Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1984, Blaðsíða 35

þar á milli, en ekki veit ég hvort
þaö var notað viö byggingu
skipsskrokksins. Honum var
lokið þegar ég kom á staðinn.
Skipulag þessarar vinnu fór
fram á skrifstofu i landi
skammt frá skipinu. Þar unnu
30—40 manns við aö skipu-
leggja vinnu þessara hópa.
Verkin voru ákveðin sem
ákveðin tímaeining og siðan
fékk hópurinn nýjan verkefn-
ispakkaúrlandi.
Ef hópurinn notaði minni
tíma í verkiö en áætlað var,
komu þær klst. sem á vantaði
sem bónus hjá viökomandi
hóp.
Ekki dugði að standa sig vel
í einu verki, þvi vinnan var
metin á 6 mánaða fresti af
sérstakri nefnd frá fyrirtækinu,
sem var skipuð bæði tækni-
mönnum og starfsfólki við
verkin. Ef hópurinn hafði stað-
ið vel að sinni vinnu fékk hann
bónus fyrir timabiliö og jafn-
framt kauphækkun. Það er
færöist upp i launaflokk næsta
timabil.
Öll afköst voru skráð og síð-
an metin og gátu jafnvel verk-
að til lækkunar i launum, ef
áberandi seinagangur var á
verkum eins hóps allt timabil-
ið.
Þannig var byggt upp launa-
hvetjandi kerfi i þessari
starfsgrein, sem virðist gefast
vel og alveg ótrúleg afköst. Ef
fyrir kom aö eitthvað var ekki
eins og vinnuteikning sagði til
um, var það bókað af flokks-
stjóra hópsins og væri meiri-
háttar vandamál þurfti að kalla
til verkstjóra og jafnvel tækni-
menn, en það virðist mjög
sjaldgæft.
Það furðulega við þetta
vinnufyrirkomulag var að í ein-
um smá klefa voru aö vinna
allt að 10—15 manns og mig
minnir að við höfum talið um
80 menn i vélarúmi þegar
mest var.
Vinna alls þessa fjölda á
svona litlu svæði virtist ekki
valda neinum örðugleikum og
allir héldu sér að verki þann
tíma sem vinnutiminn stóð.
Hér hefur aðeins verið farið
yfir þetta vinnufyrirkomulag i
grófum dráttum en það gefur
vonandi grófa mynd af þvi,
hvernig japanskar skipa-
smíðastöðvar haga vinnu-
brögðum við skipasmíðar.
Skipasmiðastöðin afhenti
skipið svo til á réttum tíma og
eigi verður annað sagt en að
skipið hafi reynst vel aö öllu
leyti og vinnurhraðinn ekki
komið niður á gæðum vinn-
unnar.
Ef einhver hefur áhuga á að
fá nánari upplýsingar um
þessi mál, þá skal á það bent,
að fluttir hafa verið fyrirlestrar
um vinnubrögð í japönskum
skipasmiðaiðnaði og munu
betri upplýsingar en hér hefur
verið farið lauslega yfir, en ef
til vill er þetta vinnufyrirkomu-
lag sem gæti komið okkur til
góða í framtíðinni.
SÍLDARÚTVEGSNEFND
(SÚNf
Garðastræti 37,101 Reykjavík
Pósthólf 875 • Sími 27300 • Telex 2027
HELZTU VERKEFNI:
• Markaðsleit, sala og útflutningur á öllum tegundum saltsíldar.
• Skipulagning síldarsöltunarinnar i þeim tilgangi að nýta sem bezt hina ýmsu
og ólíku markaði fyrir allar tegundir og stærðir saltaðrar síldar.
• Innkaup, sala, dreifing rekstrarvara saltsíldariðnaðarins.
• Rekstur birgðastöðva.
Stjórn stofnunarinnar er skipuð 3 fulltrúum frá félögum síldarsaltenda, 1 fulltrúa
frá Alþýðusambandi íslands / Sjómannasambandi íslands, 1 fulltrúa frá Lands-
sambandi ísl. útvegsmanna og 3 fulltrúum kjörnum af Alþingi.
„ ... íeinum
smáklefa voru
10—15 manns og
mig minniraö viö
höfum taliö um 80
menn í vélarúmi
Víkingur 35