs-
ar til þeirra ástvina, sem í djúp-
ið eru sokknir, ef eigi væri til
önnur þýðingarmeiri huggun en
samúð okkar. Sú huggun, sem
felst í grundvallaratriðum okkar
háleitu trúarbragða. Þess vegna
treystum við því, að hið sorgbitna
fólk fái að njóta þeirra fornu og
VÍKINGUR
39