Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1983, Side 23

Starfsmaður Ríkisskips á Patreksfirði,
Guðmundur Sigurðsson, segir hér eitthvað
skemmtilegt við Hilmar. Guðmunur orti
vísu um Velu birtist hú í frásögninni.
polla. Nú var því komið til kasta
þeirra Ragga og Sigurds, 2. stýri-
manns að festa endana að framan,
þannig að skipið lægi rétt. Haug-
land skipstjóri bakkaði örlítið eða
tók áfram, hljóp úr hliðardyr-
unum í brúargluggann þar sem
hann kallaði niður á framdekkið
til þeirra félaga sem bisuðu við
kaðlana, festu þá ýmist eða los-
uðu. Að lokum lá skipið rétt og
lúguopið var opnað. Patreksfirð-
ingar létu þau orð falla að ekki
hefðu allir íslenskir skipstjórar
klárað að leggjast að í þessu veðri.
Sement og kúafóður
til Patró
Lestun og losun á Velu gengur
mun fljótar fyrir sig en t.d. á Esju,
þar sem hífa þarf gámana upp úr
lest á undirlestunum tveim eru
lyftarar sem aka brettum eða
gámum á lyftupall sem er við opið
á millidekkinu. Síðan ekur lyftari
VÍKINGUR
úr landi upp hallann sem myndast
þegar lúgan er opnuð og hirðir
bretti og gáma í land. Af milli-
dekkinu er lyftunni stjómað en
hún flytur vörurnar úr undirlest-
unum upp í opið. Hilmar
„supercargo“ afhendir af-
greiðslumönnunum á Patró
pappírana og unnið er af
kappi við að keyra brettum
með sementspokum, gosdrykkj-
um, kúafóðri, timbri o.fl. í land.
Bíll frá Tálknafirði og Bíldudal er
mættur á staðinn og nýlenduvör-
um frá Sambandinu er raðað í
gám á bílpallinum. Vörur til
kaupfélaganna eru fluttar í nýrri
tegund grinda sem þeir losa í
gáminn. Kallarnir gera grín að því
að hægt sé að panta fjórar dósir af
rauðbeðum og fá þæi sendar í
kaupfélagið og að einu sinni hafi
fjórar dósir verið endursendar
þegar of mikið barst.
Lágvaxinn, kímileitur maður í
gamalli úlpu með húfu á höfði,
vinnur við móttöku á Patreksfirði.
Hann kemur um borð og er
spaugsamur, á hógværan hátt.
Þetta reynist vera Guðmundur
Sigurðsson, fyrrum bóndi á
Barðaströnd. Hann skýtur vísu að
Hilmari sem hann orti eftir að þeir
töluðu saman í síma fyrr um
morguninn, þar sem Hilmar
skýrði honum frá veðrinu en
kvaðst samt hafa sofið ljómandi
vel. Hún er svona:
Vela mörgum veitir ró
þó vanti ástarblossa.
Hún er vot af söltum sjó
sem um brjóstin fossa.
Vona ég að höfundi mislíki ekki
birtingin því vísan er góð.
Á Patreksfirði var fólk sem
vantaði far til ísafjarðar en land-
leiðin þangað var ófær. Því miður
varð Hilmar að neita því um far
því aðeins ein aukakoja er um
borð og hana hafði blaðamaður
Víkings til umráða. í svona veðri
kvað Hilmar ómögulegt að lofa
mönnum fari án þess þeir hefðu
kojur.
Um klukkan hálf fjögur var
losun lokið á Patreksfirði og
landfestar leystar.
Lyftarinn úr landi hirðir brettin af lyftupallinum i lúguopinu á millidekkinu. Viða þarf
ekki nema tvo menn í landi til að taka á móti skipunum, einn góðan lyftarmann og annan
til að taka á móti gámunum af dekkinu.
23