Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1984, Page 59

Hann satþarnaá
móti honum viö
borðið. Gamligóði
Harvey. Hann var
kominn að sækja
hann.
ganga upp á þilfar, fylla vasa sína af hexum og
skjóta sér fyrir borö. Hann saup síöustu dreggj-
arnar úr pyttlunni. Skyndilega fannst honum hann
ekki vera einn íborösalnum. Þaö varHarvey. Hann
sat þarna á móti honum viö boröiö. Gamli góöi
Harvey. Hann var kominn til aö sækja hann. Og
svo varö honum allt í einu bumbult, fór upp á þilfar
og spjó í grugguga höfnina. Honum leiö illa. Ætli
sé ekki best aö gera endi á þessu, láta sig falla í
höfnina? Þetta var ekkert líf. Og svo kom Harvey
og sagöi „Komdu, komdu." Hann bókstaflega
togaöi í hann. Hann hikaöi ekki, lét sig fara fyrir
borö og allt huldist myrkri.
Þeirkrökuöu hann upp viö bryggjuna þegarþeir
komu til skips um morguninn.
Magnús Jóhannsson frá Hafnarnesi.
Víkingur 59