Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1974, Blaðsíða 16

Folgerö skipstjóri og félagar hans.
Það tókst með hörkubrögðum
og harðfylgi að losa skrúfublöð-
in og vélamaðurinn, Kristian
Halldorsen kemur vélinni í gang.
Hvernig honum tekst það skilur
enginn, né heldur sér, en þess er
að geta, að hann hefur fengizt við
vélina meira í kafi í sjó en upp
úr. Svo nálægt strandi eru þeir,
að þeir finna afturkastið frá út-
sogunum. Þótt skrúfan sleppi sjó
og berji loft oftar en hitt, þá síga
þeir smátt og smátt frá landi, og
það er dásamlegt að miða breyt-
inguna á föstum merkjum á
landi.
Ástandið hafði verið alvarlegt,
en bæði skip og áhöfn hafði sýnt
það í fyrstu snerrunni við hafið,
að það var hægt að treysta þeim.
í Sandnesi fengu þeir eftir heil-
mikla vafninga nýtt siglutré, og
var nú enn hægt að setja stefnu
suður á bóginn, til Bergen.
1 Osló urðu erfiðleikar á vegi
Folgerös. Aftenposten og Tidens
Tegn héldu því fram, að hin fyrir-
hugaða ferð á Roald Amundsen
væri lífshættuleg glæfraför, aug-
lýsingabrella, og nú vildu ýmsir
fyrir hvern mun stöðva förina.
Reynt var að stimpJa Folgerö sem
skálk, er leggði mannslíf í hættu,
og áhrifamenn reyndu að svipta
bátinn nafninu, því að nieð þess-
um hætti mátti ekki „saurga“
nafn þjóðhetju. En þar vannst
ekki á, því að Amundsen hafði
sjálfur leyft nafnið. Þá var leitað
til skipaeftirlitsins, og því lauk
svo, að skipaskoðunarstjóri lét
kyrrsetja Roald Amundsen. Sitt
hvað þótti skorta á um haffæri
bátsins, vatnsþétt skilrúm, há-
stokksgrind (rekkverk) og fleira.
Báturinn fékk þó að fara til Hald-
en, en þar var hann tekinn upp,
smurður og skoðaður, og byrjað
var á að smíða hástokksriðið.
Daginn eftir var Roald Amund-
sen sjósettur og skoðaður — og
fékk skipsskjölin árituð! Loks var
hægt að leggja af stað eftir
mnrgra daga nauðsynjalaust
þjark.
Fór frá .skulal — unilsfrr.ymi
Þegar kostur og vatn var kom-
ið um borð var Folgerö blankur.
Heldur var það dauflegt að fara
úr landi með þeim hætti, en hann
vissi að ef hann kæmist til ann-
arra landa, þá mundi sér takast
að útvega allar nauðsynjar fyrir
sig og áhöfnina. í Halden kom
enginn til þess að óska þeim
góðrar ferðar. Oslóarblöðin höfðu
svert þá svo, að það hreif.
Þegar út á rúmsjó kom„ eyddist
mollan og andstreymið, og úr
þessu gátu þeir snúið sér að því
verkefni, sem fyrir höndum var:
að sigla til Ameríku í kjölfar
Kólumbusar.
Roald Amundsen kom við í Sví-
þjóð og Danmörku á suðurleið um
Eyrarsund og Eystrasalt, fór um
Kílarskurð og þaðan til London
og hlaut ágætar viðtökur hvar-
vetna þar, sem stafni var stungið
við. í London lentu þeir í nokkuð
einkennilegum vandræðum.
Ætlunin var að liggja við Lund-
únabrú, en sendinefnd frá norska
sendiráðinu í London, sem tók á
móti þeim, þótti staðurinn ekki
nógu góður. Roald Amundsen
skyldi liggja við Parlamentið
(þinghúsið), og við Parlair,entið
var legið.
Blaðamennirnir komu — þyrst-
ir í æsifréttir eins og ævinlega.
Herra trúr, hverskonar víking-
ar eruð þið, sögðu þeir í ertni, —
ekki einn einasti kvenmaður um
borð!
Fréttamaður Daily Mail grípur
þetta á lofti: -— Viljið þið taka
konu með fyrir 1000 sterlings-
pund? spyr hann.
ÍOOO |iun<I fyrlrfram
Folgerö klóraði sér í kollinum.
Gaf unga manninum hornauga,
honum var víst alvara. En bezt
var víst að taka þessu í gamni.
Þúsund pund voru þúsund pund,
svo. . . Til þess að vera öruggur
eyddi hann þessu með hlátri.
En nú hófst gamanið fyrir al-
vöru. Fréttamaður Oslóarblaðs
símaði heim í hvélli, og sagði að
nú hefði Folgerö byrjað kvenna-
rán í Englandi. Og fréttin var síð-
ah símuð aftur til Englands, og
breiddist út eins og eldur í sinu.
Hann var að verða alkunnur bát-
urinn, sem dirfðist að leggjast við
hið ástkæra Parlament.
Norska sendiráðið sendi frá sér
kröftug mótmæli, og neitaði þess-
umj kvitt með öllu, en hvað hafði
það að segja? Ung samkvæmis-
dúkka kemur og býðst til þess að
leggja hin umtöluðu 1000 pund í
banka gegn því að fá að vera með
til Ameríku, og ætlaði með þessu
að koma af stað umtali um sjálfa
sig heldur lítið þekkta persónu.
Folgerö svaraði því að hann hefði
ekki hvikað í afstöðu sinni, engar
konur urrf borð. En stúlkan var
16
Vf KINOUR