Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1984, Blaðsíða 34

Guðjón A.
Kristjánsson
„ Viö uröum ekki
lítiö undrandi aö
sjá hvaö verkinu
haföi miöaö á
tveimur dögum
34 Víkingur
Getum við lært
af japanskri vinnuskipulagningu
Áriö 1972 fór ég til Japans
að ná i skuttogarann Pál Páls-
son IS-102, sem þar var í
smiðum.
Við fórum norður á eyju sem
heitir Hokkaidó og borgin heit-
ir Muroran, en þar var skipa-
smiðastöðin staðsett. Þegar
við komum niður i skipiö á
mánudagsmorgni og gengum
um þar, varð okkur að oröi að
hér væri það mikið verk eftir
að vinna að óhætt væri að
slaka á við eftirlit af okkar
hálfu, því víða var einungis
rauðmálað járn og einangrun.
í íbúðir var ekki komin grind
fyrir innréttingar. Þetta var í
byrjun desember og við höfð-
um ætlað að sigla af stað heim
fyrir áramót og Japanir sagt
að skipið yrði búið 27. desem-
ber.
Sjálfir töldum við að væri
eftir 2—3 mánaða vinna við
byggingu skipsins.
Þar á ofan var eftir öll prufu-
keyrsla og uppákomandi tafir,
sem alltaf koma fram við
byggingu skipa.
Við slepptum þvi að fara um
borð á þriðjudagsmorngi og
fórum að skoða okkur um í
þorginni.
Á miðvikudag fórum við um
borö snemma morguns. Við
urðum ekki litið undrandi að
sjá hvað verkinu hafði miðað á
tveimur dögum, þar sem áður
var þert járn, var nú komin ein-
angrun eöa uppistöður fyrir
innréttingu og þar sem grind
fyrir innréttingu hafði veriö
áður, var langt komið að full-
gera vistarverur.
Eftir að við áttuðum okkur á
þessum hraða og skipulagi,
máttum við hafa okkur alla við
hvern einasta dag til að fylgj-
ast með og kynna okkur skipið
og hvar leiðslur og rör væru,
áður en Japanirnir lokuðu þilj-
um og stokkum.
Við fórum nú smám saman
að kynnast vinnulagi þeirra og
frábærri skipulagningu.
Það var nú reyndar ætlunin
að gera grein fyrir þvi með
þessum skrifum frá sjónarmiði
okkar sem ekki höfðum séð
slik vinnubrögð. Þessi grein
verður ekki nein tæmandi
upplýsingamiðlun um þessi
vinnubrögð, en gefur vonandi
smá hugmynd af því sem við
höfðum tima til að kynnast.
Við tókum fljótlega eftir þvi
að Japanir unnu i smá hópum
og virtust þessir hópar hafa
ákveðin verk með höndum,
eitt herbergi eöa ákveðna
hluta innréttingar og lagnir.
Um borð voru hífðir pakkar
með innréttingu í eitt ákveðið
herbergi eða stað i skipinu og
með þessum einingum komu
3ja til 6 manna hópar ásamt
flokksstjórum.
Þetta vinnufyrirkomulag var
notað alls staðar i skipinu
jafnt vélarrúmi sem brú og allt
VESTMANNAEY VE 54, byggöur í Japan 1972,462 brúttólestir.