Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1984, Síða 13

Finnst gott að vera...
Heima í stofu.
næstum því sagt aö þetta sá
allt saman tölvustýrt.
Jú, ég hugsa aö þaö reyni
ekki síöur á sjómanninn nú en
áöur. Ég tel aö þaö þurfi meiri
aðgæslu til aö sigla þessum
nýju skipum heldur en þurfti
hérna i gamla daga. Ef maður
getur kallaö þaö „gamla
daga“ sem voru fyrir 30—40
árum. Skipin eru kannski
sæmilega styrk til siglinga, en
þau eru ekki eins sterkbyggö
eins og gömlu skipin. Búlkun,
eöa lestun, niöurrööun vör-
unnar er ekki eins örugg og
þegar hver einasti kassi, hver
einasti hlutur var lagöur af, aö
maður getur næstum því sagt,
fagmönnum, þannig aö allt var
skorðað og fellt og lestar í
flestum tilfellum vel fullar,
þannig aö ekkert gat hreyfst.
En meö þessum gámum og
nútima flutningatækjum, svo-
kölluöum mafiutreilerum og
þess háttar, þá er miklu meiri
hætta á aö eitthvaö fari úr-
skeiöis. Háfermi eru orðin
mikil á skipunum, stöðugleik-
inn kannski reiknaöur alveg út
i ystu æsar til hagkvæmrar
siglingar, bæöi upp á mýkt og
hraða. Þannig álit ég aö þaö
þurfi ekki síður aðgæslu nú,
sérstaklega viö siglingar i
vondum veörum.
Einkennileg sigling að
sigla eftir
reglugerðum.
Viö höfum auövitaö ákveöin
mörk í reglugerðum, en sjó-
maöurinn veröur auðvitað oft
aö vega og meta sin mörk.
Hann hefur ekki altaf bækur til
aö fletta upp i, enda væri það
einkennileg sigling, ef hann
geröi ekkert annaö en aö
fletta upp í reglugeröum og léti
sina eigin dómgreind aldrei
ráöa, þá væri held ég illa fariö
fyrir honum. En auðvitað getur
meö þessum hraöa skapast,
ég segi ekki óaögæsla, en viö
getum sagt lélegar upplýsing-
ar um farminn sem geta skap-
aö skipstjórnarmönnum erfið-
leika meö aö raöa honum.
Enginn baráttumaður
Eg hef aldrei veriö i félags-
málum og baráttumálum fyrir
mitt félag, og auðvitað þykj-
umst viö allir hafa of litiö kaup.
Þaö er nokkuð sem hver og
einn veröur að vega og meta,
en ég held aö viö verðum bara
aö þiggja þann geira af kök-
unni, sem hentar okkur. Viö
höfum auövitaö baráttumenn i
þessum málum fyrir okkur og
ég held aö þeir standi sig vel.
Eg held aö þessir menn leggi
geypilega mikiö á sig og ég
fyrir mitt leyti vil þakka þess-
um mönnum, því aö ég finn
hversu fri manna, sérstaklega
sjómanna er mikils virði. Maö-
ur losnar viö aö nota fri sín i
þessi mál, má vera viss um aö
félagar hans hafa lagt mikið á
sig fyrirhann.
Sjómaöurinn hefur
ekki alltafbækurtil
aö fletta upp /'
enda væri þaö
einkennileg
sigling, efhann
geröi ekkert annaö
en aö fletta upp í
reglugeröum.
Víkingur 13