Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1974, Blaðsíða 19

á leiðarenda. Við höfum fylgt
siglingaleið Kólumbusar. Okkur
hefur tekizt ferðin.
Frá llavana
Frá Havana hélt Roald Amund-
sen til New Orleans, og var það
í annað skipti á fárra ára fresti,
sem Folgerö skipstjóri siglir
víkingaskipi til Bandaríkjanna.
Leifur Eiríksson fór vatnaleiðina
upp til Duluth, og er þar í dag
mjerkisgripur, sem margir skoða.
Roald Amundsen átti hinsvegar
að fara upp Missisippifljót, og
það alla leið upp til Minnesota,
og það var hreint enginn leikur,
og almennt talið ógerlegt. í Cairo
í Illinois fylki kom varnamálaráð-
herra Bandaríkjanna, Patric J.
Hurley, til þess að skoða Roald
Amundsen. í ræðu, sem hann hélt
við það tækifæri, sagði ráðherr-
ann að hann vonaði að áhöfnin
á Roald Amundsen sýndi lands-
mönunm, að það væri í raun og
veru hægt að sigla upp Missisippi.
Margir hefðu reynt það árangurs-
laust.
Dag nokkurn fóru þeir yfir
landamæri Wisconsin- og Illinois-
fylkja, og allt í einu urðu þeir
þess varir, að þeir voru á heima-
slóðum. í brekku upp frá fljót-
inu stóð vel hirtur bóndabær og
húsin máluð, en það var sjaldgæf
sjón þangað til þeir komu á þess-
ar slóðir. Á flakkstönginni var
norskur fáni með sambandsmerk-
inu. Þeir sögðu bóndanum að Nor-
egur væri ekki lengur í tengslum
við Svíþjóð. Það vissi hann ekkert
um, bóndinn sá, en fánann hafði
hann erft frá foreldrum sínum,
og þegar hann frétti að þeir væru
á leið upp fljótið, dró hann fán-
ann við hún.
Upp eftir öllu fljótinu kvað nú
við:
Kveðja til Noregs.
Vínir
La Cross. Þeir höfðu mælzt til
að losna við móttökur og veizlur,
þeim lá á, en það kom ekki að
haldi. Norðmenn og norskættað
fólk streymdi að frá hverju smá-
VÍKINGUR
þorpi, og sárbændu þá um að
liggja nokkra klukkutíma. Það
mátti sjá mörgum vökna um
augu þegar Roald .Amundsen
sigldi hjá fánum skrýdd og vagg-
aði drekahöfðinu.
Spurningum rigndi yfir þá.
Hann er víst lifandi enn þá
..ann Kristjan Bráten, ha? Gamla
frú Pettersen heima í Raumaríki,
hvernig líður henni ? Á hún bæinn
enn ? Fólk raðaði sér á borðstokk-
ana, og hrópaði, þar til skipverj-
ar voru næstum ærðir. Bátnum
var klappað og strokið. Kveðja til
landsins, sem ég fór frá fyrir
langa löngu. Kveðja til móður-
jarðar og föðurlands.
Og svo nálguðust þeir tvíbýlið
St. Paul og Minneapolis.
Fólk sótti svo á að komast um
borð í bátinn, að við lá að hann
sykki, og þeir urðu loks að fá lög-
reglu til þess að halda miönnum í
skefjum. Allur dagurinn fór í að
sýna fólki bátin, og 40 eða 50
blaðamenn voru á höttunum til
þess að fá greinaefni í blöð sín. En
það sem Folgerö fannst athyglis-
verðast í St. Paul var ekki gaura-
gangurinn og lætin, veizluboð og
ræður. Nei, það voru hinir festu-
legu karlmenn, sem stóðu tímum
saman við skútuna og horfðu
þegjandi á hana. Það voru bænd-
ur frá Dakota, Iowa, Minnesota
og Montana, sem höfðu farið af
stað í mestu önnunum til þess að
sjá bátinn, sem þeir höfðu heyrt
svo margt sagt frá. Bátinn frá
landinu, sem þeir höfðu fyrir
löngu séð síga í sæ frá þilfari
Ameríku farsins. I fjóra daga
voru þeir í St. Paul, en loks kom
að því að leggja af stað og fara
síðasta spottann, sextán mílur
upp til Minneapolis. Þeir fengu
vélbát til þess að draga Roald Am-
undsen eftir hinni mjóu rennu til
Minneapolis, og þangað komu þeir
um sex leytið að kvöldi og lögð-
ust við Árbakkagarð. Það má vel
gefa orðið blaðinu Dagsfréttir í
Minneapolis, sem út kom 29. sept-
ember:
Folgerö skipstjóri hefur náð
áfangahöfn. haustsólin brosti vin-
gjarnlega, og brýr og hæðir við
Landsýn.
íljótið var svart af fólki, sem
ekki aðeins vildi sjá hina frægu
snekkju, heldur líka tjá aðdáun
sína á Folgerö, sem tvisvar hefur
farið um Atlantshaf í litlum, opn-
um báti. . .
(Þýtt og stytt.)
Elzta og stærsta skipaviðgerð-
arstöð á íslandi.
Tökum á land skip allt að 2500
smálesta þung.
Fljót og góð vinna.
SLIPPFÉLAGIÐ
í REYKJAVÍK
Sími: 10123 (6 línur) - Símne'ni: Slippen
VERZLUN
O. ELLINGSEN
Elzta og stærsta veiðarfræa-
verzlun landsins.
19